UNDP: Η κρίση κόστους ζωής βυθίζει εκατομμύρια σε ακραία φτώχεια

Η παγκόσμια κρίση κόστους ζωής ωθεί επιπλέον 71 εκατομμύρια ανθρώπους στις φτωχότερες χώρες του κόσμου στην ακραία φτώχεια, προειδοποιεί μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNDP) την Πέμπτη.

Όπως τόνισε ο Αχίμ Στάινερ, διαχειριστής του UNDP, μια ανάλυση 159 αναπτυσσόμενων χωρών έδειξε ότι η άνοδος των τιμών των βασικών εμπορευμάτων φέτος, πλήττει ήδη τμήματα της Υποσαχάριας Αφρικής, των Βαλκανίων, της Ασίας και αλλού.

«Αυτή η κρίση κόστους ζωής οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και ακόμη και στην πείνα με εκπληκτική ταχύτητα», είπε ο Στάινερ, προσθέτοντας ότι στο πλαίσιο αυτό, αυξάνεται η απειλή για κοινωνικές αναταραχές.

Διαβάστε επίσης – ΟΗΕ: Αύξηση της πείνας και του χρόνιου υποσιτισμού έφερε η πανδημία παγκοσμίως – Μεγάλο θύμα τα παιδιά

Τα διαφορετικά όρια ακραίας φτώχιας

Οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν μια «αριθμητική σειρά» αναφορικά με το «όριο φτώχειας», ένα για τις φτωχότερες χώρες όπου οι άνθρωποι ζούν με 1,90 δολάρια ή λιγότερο την ημέρα, ένα για τις οικονομίες χαμηλότερου και μεσαίου εισοδήματος, όπου το όριο είναι στα 3,20 δολ. την ημέρα, και ένα για οικονομίες ανώτερου και μεσαίου εισοδήματος με το όριο της φτώχιας να τοποθετείται στα 5,50 δολ. την ημέρα.

«Προβλέπουμε ότι η τρέχουσα κρίση κόστους ζωής μπορεί να έχει ωθήσει πάνω από 51 εκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους στην ακραία φτώχεια με 1,90 δολάρια την ημέρα και επιπλέον 20 εκατομμύρια με 3,20 δολάρια την ημέρα», ανέφερε η έκθεση, εκτιμώντας ότι θα ωθήσει το σύνολο παγκοσμίως σε λίγο περισσότερους από 1,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Διαβάστε επίσης – Ηνωμένα Έθνη: Από 11 έως 19 εκατ. άτομα διεθνώς θα προστεθούν στο φάσμα της χρόνιας πείνας

Στοχευμένα μέτρα

Οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι οι στοχευμένες μεταφορές μετρητών από τις κυβερνήσεις θα ήταν πιο «δίκαιες και οικονομικά αποδοτικές» από τις γενικές επιδοτήσεις σε πράγματα όπως οι τιμές της ενέργειας και των τροφίμων από τα οποία τα πλουσιότερα μέρη της κοινωνίας τείνουν να επωφελούνται περισσότερο.

«Μακροπρόθεσμα οδηγούν την ανισότητα, επιδεινώνουν περαιτέρω την κλιματική κρίση και δεν αμβλύνουν το άμεσο πλήγμα», δήλωσε ο επικεφαλής της Στρατηγικής Πολιτικής Δέσμευσης του UNDP, Τζορτζ Γκρέι Μολίνα.