Η έκπληξη τελικά δεν ήρθε… ποτέ. Παρότι αρκετοί στην αγορά περίμεναν πως η κυβέρνηση θα τολμήσει και προσωπικά ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης εντούτοις δεν υπήρξε καμία σχετική πρωτοβουλία.
Ο λόγος φυσικά για την πολυπόθητη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, έστω και σε πιλοτική μορφή, ένα μέτρο που έμεινε ξανά στο… συρτάρι του Μαξίμου.
Για πολλοστή φορά ακούστηκε η ίδια μονότονη επιχειρηματολογία. Ότι δεν πρόκειται να υπάρξει όφελος για τον καταναλωτή γιατί δεν θα περάσει η διαφορά στην τελική τιμή του προϊόντος.
Κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται μάλιστα την ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου η πρωτοβουλία… όπως υποστηρίζουν απέτυχε παταγωδώς.
Το Ταμπού και η ανάγκη εξορθολογισμού
Επισημαίνουν πως δεν πρόκειται να διακινδυνεύσουν τα φορολογικά έσοδα, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε παροχές. Αφήνουν δε να εννοηθεί εμμέσως πλην σαφώς ότι το δημοσιονομικό κόστος δεν είναι… διαχειρίσιμο.
Στελέχη του λιανεμπορίου και όχι μόνο πάντως επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται τον φοβικό, όπως λένε τρόπο που το κυβερνητικό επιτελείο αντιμετωπίζει την μείωση του ΦΠΑ.
Αναρωτιούνται γιατί έχει εξελιχθεί σε… ταμπού. Και δεν δέχεται κανείς να μπει σε διαδικασία συζήτησης για τον εξορθολογισμού του. Ούτε καν να ακούσουν τη λέξη ΦΠΑ.
Η πίεση στα εισοδήματα και η φωνή της αγοράς
Τη στιγμή μάλιστα που η ακρίβεια παραμένει ψηλά, πιέζοντας αφόρητα τα εισοδήματα των νοικοκυριών εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και ενώ έχει εξελιχθεί πλέον σε πραγματικό πολιτικό πρόβλημα, πλήττοντας δημοσκοπικά το κυβερνών κόμμα.
Όταν ωστόσο ισχυρίζεσαι ότι προσπαθείς να πολεμήσεις την ακρίβεια και διαμηνύεις προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το θέμα βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα σου, πρέπει να είσαι διατεθειμένος να ακούσεις τα πάντα.
Ειδικά από τον επιχειρηματικό κόσμο που γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση στην οικονομία. Οφείλεις να μην έχεις παρωπίδες.
Μια άστοχη σύγκριση και ο μπαζούκας
Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, όπου ο πληθωρισμός καλπάζει εδώ και περίπου τρία χρόνια. Περίπου από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία με την εισβολή της Ρωσίας.
Αυτό ωστόσο δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία. Ο Έλληνας πολίτης και εργαζόμενος δεν απολαμβάνει τους ίδιους μισθούς με τους ευρωπαίους. Η απόκλιση παραμένει σημαντική. Κάτι που επίσης δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Για αυτό, δεν υπάρχει περιθώριο πανηγυρισμών όταν ο δείκτης τιμών στην χώρα αυξάνεται με ρυθμούς μικρότερους από την Γηραιά Ήπειρο. Η σύγκριση είναι το… λιγότερο άστοχη.
Καλοδεχούμενη η μείωση της φορολογίας. Που ξεκάθαρα οδηγεί σε διόλου ευκαταφρόνητη εξοικονόμηση χρημάτων.
Η λογική του μηδενισμού άλλωστε όσον αφορά στο φετινό πακέτο της ΔΕΘ θα στερούνταν τουλάχιστον… λογικής.
Στον αντίποδα, στο σημείο που βρισκόμαστε, οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα οφείλουν να αναζητήσουν δραστικές λύσεις για το πρόβλημα της ακρίβειας. Μέτρα που να ισοδυναμούν με «μπαζούκα»…
