Salzgitter: «Stoppen» της γερμανικής χαλυβουργίας σε επένδυση πράσινου χάλυβα

Στην αναβολή μιας σημαντικής επένδυσης είναι υποχρεωμένη η Salzgitter,  η δεύτερη μεγαλύτερη χαλυβουργία της Γερμανίας.

Η εταιρεία με έδρα το Μιλχαϊμ κοντά στην Εσση , αποφάσισε να αναβάλει για τρία χρόνια τα στάδια επέκτασης ενός ζωτικού έργου πράσινου χάλυβα, όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλός της, προσθέτοντας ότι οι συνθήκες στον τομέα έχουν επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Η Salzgitter δαπανά επί του παρόντος περίπου 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ (2,9 δισεκατομμύρια δολάρια), συμπεριλαμβανομένων 1 δισεκατομμυρίου ευρώ σε επιχορηγήσεις, για το λεγόμενο έργο Salcos, το οποίο θα της επιτρέψει να παράγει χάλυβα με λιγότερες εκπομπές CO2 από το 2027 με τη βοήθεια υδρογόνου.

Η πρώτη φάση, η οποία περιλαμβάνει ηλεκτρολυτική μονάδα ισχύος 100 μεγαβάτ, μονάδα άμεσης αναγωγής και ηλεκτρικό τόξο, προχωρά όπως έχει προγραμματιστεί και θα επιτρέψει στη Salzgitter να μειώσει κατά περίπου 30% τις εκπομπές CO2 σε περίπου 2 εκατομμύρια τόνους χάλυβα.

Ωστόσο, τα μεταγενέστερα στάδια, τα οποία τελικά θα μειώσουν τις εκπομπές που σχετίζονται με την παραγωγή χάλυβα – μία από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανικές διαδικασίες – κατά 95%, θα καθυστερήσουν, δήλωσε ο Γκούναρ Γκρόμπλερ , προσθέτοντας ότι οι αγορές υδρογόνου έχουν αναπτυχθεί πιο αργά από το αναμενόμενο.
«Το οικονομικό περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό.

Σταματούν τα έργα πράσινου χάλυβα

Επιπλέον, εξακολουθούμε να περιμένουμε τις ρυθμιστικές αλλαγές που οι πολιτικοί μας υπόσχονται εδώ και πολύ καιρό, αλλά που δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί», δήλωσε στο Reuters.

Η επενδυτική απόφαση για τη δεύτερη φάση επέκτασης της Salcos θα επανεξεταστεί το 2028 ή το 2029, σε σύγκριση με το προηγούμενο χρονοδιάγραμμα του 2026.
Η καθυστέρηση θα απελευθερώσει περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε κεφαλαιουχικές δαπάνες, σύμφωνα με πρόσωπο που είναι εξοικειωμένο με το θέμα.

Η ArcelorMittal, η δεύτερη μεγαλύτερη χαλυβουργία στον κόσμο, τον Ιούνιο εγκατέλειψε τα σχέδια μετατροπής δύο εργοστασίων στη Γερμανία σε παραγωγή με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα, επειδή το κόστος ενέργειας της χώρας ήταν πολύ υψηλό.

Αυτό έθεσε υπό αμφισβήτηση τη στρατηγική για το πράσινο υδρογόνο που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία ήλπιζε ότι οι επιδοτήσεις θα ενθάρρυναν τη μετατροπή των υφιστάμενων εργοστασίων σε χρήση κλιβάνων που λειτουργούν με υδρογόνο, το οποίο μπορεί να παραχθεί από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.