Καλοκαιρινές διακοπές: Ευκαιρία για να γράψουμε βιβλίο

Τα καλοκαίρια οι σκληρά εργαζόμενοι συνηθίζουν να το ρίχνουν στο διάβασμα για να ξεφύγουν από την επαγγελματική πίεση και να χαλαρώσουν. Κάποιοι μάνατζερ όμως αποφασίζουν να συγγράψουν οι ίδιοι ένα πόνημα, που αφορά βέβαια τη δουλειά και τις εμπειρίες τους. Τα βιβλία για το μάνατζμεντ, τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, τα χρηματοοικονομικά και γενικότερα για τις επιχειρήσεις είναι ένας τομέας που υπόσχεται κέρδη – βοηθά σ’ αυτό η ταχύτατα αναπτυχθείσα τις τελευταίες λίγες επιστήμη του Business Administration. Αλλά ο ανταγωνισμός είναι σκληρός.

Η επίγνωση ότι κατέχει μια τεχνογνωσία που θα μπορούσε εύκολα να μοιραστεί με το αζημίωτο, είναι ένα ικανό κίνητρο για να βρει κάποιος το κουράγιο για να την καταγράψει στο laptop του. «Φυσικά τα αγγλόφωνα βιβλία κυριαρχούν στον τομέα αυτό, είναι φανερό αυτό στα βιβλιοπωλεία των διεθνών αεροδρομίων», γράφει η Μιριέλ Ζαζόρ στη «Les Echos».

Πέντε συμβουλές χρήσιμες και για όσους αποφασίσουν να γράψουν σε μια γλώσσα ακόμα πιο «δύσκολη» από τη γαλλική, όπως είναι η ελληνική.

Η συντάκτρια της γαλλικής οικονομικής εφημερίδας συγκέντρωσε ωστόσο κάποιες συμβουλές για όσους αποφασίσουν να αφιερώσουν τις διακοπές τους ξεκινώντας, έστω, τη συγγραφή ενός βιβλίου για τη διοίκηση και τις επιχειρήσεις. Πρόκειται για συμβουλές που δίνουν ειδικοί στις εκδόσεις επαγγελματικών βιβλίων. Συμβουλές χρήσιμες και για όσους αποφασίσουν να γράψουν σε μια γλώσσα ακόμα πιο «δύσκολη» από τη γαλλική, όπως είναι η ελληνική.

1. Βρείτε καλό κίνητρο

Το να γράφει κανείς για να κολακεύσει έναν εγωισμό, να τροφοδοτήσει μιαν ανάγκη για αναγνώριση ή ακόμα και για να «αναβαθμίσει» το βιογραφικό του μπορεί να οδηγήσει σε απογοητεύσεις. «Η συγγραφή με κίνητρα αυτοεπιβεβαίωσης είναι χρονοβόρα, έχει αβέβαιο αποτέλεσμα και είναι κακοπληρωμένη. Πολλοί συγγραφείς επιχειρηματικών δοκιμίων έχουν υπερβολικές προσδοκίες σε ό,τι αφορά τις πωλήσεις, κι αυτό επίσης φέρνει απογοητεύσεις», προειδοποιεί η Ντελφίν Λεβέκ, διευθύντρια σύνταξης της εταιρείας επιστημονικών και τεχνικών εκδόσεων Dunod.

«Είτε πρόκειται για τη μαρτυρία ενός διευθυντή επιχείρησης που επιθυμεί να κάνει εντύπωση είτε για το έργο ενός ειδικού που επιθυμεί να εδραιώσει την εμπειρία του και να αποκτήσει φήμη, το βιβλίο έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να βρει αναγνωστικό κοινό εάν ανταποκρίνεται στην επιθυμία του συγγραφέα να συγκεντρώσει και να συνθέσει την σκέψη του προκειμένου να δώσει προοπτική σε μια επαγγελματική δραστηριότητα μεταδίδοντας τη δική του γνώση και εμπειρία», εξηγεί η Ντελφίν Λεβέκ.

2. Βρείτε πρωτότυπο θέμα

Η επιλογή και προσήλωση σε ένα συγκεκριμένο θέμα ή σε έναν ορισμένο τομέα της διοίκησης ή του επιχειρείν αποτρέπει το συγγραφέα από το να πλατειάζει και να καταλήγει να γράφει κοινοτοπίες. Ακόμα κι αν το θέμα είναι της μόδας, όπως ας πούμε η τεχνητή νοημοσύνη ή η τηλεργασία, ακόμα κι αν έχουν γραφτεί βιβλιοθήκες ολόκληρες για ένα θέμα όπως είναι η διαχείριση του χρόνου ή η αποδοτικότητα στην εργασία για παράδειγμα, η ακριβής στόχευση έχει καθοριστική σημασία για να αποκτήσει «ταυτότητα» το σύγγραμμα.

Καλό θα είναι να αποφεύγει κανείς τα τετριμμένα θέματα. Αλλά ακόμα και με κάτι χιλιοειπωμένο να ασχοληθεί κάποιος, αν η οπτική γωνία που το προσεγγίζει είναι πρωτότυπη και η γλώσσα με την οποία το αναλύει είναι ελκυστική, τότε το πόνημά του θα ξεχωρίσει. Εν προκειμένω μια σημαντική συμβουλή που δίνουν οι ειδικοί είναι να αποφύγει κανείς να εντυπωσιάσει γράφοντας «υπερβολικά προοδευτικές» ιδέες.

Επίσης, υπάρχει για ορισμένους συγγραφείς ο κίνδυνος να θέλουν να πουν πάρα πολλά και να χάσουν έτσι τον αναγνώστη. «Υιοθετήστε ένα σαφές ύφος, ένα δομημένο σχέδιο, σύντομες προτάσεις χωρίς πολλή ορολογία και ισχυρά επιχειρήματα. Οι συγγραφείς, ειδικά οι ακαδημαϊκοί, τείνουν να συγχέουν την έκδοση ενός βιβλίου με τη συγγραφή ενός άρθρου για ένα ακαδημαϊκό περιοδικό», σημειώνει η Ντομινίκ Λουιλιέ, διευθυντικό στέλεχος του εκδοτικού οίκου Erès.

3. Επιλέξτε τον κατάλληλο εκδότη

Ωραία, έχει βρει κάποιος θέμα, το έχει αναλύσει, το έχει καταγράψει. Σε ποιον εκδότη θα απευθυνθεί για να το εκδώσει; «Λαμβάνουμε πολλά έργα γραμμένα με έναν αυθορμητισμό, που έχουν όμως μερικές φορές κάποιες παραπλανητικές κατευθύνσεις», παρατηρεί η Εμιλί Λερμπούρ, αναπληρώτρια διευθύντρια σύνταξης στον εκδοτικό οίκο Eyrolles.

Η Λερμπούρ θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία να επιλέξει ένας συγγραφέας προσεκτικά τον εκδότη του. Θα απευθυνθεί σε κάποιον με εξειδικευμένες έκδόσεις ή σε έναν γενικό εκδότη που ασχολείται κατά περίπτωση με «επαγγελματικά» ή «επιχειρηματικά» βιβλία; Θα απευθυνθεί σε μια οικογενειακή επιχείρηση όπως είναι η Eyrolles που πρόσφατα γιόρτασε την εκατοστή επέτειο από την ίδρυσή της; Θα απευθυνθεί σε ένα μεγαλύτερο εκδοτικό όμιλο ή σε έναν νεοεμφανισθέντα μικρό πλην φιλόδοξο εκδότη;

«Πάρα πολλοί συγγραφείς ψάχνουν για εκδότες, χωρίς να αναρωτιούνται αν είναι σχετικοί με το εκδοτικό τους έργο και το αναγνωστικό τους κοινό», σημειώνει και η Ντομινίκ Λουιλιέ του οίκου Erès.

Υπάρχει φυσικά και η εκδοχή της αυτοχρηματοδότησης. Είναι μια λύση που απαιτεί και χρήμα αλλά και τεράστιες προσπάθειες προώθησης του βιβλίου. Μπορεί όμως μέσω μιας σύντομης ψηφιακής εκτύπωσης η αυτοχρηματοδότηση να κάνει το ταλέντο κάποιου να ξεχωρίσει.

4. Αρκεί ένα δείγμα γραφής

Κατά κανόνα όταν απευθύνεται κάποιος νέος συγγραφέας σε έναν εκδότη έχει ήδη ολοκληρώσει το πόνημά του. Πολλοί εκδότες συνιστούν να μην τους στέλνουν οι συγγραφείς ολόκληρο το δοκίμιο. Μια παρουσίαση περίπου δέκα γραμμών, η οποία συνοδεύεται από ένα λεπτομερές σχέδιο είναι πιο ευπρόσδεκτη κατά την αρχική επαφή.

Ο οίκος Dunod ζητεί επίσης έναν πίνακα περιεχομένων ή/και ένα κεφάλαιο αναφοράς, καθώς και μια βιογραφική παρουσίαση του συγγραφέα. «Εναπόκειται σε εσάς να επισημάνετε τα κριτήρια που σας διαφοροποιούν από μια λίστα φαινομενικά παρόμοιων έργων και να περιγράψετε την αγορά στην οποία απευθύνεστε», γράφει η συντάκτρια της «Les Echos».

Επίσης, χρειάζεται προσοχή στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, προειδοποιεί η Εμιλί Λερμπούρ. Η εκδότρια δεν καταδικάζει τη χρήση της ΑΙ στη δημιουργική διαδικασία, αλλά εφιστά την προσοχή στους συγγραφείς να κρατούν το περιβάλλον καλά κλειδωμένο διότι διαφορετικά «ό,τι δίνεται ελεύθερα στην AI θα το φτύνει αργότερα».

Τέλος, καλό είναι ο συγγραφέας να είναι προετοιμασμένος για τη συνεργασία που θα έχει με τον επιμελητή της έκδοσης, μόλις το έργο του γίνει δεκτό από τον εκδοτικό οίκο. «Ο συγγραφέας και ο επιμελητής ξεκινούν ένα παιχνίδι διανοητικού πινγκ πονγκ με στόχο τη βελτίωση τόσο του περιεχομένου όσο και της μορφής του κάθε έργου.

Σε κάποιους αρέσει αυτή η διαδικασία, σε άλλους όχι», σημειώνει Ντελφίν Λεβέκ.

5. Στηρίξτε τις πωλήσεις

Το λάθος που κάνουν πολλοί νέοι συγγραφείς είναι να θεωρούν ότι άπαξ και ολοκληρώσουν το γράψιμο και βρουν εκδότη, η αποστολή τους έχει τελειώσει. Έξι με δώδεκα μήνες αργότερα αρχίζει να διαφημίζεται το βιβλίο τους και τότε ξεκινά η φάση της εμπορικής προώθησής του.

Γι’ αυτόν το λόγο είναι σημαντικό να καθησυχάσει κάποιος τον εκδότη του ότι θα αφιερώσει χρόνο και θα συμμετέχει στην προώθηση των πωλήσεων του βιβλίου. Θα πρέπει να το στηρίζει σε ζωντανές παρουσιάσεις και να απαντά στις ερωτήσεις του κοινού, να είναι ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα, να δίνει πρόθυμα συνεντεύξεις και να συμμετέχει σε συνέδρια σχετικά με τη θεματική του βιβλίου.

Στη Γαλλία το 2024 εκδόθηκαν περίπου 430 νέα βιβλία με θέμα το μάρκετινγκ και τη διαχείριση των επιχειρήσεων, σημειώνει η «Les Echos» αναφερόμενη σε αναλύσεις της GFK/Livres. Οι πωλήσεις συνολικά στον κλάδο έφθασαν τα 380.000 αντίτυπα και ο τζίρος στην αγορά άγγιξε τα 4,8 εκατ. ευρώ.