Συρρικνώνεται συνεχώς ο ιταλικός πληθυσμός

Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας γίνεται όλο και σοβαρότερο στην Ιταλία, όπως δείχνουν τα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής, Istat. Τα στοιχεία αφορούν στο 2023 και δείχνουν ότι σε σχέση με το προηγούμενο έτος οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 3,2%.  Μια αρνητική πορεία, η οποία συνεχίζεται αδιάκοπα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Στην Ιταλία, πέρυσι, γεννήθηκαν 6 παιδιά, ανά 1.000 κατοίκους.

Είναι χαρακτηριστικό όπως σημειώνει το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής, η μείωση αυτή αφορά τόσο στις οικογένειες Ιταλών, όσο και μεταναστών. Κύριες αιτίες είναι ότι τα ζευγάρια αποφασίζουν γενικότερα να κάνουν λιγότερα παιδιά, αλλά και το ότι, στην ιστορική αυτή φάση, έχει μειωθεί ο αριθμός των γυναικών ηλικίας μέχρι σαράντα εννέα ετών. Η αρνητική τάση αφορά όλες τις περιφέρειες της Ιταλίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα στοιχεία της περιοχής Κάτω Αδίγη, στα σύνορα με την Αυστρία, είναι πιο ενθαρρυντικά, ενώ στη Σαρδηνία καταγράφεται το απόλυτο ρεκόρ υπογεννητικότητας. Σε αριθμούς πέρυσι γεννήθηκαν 379.000 παιδιά. Και για να έχουμε μέτρο σύγκρισης το 2008 ο αριθμός των γεννήσεων ήταν 577.000. Με 1,2 παιδιά ανά γυναίκα η Ιταλία υπολείπεται κατά πολύ σε ευρωπαϊκή σύγκριση.

Δημογραφικό: Οι επιπτώσεις της μείωσης των παγκόσμιων ποσοστών γονιμότητας

Μέτρα Μελόνι

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει παρουσιάσει σχέδιο της κυβέρνησής. Μεταξύ των άλλων, στον τελευταίο προϋπολογισμό, διατέθηκε ένα δισεκατομμύριο ευρώ, με κύριο στόχο την ενίσχυση των νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών, ώστε όταν μια γυναίκα αποκτά δεύτερο παιδί, να μπορεί να το εγγράφει δωρεάν στις σχολικές εγκαταστάσεις νηπιακής ηλικίας. Προβλέπεται, επίσης, συμβολή του δημοσίου στην πληρωμή των ενσήμων των γυναικών που εργάζονται και έχουν τουλάχιστον δυο παιδιά. «Θέλουμε να δώσουμε κίνητρα στις γυναίκες που κάνουν παιδιά και επιθυμούν να συνεχίσουν να εργάζονται», τονίζει η Ιταλίδα πρωθυπουργός.

Πολλοί αναλυτές, όμως, υπογραμμίζουν ότι χρειάζεται μια σφαιρικότερη αντιμετώπιση, με συνολική ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης, αλλά και πραγματική ένταξη των ξένων πολιτών στην κοινωνία και στην αγορά της εργασίας. Διότι στην Ιταλία οι γυναίκες συνεχίζουν να κερδίζουν σαφώς λιγότερα χρήματα από τους άνδρες, να σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των οικογενειακών υποχρεώσεων και, ιδίως οι ξένοι πολίτες, να βρίσκουν, συχνά, μόνον εργασία χωρίς ένσημα ή με πολύ χαμηλές αμοιβές.

Deutsche Welle

Θεόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελλάκης, Ρώμη