Ο λαϊκισμός της ανεμογεννήτριας επανέρχεται δριμύτερος

Ως γνωστόν το θέμα των χερσαίων αιολικών χάθηκε νωρίς από την κανονική δημόσια συζήτηση. Οι συνωμοσιολόγοι, οι κατ’ επάγγελμα φίλοι του περιβάλλοντος και οι λοιπές δήθεν προοδευτικές φωνές αποφάνθηκαν ότι οι ανεμογεννήτριες, η πιο πράσινη μορφή ενέργειας, βλάπτουν το περιβάλλον. Στις πιο ακραίες στιγμές αυτής της αντίδρασης, οι «φιλοπεριβαλλοντιστές» προτιμούσαν να αποθεώσουν ακόμα και τον λιγνίτη, φτάνει να μη δουν μια γεννήτρια στα μέρη τους.

Η πολιτική εξουσία, νιώθοντας ότι έχει χάσει το επικοινωνιακό παιχνίδι, το άφησε να συμβαίνει. Μάλιστα με στόχο την πλήρη εκτόνωση των αντιδράσεων, αποφάσισε να φέρει στην επιφάνεια θεσμούς όπως αυτούς των «ελεύθερων βουνών», τα οποία απαλλαγμένα από τις κακές ανεμογεννήτριες επιβράβευαν στην πράξη όσους αντιδρούσαν στην ανάπτυξή τους. Αυτά έγιναν την τελευταία δεκαετία στη στεριά.

Το νέο αντάρτικο κατά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ξεκινά πλέον στη θάλασσα. Αφορά τα περίφημα θαλάσσια, στην Ελλάδα θα είναι κυρίως πλωτά, αιολικά. Πρόκειται για μια βιομηχανία έμμεσων και άμεσων επενδύσεων που μπορεί να φτάσει και τα 40 δισ. ευρώ. Πριν καν ανοίξει η συζήτηση με τα εμπλεκόμενα μέρη για το πού και πώς θα αναπτυχθούν, άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια «κινήματα αντίστασης».

Τοπικοί παράγοντες στην Κρήτη και την Κέρκυρα οργανώνονται. Το ίδιο και σε άλλα μέρη. Η «ευαισθησία» σύντομα θα περισσεύει. Το γεγονός ότι δεν θα τα βλέπουν, τα θαλάσσια αιολικά, δεν τους πτοεί. Ούτε επίσης θα είναι πλωτά, πρακτικά σαν ένα πλοίο αγκυροβολημένο και όχι θεμελιωμένα με τσιμέντο στον βυθό. Μια νέα ευκαιρία από όσους αρνούνται τα πάντα ξεκινάει.

Πάντα με τα ίδια χαρακτηριστικά. Αγνοια (ηθελημένη ή αθέλητη) για τα δεδομένα και παραποίηση της πραγματικότητας. Σε μια ανακοίνωση, αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ο τουρισμός κινδυνεύει από την όχληση που προκαλεί το μέγεθος των ανεμογεννητριών.

Εφευρίσκουν στην ίδια ανακοίνωση προβλήματα στη ναυσιπλοΐα, ζημιές στον πυθμένα από τις ποσότητες σκυροδέματος, αλλά και θαλάσσια ρύπανση από άγνωστες ποσότητες ελαίων και επικίνδυνων αερίων. Ο λαϊκισμός της ανεμογεννήτριας επανέρχεται δριμύτερος για να πει ξανά την ιστορία του, που απευθύνεται σε μια μειοψηφία μεν, αλλά που έχει μάθει να κάνει μεγάλη φασαρία. Από κοντά και οι πολιτικοί. Στην Κέρκυρα εναντίον της εγκατάστασης των πλωτών αιολικών έχουν ταχθεί και οι τρεις βουλευτές του νησιού.

Προφανώς και ο κυβερνητικός. Μόνο τυχαία δεν ήταν οπότε η αναφορά του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκη στο πρόσφατο otForum, ότι ετοιμάζει ένα πλαίσιο με γενναία ανταποδοτικά οφέλη για τους κατοίκους των περιοχών όπου θα αναπτυχθούν τα θαλάσσια αιολικά. Το έκανε πιο συγκεκριμένο, μιλώντας για πολύ χαμηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και δυνατότητα αύξησης της απασχόλησης, καθώς στόχος είναι η συντήρησή τους να γίνεται από εργαζομένους των τοπικών κοινωνιών.

Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Η ευκαιρία μυθώδης. Από τις ενέργειες που θα γίνουν μέσα στους επόμενους μήνες και από τον τρόπο που θα χειριστεί το θέμα η κυβέρνηση, θα κριθεί το επενδυτικό μέλλον ενός σημαντικού κλάδου της χώρας, αλλά και η ευκαιρία της πράσινης ενεργειακής μετάβασής της.