Χρέη: Μία πονεμένη υπόθεση

Κάθε μήνα λαμβάνοντας ηλεκτρονικά τα στοιχεία για την πορεία των ληξιπρόθεσμων χρεών προς την εφορία προκύπτουν αρκετά ενδιαφέρονται στοιχεία. Δύο από αυτά είναι ότι οι λίγοι εξακολουθούν να χρωστούν τα πολλά και οι πολλοί, αν είχαν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν σε αρκετές δόσεις τις οφειλές τους, είναι σίγουρο ότι θα προχωρούσαν σταδιακά στην αποπληρωμή των χρεών τους και η εικόνα των ληξιπρόθεσμων ποσών προς το Δημόσιο θα ήταν σαφώς καλύτερη από τη σημερινή.

Από την άλλη, η εφορία χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση το όπλο των κατασχέσεων αλλά όπως προκύπτει, πάλι από τα στοιχεία, όσα ληξιπρόθεσμα χρέη και αν εισπράξει μέσω αυτής της διαδικασίας τελικά αυτά εξακολουθούν να αυξάνονται.

Τα τελευταία στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΑΑΔΕ δεν θα έλεγα ότι μας διαφώτισαν περισσότερο από τα προηγούμενα, ωστόσο αποδεικνύουν ότι το ζήτημα των φορολογικών οφειλών έρχεται από μακριά και ακόμη λύση δεν έχει βρεθεί. Συνολικά 3.896.032 φυσικά και νομικά πρόσωπα οφείλουν συνολικά (χωρίς τις προσαυξήσεις) 112,5 δισ. ευρώ. Τα χρέη αυτά αφορούν κυρίως απλήρωτους φόρους εισοδήματος, ΦΠΑ, φόρους στην περιουσία, τέλη και πρόστιμα. Μόνο το 10μηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2025 οι απλήρωτοι φόροι ανήλθαν στα 7,26 δισ. ευρώ. Ωστόσο στο μεσοδιάστημα εισπράττονται είτε μέσω των κατασχέσεων είτε οικειοθελώς σημαντικά ποσά και έτσι τα ληξιπρόθεσμα χρέη ναι μεν αυξάνονται αλλά όχι με θεαματικούς ρυθμούς.

Στα παραπάνω χρέη δεν έχουν προστεθεί και τα 50,2 δις. ευρώ που είναι οφειλές προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και βαρύνουν κυρίως επαγγελματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις με αυξητική πορεία μάλιστα,

Ένα άλλο στοιχείο που δείχνει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει είναι ότι από τα 112,5 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμα χρέη το κράτος εκτιμάει επισήμως ότι εισπράξιμα είναι τα 85 δις. ευρώ και 27,3 δις. ευρώ θεωρούνται ανεπίδεκτα είσπραξης. Όταν όμως κανείς συνομιλεί με αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει αυτό που λίγο έως πολύ το γνωρίζουμε όλοι. Ότι δηλαδή τα πραγματικά εισπράξιμα είναι έως 30 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα η εφορία είτε δεν θα τα εισπράξει ποτέ είτε θα περιμένει πολλά χρόνια να λάβει ελάχιστο ποσοστό αυτών.

Αξίζει να τονιστεί ότι κάθε μήνα μαθαίνουμε επίσης πόσοι πολίτες έχουν υποστεί το μέτρο της κατάσχεσης προκειμένου το κράτος να εισπράξει τα οφειλόμενα αλλά και πόσοι είναι στην «ουρά». Συγκεκριμένα υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης βρίσκονται 1.636.279 οφειλέτες, ενώ ο αριθμός των οφειλετών στους οποίους δύναται να ληφθούν τα εν λόγω μέτρα ανέρχεται σε 2.317.581.

Και εδώ τίθεται το ερώτημα το οποίο μάλλον είναι ρητορικό: «Αν το κράτος έφερνε μία γενναία ρύθμιση με πολλές δόσεις δεν θα οδηγούσε πολλούς οφειλέτες να ξεχρεώσουν σταδιακά τις οφειλές τους»;

Δεν είναι τυχαίο που φορείς της αγοράς το ζητούν επιτακτικά αλλά στο υπουργείο Οικονομικών ακόμη δεν μελετούν αυτό το ενδεχόμενο γιατί όπως λένε αρμοδίως δεν ευνοεί την κουλτούρα των πληρωμών. Από την άλλη όμως αν μία ρύθμιση οδηγήσει σε αποκλιμάκωση των οφειλών τότε όλοι θα πανηγυρίζουν και το κράτος και φυσικά οι οφειλέτες.

Το ενδεχόμενο να έρθουν οι 120 δόσεις μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσουν όσοι χρωστούν. Από την άλλη, όμως, το να αυξηθούν οι δόσεις της πάγιας ρύθμισης οφειλών προς το Δημόσιο σε 36, από το υφιστάμενο πλαίσιο που περιλαμβάνει 12 δόσεις με επιτόκιο 4,34%  ή 24 δόσεις με επιτόκιο 5,84% είναι σίγουρο ότι θα ήταν μία μικρή ανάσα τόσο για τα έσοδα τους κράτους όσο και για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Τις 120 δόσεις δεν τις επιτρέπουν οι Βρυξέλλες αλλά τις 36 μήπως τελικά στο υπουργείο Οικονομικών πρέπει να κάνουν μία προσπάθεια να τις φέρουν για ψήφιση στη Βουλή; Αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντηθεί θετικά και μάλιστα άμεσα.