
Η κυβέρνηση οδεύει προς την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Θα προσπαθήσει το κάνει σε πείσμα του ανοιχτού ερωτήματος για τη συνταγματικότητα της θεσμικής πρόβλεψης, η οποία επισημάνθηκε και από το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, σε σύγκρουση με την εκπεφρασμένη θέση του συνόλου των δημοσίων πανεπιστημίων, δια μέσω των οργάνων διοίκησής τους, και παρά την ομόθυμη αντίδραση της ΠΟΣΔΕΠ αλλά και την αποτυπωμένη όχι μόνο σε συνελεύσεις αλλά και σε όλες τις δημοσκοπήσεις αντίθεση των ίδιων φοιτητών αλλά και του συνόλου της νεολαίας.
Γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και η δημοσκοπική «κυριαρχία» απέναντι σε μια αντιπολίτευση που παραμένει σε στρατηγική – και σε ορισμένες περιπτώσεις και οργανωτική – κρίση, δεν μπορεί να συγκαλύψει ότι η κυβερνητική επιλογή είναι όχι μόνο πολωτική αλλά και ουσιωδώς μειοψηφική.
Ακόμη και η φαινομενική δημοσκοπική υποστήριξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων (που δεν ξεπερνά το οριακό σημείο του 50%…) αφορά την εν γένει ιδέα του μη κρατικού πανεπιστημίου και όχι τη θετική αξιολόγηση των «κολεγίων» που ήδη λειτουργούν, ούτε, πολύ περισσότερο, την αναγόρευση σε πανεπιστήμια ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που θα λειτουργούν αμιγώς με όρους «εκπαιδευτικής αγοράς», προσφέροντας – σε όσους μπορούν να πληρώσουν – την παράκαμψη των πανελλαδικών εξετάσεων.
Τυχόν υπερψήφιση του νομοσχεδίου δεν πρόκειται να κλείσει την αντιπαράθεσή γύρω από αυτό το ζήτημα.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι η προσπάθεια λειτουργίας των συγκεκριμένων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων θα αμφισβητηθεί σε κάθε βήμα ενώπιον των δικαστηρίων.
Κυρίως θέλω να υπογραμμίσω ότι το ρήγμα που έχει ανοίξει η θεσμικά βίαιη προσπάθεια θεσμοθέτησης μιας επιλογής που καταφανώς δεν έχει την ουσιαστική νομιμοποίηση δεν πρόκειται να κλείσει.
Σε μια χώρα που η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με όρους που να μην προτάσσουν τον πλούτο αποτέλεσε δομική πλευρά ενός συνολικότερου κοινωνικού συμβολαίου, η ρύθμιση αυτή θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται από ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας ως εχθρική πράξη.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα