Το Σαν Φρανσίσκο είναι μια πόλη που «αποσπάστηκε» από την υπόλοιπη Αμερική στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με την άνθηση του διαδικτύου. Αυτή η… διαφορετικότητα είναι ορατή από τα πάντα, από τα ενοίκια των κατοικιών μέχρι το κατά κεφαλήν εισόδημα που είναι κατά πολύ υψηλότερος από τον εθνικό μέσο όρο των ΗΠΑ.
Η ευρύτερη Περιοχή του Κόλπου (του Σαν Φρανσίσκο) βρίσκεται από τότε στη δική του τροχιά. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον την ευφορία σήμερα τροφοδοτεί η τεχνητή νοημοσύνη και όχι οι ιστοσελίδες, όπως συνέβαινε τη δεκαετία του 1990. Ωστόσο, η ατμόσφαιρα παραμένει η ίδια όπως ήταν πριν από 30 χρόνια – υπάρχει μια ιστορία και όλοι την πιστεύουν.
Αν όλα θυμίζουν τη δεκαετία του 1990, τι είναι διαφορετικό αυτή τη φορά; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτουν οι Financial Times, καθώς έχει καταστεί σαφές πόσο μεγάλο μέρος της εικόνας ανάπτυξης των ΗΠΑ εξαρτάται από την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Ενώ ορισμένες από τις απαντήσεις είναι εύκολες — οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της Τεχνητής Νοημοσύνης θα είναι πολύ ευρύτερος και βαθύτερος από την άνοδο του καταναλωτικού διαδικτύου, ακόμη και αν δούμε μια βραχυπρόθεσμη διόρθωση. Οι Financial Times επισημαίνουν τρεις συγκρίσεις μεταξύ της δεκαετίας του 1990 και του σήμερα που δικαιολογούν τη μεγαλύτερη προσοχή από τους επενδυτές.
Οι τρεις κύριες διαφορές
Καταρχάς, η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι εξαιρετικά απαιτητική σε κεφάλαιο. Η «φούσκα» των dotcom δεν ήταν. Τότε, ο καθένας μπορούσε να δημιουργήσει μια αρχική σελίδα σχεδόν χωρίς καμία επένδυση. Σήμερα, οι επενδύσεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη αντιπροσωπεύουν όλη την αύξηση των κεφαλαιουχικών δαπανών των αμερικανικών εταιρειών.
Όσοι έχουν αντίθετη άποψη θα μπορούσαν να επισημάνουν ότι περισσότερα από 80 εκατομμύρια μίλια καλωδίων οπτικών ινών έχουν τοποθετηθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι το τέλος της άνθησης των dotcom, και μεγάλο μέρος αυτής της επένδυσης χρειάστηκε χρόνια για να αποδώσει. Οι αμερικανικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών δαπάνησαν 444 δισεκατομμύρια δολάρια σε κεφαλαιουχικές δαπάνες μεταξύ 1996 και 2001.
Ωστόσο, αυτό συγκρίνεται με τα 342 δισεκατομμύρια δολάρια που θα δαπανηθούν μόνο φέτος στις ΗΠΑ από τους κορυφαίους επενδυτές σε κέντρα δεδομένων τεχνητής νοημοσύνης και υποδομές υπολογιστών, συμπεριλαμβανομένων των Microsoft, Alphabet, Amazon και Meta. Με τον τρέχοντα ρυθμό κατανάλωσης ενέργειας που απαιτείται για την τροφοδότηση της ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης, οι εκτιμώμενες επενδύσεις θα φτάσουν σχεδόν τα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030.
Αυτό μας φέρνει σε ένα άλλο βασικό σημείο στο μέτωπο των κεφαλαιακών επενδύσεων, το οποίο είναι ότι η ενέργεια αποτελεί έναν εξαιρετικά σημαντικό περιορισμό στην ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης σήμερα. Αυτό δεν ίσχυε τη δεκαετία του 1990.
Εάν τα τρέχοντα ενεργειακά οικονομικά της Τεχνητής Νοημοσύνης διατηρηθούν, τότε η επενδυτική ιστορία γίνεται ακόμη πιο δαπανηρή και περίπλοκη, καθώς εξαρτάται από την πορεία των αναβαθμίσεων του δικτύου, την αύξηση της πυρηνικής ενέργειας που θα τεθεί σε λειτουργία, το πόσο γρήγορα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα και το πόσο υψηλές θα ανέβουν οι τιμές του πετρελαίου εν μέσω αυτών των αλλαγών.
Μια άλλη διαφορά μεταξύ των δύο εποχών είναι ότι οι επενδύσεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη σήμερα χρηματοδοτούνται ολοένα και περισσότερο όχι από χρέος, αλλά από ίδια κεφάλαια. Με την πρώτη ματιά, αυτό φαίνεται πολύ καλό. Το μισό τρισεκατομμύριο δολάρια σε επενδύσεις στις τηλεπικοινωνίες κατά τη διάρκεια της φούσκας των dotcom χρηματοδοτήθηκε κυρίως από χρέος, ενώ οι μεγάλοι παίκτες της Τεχνητής Νοημοσύνης σήμερα είναι τεράστιες, κερδοφόρες εταιρείες.
Για αυτόν τον λόγο, πιθανότατα δεν θα δούμε επανάληψη αποτυχιών όπως της WorldCom ή της Global Crossing, καθώς οι Magnificent Seven (ή ίσως τέσσερις, όσον αφορά την Τεχνητή Νοημοσύνη) δεν πρόκειται να χρεοκοπήσουν. Οι πλουσιότερες εταιρείες στην ιστορία του παγκόσμιου καπιταλισμού έχουν χρήματα να ξοδέψουν, αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Financial Times.
Αλλά αυτό οδηγεί σε αυτό που ίσως είναι η πιο σημαντική σύγκριση μεταξύ της δεκαετίας του 1990 και του σήμερα.
Πολλοί συμμετέχοντες στην αγορά υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε τόσο πολύ για το γεγονός ότι η διαφημιστική εκστρατεία για την Τεχνητή Νοημοσύνη φαίνεται να συγκρατεί ολόκληρη την αγορά μετοχών των ΗΠΑ, καθώς τα κέρδη των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών που οδηγούν την άνθηση είναι τόσο τεράστια.
Η… πλήρης ιστορία
Ωστόσο, αν κοιτάξει κανείς κάτω από το καπό, αυτή δεν είναι η πλήρης ιστορία. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Apollo, Τόρστεν Σλοκ, ο οποίος είναι γνωστός για την ικανότητά του να εντοπίζει μετρήσεις που πραγματικά έχουν σημασία, δημοσίευσε ένα αξιοσημείωτο διάγραμμα πριν από λίγες ημέρες. Έδειξε ότι από την «ημέρα απελευθέρωσης» των δασμών από τον Ντόναλντ Τραμπ τον Απρίλιο, οι εταιρείες του δείκτη Russell 2000 με αρνητικά κέρδη ξεπερνούν εκείνες με θετικά κέρδη.
Αυτός ο δείκτης μικρής κεφαλαιοποίησης περιλαμβάνει πολλές εταιρείες σε τομείς με μεγάλο όγκο επενδύσεων στην Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως το λογισμικό, η βιοτεχνολογία και η υγειονομική περίθαλψη. Περιλαμβάνει όμως και πολλές άλλες σε τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά, η ενέργεια, τα υλικά και οι επικοινωνίες, οι οποίες στοιχηματίζουν ομοίως σε ένα μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Είναι μια άβολη ομοιοκαταληξία της ιστορίας με την άνθηση των dotcom, όταν οι εταιρείες με αρνητικά κέρδη ξεπέρασαν επίσης εκείνες με θετικά κέρδη για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Τι πρέπει να κρατήσουμε από όλα αυτά; Μερικά πράγματα.
Καταρχάς, αν και «η Τεχνητή Νοημοσύνη θα αποτελέσει επανάσταση από πολλές απόψεις, υπάρχει ένα φαινόμενο ηχούς από τη δεκαετία του 1990 στο οποίο θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή», λέει ο Σλοκ.
Επιπλέον, ο οικονομικός αντίκτυπος ακόμη και μιας βραχυπρόθεσμης κατάρρευσης της φούσκας της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να είναι μεγαλύτερος από ό,τι ήταν στην εποχή των dotcom, δεδομένου ότι περισσότεροι Αμερικανοί κατέχουν πλέον περισσότερες μετοχές από ποτέ.
Δεύτερον, η δυναμική που κρύβεται πίσω από αυτή τη φούσκα είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι ήταν πριν από δύο δεκαετίες. Θα αντισταθμίσουν τα κέρδη παραγωγικότητας τις απώλειες θέσεων εργασίας που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη; Θα παραμείνει η ενέργεια ένα εμπόδιο; Θα διαταράξει την αγορά ένας Κινέζος καινοτόμος; Ή μήπως η ανάπτυξη των ΗΠΑ θα συνεχίσει να ξεπερνά τον κόσμο, όπως έκανε τη δεκαετία του 1990;
Οι προοπτικές για κάτι περισσότερο από την Silicon Valley εξαρτώνται από τις απαντήσεις, καταλήγουν οι Financial Times.
