Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οικονομία περίμενε πολλά και η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα τα βρήκε. Ισως με μια υπερβολική δόση στο μίγμα πολιτικής των επιδομάτων, θα παρατηρούσε κανείς, αλλά αυτές ήταν οι έκτακτες ανάγκες που κλήθηκε να υπηρετήσει. Εδώ ο πιο ακραίος φιλελεύθερος υπουργός Οικονομικών της Ευρώπης, ο Γερμανός Λίντνερ, πολιτική επιδομάτων κλήθηκε να υπηρετήσει και αυτός.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξελέγη ωστόσο το 2019 με μια σαφή εντολή υλοποίησης μεταρρυθμίσεων. Μετά την ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια του οποίου με το ζόρι – αλλά – προχώρησαν κάποιες μεταρρυθμίσεις, χρειάζονταν μια κυβέρνηση που να πιστεύει σε αυτές και να τις συνεχίσει εκτός πλέον της υποχρεωτικότητας των προγραμμάτων. Παρά τα προβλήματα και τα «ξεστρατίματα», άλλες οργανωμένα βάσει του προεκλογικού προγράμματος του 2019 και άλλες εξ αντανακλάσεως λόγω της συγκυρίας (όπως στον χώρο της Υγείας) μεταρρυθμίσεις έγιναν. Θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερες, αλλά η ορμή διατηρήθηκε και επικροτήθηκε από τους οίκους αξιολόγησης, φτάνοντας το αξιόχρεο της χώρας μια ανάσα από την επενδυτική βαθμίδα. Επιπλέον επικροτήθηκαν τόσο από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και από τις αγορές με επιτόκια καλύτερα χωρών όπως η Ιταλία.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι ότι η χώρα θα χρειαστεί έναν νέο γύρο εμβληματικότερων μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να έχει ένα καλύτερο μέλλον στις αγορές (φτηνότερο επιτόκιο) και θετικότερο επενδυτικό κλίμα, γεγονός που φαίνεται ότι είναι το «κλειδί» την επόμενη τριετία για να αποφύγει η χώρα την ύφεση.
Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αλλάξει η εθνική μας στόχευση. Καλή η αναφορά πολλών πλέον ελλήνων πολιτικών στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από τους οίκους αξιολόγησης. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό.
Πρέπει να γίνει στόχος ενός νέου ευρύτερου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, η αναβάθμιση δύο και τρεις θέσεις πάνω από την επενδυτική βαθμίδα. Κάθε άνοδος θα σημαίνει και πιο μικρό spread (διαφορά) δανεισμού σε σχέση με το γερμανικό δεκαετές ομόλογο. Καλύτερες συνθήκες στις αγορές όχι μόνο για το ελληνικό Δημόσιο αλλά και για τις επιχειρήσεις που δανείζονται σε αυτές.
Το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να οδηγεί σε νέες μορφές πλούτου ή να διευκολύνει σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές στον χώρο της δικαιοσύνης. Επίσης, η επέκταση της χώρας στην ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα πρέπει να είναι εκ των ων ουκ άνευ σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, ειδικά με τα απίστευτα κέρδη που αποκομίζει κάνοντας αυτό που εμείς αρνούμαστε εδώ και χρόνια, η Κύπρος. Επιπλέον, μετά τα πρόσφατα απελπιστικά στοιχεία της απογραφής, θα χρειαστεί και μια καθοριστική παρέμβαση στο δημογραφικό. Με πολλές νέες ιδέες. Τα κίνητρα για την επιστροφή των επιστημόνων μας που έφυγαν είναι σημαντικά και πρέπει να ενισχυθούν, αλλά ακόμα πιο σημαντική θα είναι μια αλλαγή της πολιτικής μας στο μεταναστευτικό, αναζητώντας οργανωμένα και με τάξη, νέο εργατικό δυναμικό που θα ζει, θα αναπτύσσεται και θα πληρώνει εισφορές και φόρους εδώ στη χώρα μας δημιουργώντας υπεραξίες αντίστοιχες της δεκαετίας του 1990. Αυτά είναι μόνο μερικά από όσα μπορούν και πρέπει να υλοποιηθούν.
Για να γίνουν όμως πράξη όλα αυτά, θα χρειαστεί και μια κυβέρνηση που να μπορεί να υλοποιεί και κυρίως να πιστεύει σε αυτές. Αλλά αυτό είναι θέμα των ψηφοφόρων…
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες