Να λοιπόν που τώρα όλοι συζητούν για εκλογές. Πρώτο «Το Βήμα» αποκάλυψε ότι στο μεγάλο τραπέζι του Μαξίμου βρίσκεται εισήγηση για πρόωρες κάλπες τον Οκτώβριο, χωρίς βέβαια να μπορεί να προεξοφλήσει τι θα αποφασίσει ο Πρωθυπουργός.
Τα «υλικά» όμως για μια τέτοια απόφαση υπάρχουν.
Ασφαλώς είναι οι εθνικοί λόγοι και η διαρκής – σε ρητορικό επίπεδο – αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο από την Τουρκία, σίγουρα ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι οικονομικές επιπτώσεις που μεταδίδονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και πλήττουν τη χώρα μας και, τέλος, η αβεβαιότητα για την εξέλιξη της πανδημίας το φθινόπωρο.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί η όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης από την αντιπολίτευση που θέλει να φθάσει στις κάλπες με τον (για πρώτη φορά) εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, το οποίο έτσι κι αλλιώς λόγω των διαδοχικών κρίσεων έχει επαναπροσδιοριστεί.
Για να είμαστε σαφείς:
• Ποιος περίμενε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα ασκούσε επιδοματική πολιτική, δηλαδή θα μοίραζε επιδόματα κατά της φτώχειας, της ακρίβειας των καυσίμων, επιδοτήσεις στο ρεύμα και δώρα στους συνταξιούχους και ότι θα φορολογούσε τα υπερκέρδη των εταιρειών παραγωγής ενέργειας;
• Ποιος το περίμενε ότι θα τραβούσε και μια «κόκκινη γραμμή» στις 30.000 ευρώ για οικογενειακό εισόδημα ενός ζευγαριού (δηλαδή 2.500 ευρώ τον μήνα), πάνω από το οποίο κόβονται οι ενισχύσεις;
• Ποιος το περίμενε ότι η ΝΔ θα μοίραζε τα επιδόματα, αυτά που καταδίκαζε όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια είχε τραβήξει την «κόκκινη γραμμή» πιο χαμηλά στο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, στις 18.000 ευρώ (ή 1.500 ευρώ τον μήνα);
Από την άλλη όχθη, ποιος θα περίμενε τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητεί οριζόντιες μειώσεις φόρων, π.χ. στον ΕΦΚ στα καύσιμα και στον ΦΠΑ στα τρόφιμα, όταν και οι πέτρες γνωρίζουν ότι όταν ήταν κυβέρνηση στήριξε την έξοδο από το μνημόνιο στην ακραία αύξηση της έμμεσης φορολογίας – τον ΕΝΦΙΑ – που είχε κληρονομήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και στην υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ώστε να έχει περίσσευμα για τα επιδόματα που σήμερα καταδικάζει.
Το συμπέρασμα για τους περισσότερους είναι αβίαστο:
• Στην πολιτική σκηνή, και όσο βαδίζουμε προς τις κάλπες, παρακολουθούμε την απόλυτη αντιστροφή ρόλων, με τον ΣΥΡΙΖΑ να αντιπολιτεύεται τη ΝΔ στην οικονομία με το ίδιο… κείμενο που αντιπολιτευόταν η ΝΔ τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αυτός κυβέρνηση.
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες