Όρια συνταξιοδότησης: «Ανάσα» για τους ασφαλισμένους – Πίεση για τα ταμεία

Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να παρατείνει έως το 2029 τα ισχύοντα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μεταθέτοντας για αργότερα την εφαρμογή της διάταξης που συνδέει τις ηλικίες εξόδου με το προσδόκιμο ζωής.

Η απόφαση χαρίζει ναι μεν μια «ανάσα» σε χιλιάδες ασφαλισμένους που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει δημοσιονομική τρύπα ύψους 1,1 δισ. ευρώ.

Η επόμενη αξιολόγηση μεταφέρεται στα τέλη του 2029, με στόχο να κριθεί τότε αν από 1/1/2030 θα απαιτηθεί νέα άνοδος των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης.

Γιατί «παγώνουν» οι αλλαγές

Όπως λένε κυβερνητικές πηγές τα προκαταρκτικά στοιχεία της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής δείχνουν πως το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα δεν έχει ανακάμψει πλήρως μετά την πανδημία.

Για τους άνδρες 65 ετών, το προσδόκιμο ζωής διαμορφώθηκε στα 18,5 έτη το 2023 (από 18,7 το 2013), ενώ για τις γυναίκες αυξήθηκε ελάχιστα στα 21,7 έτη.

Η διαφορά είναι οριακή — λιγότερο από μισό έτος — και σύμφωνα με ειδικούς «δεν συνιστά λόγο για να ενεργοποιηθεί η αυτόματη αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας».

Έτσι, η επόμενη αξιολόγηση μεταφέρεται στα τέλη του 2029, με στόχο να κριθεί τότε αν από 1/1/2030 θα απαιτηθεί νέα άνοδος των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης.

Το κόστος του «παγώματος»

Το πολιτικό όφελος του μέτρου είναι σαφές, αλλά το οικονομικό αποτύπωμα είναι βαρύ.

Ο πρώην υφυπουργός Εργασίας Πάνος Τσακλόγλου μιλώντας στην εκπομπή του Οικονομικού Ταχυδρόμου στο Meganews αποκάλυψε ότι η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος θα κοστίσει περίπου 1,1 δισ. ευρώ σε βάθος τετραετίας σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε κατά τη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας.Το ερώτημα που γεννάται είναι πως θα καλυφθεί αυτή η τρύπα στα ταμεία του ΕΦΚΑ,εάν τελικά παγώσουν τα όρια ηλικίας.Το σίγουρο είναι ότι κάποιος θα πρέπει να πληρώσει

Η επιβάρυνση αυτή έρχεται να προστεθεί σε ένα ασφαλιστικό σύστημα ήδη πιεσμένο:
η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους βρίσκεται μόλις στο 1,7 : 1, δηλαδή για κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν λιγότεροι από δύο ενεργοί εργαζόμενοι.

Η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη αν ληφθεί υπόψη ότι η Ελλάδα παραμένει στην κορυφή της Ευρώπης στις δαπάνες για συντάξεις.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του OECD, η δημόσια δαπάνη για συντάξεις ανέρχεται στο 15,7% του ΑΕΠ – ποσοστό υπερδιπλάσιο του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.

Ποιοι επηρεάζονται

Η παράταση των ορίων έως το 2029 δεν ακυρώνει τις αυξήσεις, απλώς τις μεταθέτει χρονικά. Οι ομάδες που αναμένεται να επηρεαστούν περισσότερο είναι:

-Ασφαλισμένοι 50–55 ετών σήμερα: Αν δεν θεμελιώσουν δικαίωμα έως το 2029, κινδυνεύουν να δουν τα όρια να αυξάνονται στα 63 και 6 μήνες.

-Ασφαλισμένοι 35–50 ετών: Θα επωμιστούν δύο ή και τρεις σταδιακές αυξήσεις, με την πλήρη σύνταξη να φτάνει κοντά στα 64 έτη και με 42 χρόνια ασφάλισης.

-Νέοι εργαζόμενοι: Οι μελλοντικές γενιές καλούνται να προετοιμαστούν για σύνταξη μετά τα 67, ή ακόμη και κοντά στα 70 έτη σε περιπτώσεις διακεκομμένης απασχόλησης.

Η μεγάλη εικόνα

Η επιλογή του “παγώματος” προσφέρει μια πολιτική ανάσα σε μια περίοδο κοινωνικής πίεσης . Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η κίνηση αυτή δεν επιλύει τα δομικά προβλήματα του ασφαλιστικού:τη χαμηλή απασχόληση, τη γήρανση του πληθυσμού και τη μειωμένη παραγωγικότητα.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να δαπανά ένα από τα υψηλότερα ποσοστα στην Ευρώπη για συντάξεις, περίπου 15–16% του ΑΕΠ, ενώ η δημογραφική γήρανση προβλέπεται να εντείνει περαιτέρω την πίεση ως το 2035.