![Τουρισμός: Από Γερμανούς και Βρετανούς τα περισσότερα έσοδα [πίνακας]](https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/08/ot_tourismos_nisia-1024x600-1-1.jpg)
Τον Φεβρουάριο του 2024 xιλιάδες καλλιτέχνες, επιμελητές και διευθυντές μουσείων ζήτησαν τον αποκλεισμό του Ισραήλ από την έκθεση τέχνης της Μπιενάλε της Βενετίας και την κατηγόρησαν ότι «προωθεί ένα κράτος απαρτχάιντ που διεξάγει γενοκτονία».
Τότε, η Συμμαχία «Art Not Genocide Alliance» (ANGA) είχε υπενθυμίσει πως η μεγάλη διεθνής έκθεση Τέχνης είχε απαγορεύσει το 2022 οποιονδήποτε συνδέεται με τη ρωσική κυβέρνηση μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά δεν είχε λάβει μέτρα κατά του Ισραήλ καθώς συνεχίζει τον πόλεμό του στη Γάζα.
«Η Μπιενάλε έχει σιωπήσει για τις θηριωδίες του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων. Είμαστε συγκλονισμένοι από αυτά τα διπλά μέτρα και σταθμά», ανέφερε η ANGA σε μια ηλεκτρονική επιστολή που είχε υπογραφεί από περισσότερα από 12.500 άτομα.
Πέρυσι, στην εμφάνισή της στις Κάννες η Κέιτ Μπλάνσετ είχε επιλέξει έναν έμμεσο τρόπο -το μαύρο φόρεμα που έφερε τα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας στο εσωτερικό του- για να δηλώσει τη συμπαράστασή της.
Φέτος, στο φεστιβάλ της Βενετίας που λαμβάνει χώρα αυτές τις ημέρες, είχε προγραμματιστεί μεγάλη κινητοποίηση, με τη συμμετοχή περίπου εκατό τοπικών πολιτικών οργανώσεων, ενώ εκατοντάδες Ιταλοί αλλά και ξένοι δημιουργοί υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή, ζητώντας από τη Μόστρα να πάρει σαφή θέση και να καταδικάσει τον πόλεμο στη Γάζα – ανάμεσά τους και οι Ματέο Γκαρόνε και Μάρκο Μπελόκιο, αλλά και διεθνείς δημιουργοί όπως ο Κεν Λόουτς, η Οντρέ Ντιγουάν και ο Έιμπελ Φεράρα – την ίδια στιγμή που ο Γιώργος Λάνθιμος έφτανε στο Lido με τη σημαία της Παλαιστίνης στο πέτο του σακακιού του, για την προβολή της «Bugonia» στο διαγωνιστικό του φεστιβάλ.
Και το ίδιο το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ όμως φέρνει τη Γάζα στο επίκεντρο και μέσα από το διαγωνιστικό του πρόγραμμα, όπου έχει επιλεγεί η ταινία «The Voice of Hind Rajab» («Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ»).
Απέναντι σε κάθε έκφραση αντίθεσης, αντίδρασης, αδικίας, αποτροπιασμού και αγανάκτησης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα επισήμανε πως «η Μόστρα της Βενετίας δεν είναι φυσικά αποκομμένη από την πραγματικότητα, ωστόσο δεν υιοθετεί άμεσα πολιτικές θέσεις ούτε εκδίδει πολιτικές ανακοινώσεις, καθώς αποτελεί έναν πολιτιστικό χώρο διαλόγου, ανταλλαγής και ανοίγματος».
Αν όχι τώρα όμως, πότε, η τέχνη θα μιλήσει για ό,τι συμβαίνει; Υπάρχει εξάλλου πολιτική διάσταση στην Τέχνη κατά Πλάτωνα και Αριστοτέλη και οφείλει να εκφραστεί. Να πάρει θέση.
