Ακυρώστε αυτό το μπάρμπεκιου! Οι αργίες δέχονται επίθεση. Επικαλούμενες την ανάγκη διάσωσης των οικονομικών τους, ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών επιδιώκει να μειώσει τον αριθμό τους.
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού προκάλεσε ουρλιαχτά διαμαρτυρίας τόσο από την αριστερά όσο και από τη δεξιά πλευρά τον Ιούλιο, αφού πρότεινε την κατάργηση δύο από τις 11 εθνικές αργίες της χώρας. Η Σλοβακία ανακατέταξε μια αργία σε εργάσιμη ημέρα τον Ιούνιο. Ένα think tank στη Γερμανία και ένας μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος στη Φινλανδία έχουν διατυπώσει παρόμοιες ιδέες. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παραπονέθηκε την 10η Ιουνίου, μια ημέρα που τιμά το τέλος της δουλείας στις ΗΠΑ, ότι η χώρα του έχει «πάρα πολλές μη εργάσιμες αργίες».
Η περιγραφή του μήνα Μαΐου από τον Μπαγιού ως τυρί Gruyère — γεμάτο τρύπες — δεν είναι λανθασμένη. Στη Γαλλία, αν μια αργία πέσει Τρίτη ή Πέμπτη, τείνει να γίνει το τέλος ενός τετραήμερου Σαββατοκύριακου. Οι Γάλλοι το αποκαλούν αυτό «faire le pont» — κάνοντας τη γέφυρα — και ο Μάιος συχνά καταλήγει να είναι ένας μήνας με πολλά τετραήμερα Σαββατοκύριακα.
Η κατάργηση των αργιών δεν αποτελεί δημοσιονομική λύση. Η Πορτογαλία μείωσε τέσσερις αργίες κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους του 2012, μόνο και μόνο για να τις επαναφέρει τέσσερα χρόνια αργότερα. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Δανία θα κερδίσει το πολύ 0,06% του ΑΕΠ από την κατάργηση μιας αργίας το 2023. Η στατιστική υπηρεσία της Γαλλίας έχει καταλήξει σε παρόμοια στοιχεία.
Τέτοιες μικροσκοπικές επιπτώσεις αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι, από οικονομικής άποψης, οι αργίες δεν είναι όλες κακές. Για μια οικονομία προσανατολισμένη στις υπηρεσίες όπως η Γαλλία, η άδεια μπορεί να δώσει ώθηση σε τομείς όπως τα εστιατόρια και ο τουρισμός. Μια μειωμένη εβδομάδα εργασίας κατά καιρούς προσφέρει επίσης άυλα οφέλη για την ψυχική υγεία και το ηθικό.
Στη Γαλλία, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν εργάζονται αρκετά. Παρά το γεγονός ότι εργάζονται 14% λιγότερες ώρες από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την ομάδα 36 πλούσιων χωρών με έδρα το Παρίσι, είναι πιο παραγωγικοί.
Αντίθετα, το ζήτημα είναι ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται. Το ποσοστό απασχόλησης στη Γαλλία, που ανέρχεται σε λίγο πάνω από 69% το πρώτο τρίμηνο, παραμένει κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ , που είναι περίπου 72%, και η ανεργία των νέων είναι υψηλότερη από την ευρύτερη ομάδα. Οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να οικοδομήσουν πιο συμπεριληπτικές και ανταγωνιστικές οικονομίες, προτού αρχίσουν να εκμεταλλεύονται τις πολύτιμες ημέρες άδειας των εργαζομένων.
