Την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και τις μεταβαλλόμενες ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης έβαλε στο στόχαστρό του ο CEO της Ford με άρθρο γνώμης στους Financial Times, καθώς παρακολουθεί τις Βρυξέλλες με ανησυχία.
Καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να αποκαλύψει νέους κανόνες για τη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα, συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης των στόχων για τις εκπομπές άνθρακα ο Τζιμ Φάρλεϊ δηλώνει ιδιαίτερα ανήσυχος. Οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν φαίνεται να συμφωνούν μαζί του, καθώς αυτές ζητούν αναπροσαρμογή των κανόνων.
Οι ισχύοντες κανόνες υπαγορεύουν μια ταχεία στροφή προς τα ηλεκτρικά οχήματα. Το πρόβλημα είναι ότι οι Ευρωπαίοι πελάτες, είτε ιδιώτες, είτε επιχειρήσεις, απλώς δεν αγοράζουν ηλεκτρικά οχήματα σε μεγάλους αριθμούς.
Οι Βρυξέλλες δεν είναι οι μόνες που εκδίδουν κανονισμούς που δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα της αγοράς, σημειώνει ο Φάρλεϊ, στιγματίζοντας επίσης τη κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς η Βρετανία ανακοίνωσε πρόσφατα έναν νέο φόρο που χρεώνει τους οδηγούς ηλεκτρικών οχημάτων 3 πένες για κάθε μίλι που διανύουν, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει έκπτωση έως και 3.750 λίρες σε ένα νέο ηλεκτρικό όχημα.
Για τον CEO της Ford αυτό είναι ένα πόδι στο γκάζι, ένα στο φρένο καθώς θεωρεί ότι αυτού του είδους οι αντιφάσεις μπερδεύουν και αποτρέπουν τους αγοραστές.
Οι Ευρωπαίοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής λένε ότι θέλουν μια βιώσιμη αυτοκινητοβιομηχανία. Αλλά ο καθορισμός μη ρεαλιστικών κανονισμών μόνο και μόνο για να τους προσαρμόζει στο τέλος κάθε έτους, όταν οι καταναλωτές δεν εμφανίζονται, είναι συνταγή για αναταραχή, σημειώνει ο CEO της Ford.
Τζιμ Φάρλεϊ
Οι ευρωπαϊκές παλινωδίες χαλάνε τη σούπα της Ford
Για τον CEO της Ford, αυτή η προσέγγιση διαταράσσει έναν πολύπλοκο κύκλο σχεδιασμού προϊόντων, μηχανικής και αλυσίδων εφοδιασμού που απαιτούν μεγάλους χρόνους παράδοσης και δισεκατομμύρια σε επενδύσεις. Άρα, συμπεραίνει ότι χρειάζεται επειγόντως ένα κανονιστικό πλαίσιο για την Ευρώπη που να παρέχει έναν ρεαλιστικό και αξιόπιστο ορίζοντα σχεδιασμού 10 ετών.
Από τη μία πλευρά, η εταιρεία του αντιμετωπίζει στην Ευρώπη τις πιο επιθετικές εντολές άνθρακα στον κόσμο, δηλαδή κανονισμούς που απαιτούν έναν ρυθμό ηλεκτροκίνησης που είναι αποσυνδεδεμένος από την πραγματικότητα της καταναλωτικής ζήτησης. Από την άλλη, η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια πλημμύρα κρατικά επιδοτούμενων εισαγωγών ηλεκτρικών οχημάτων από την Κίνα, δομικά σχεδιασμένων για να υποβαθμίσουν την ευρωπαϊκή εργασία και τη μεταποίηση.
Η Κίνα έχει τόση παραγωγική ικανότητα ώστε να μπορεί να πουλήσει σε κάθε νέο πελάτη που θέλει να αγοράσει αυτοκίνητο στην Ευρώπη. Οι κινεζικές μάρκες έχουν διπλασιάσει το μερίδιο αγοράς τους στην περιοχή σε μόλις 12 μήνες, φτάνοντας στο ρεκόρ του 5,5% τον Αύγουστο.
Εν τω μεταξύ, το μερίδιο αγοράς των ηλεκτρικών οχημάτων στην ΕΕ έχει παραμείνει στάσιμο σε περίπου 16% – πολύ κάτω από το 25% που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων των Βρυξελλών για το 2025, σημειώνει εύστοχα ο Φάρλεϊ.
Η παραγωγή οχημάτων στην ΕΕ είναι πλέον 3 εκατομμύρια μονάδες κάτω από τα προ Covid επίπεδα. Τα εργοστάσια σβήνουν. Μόνο το 2024, εξαφανίστηκαν 90.000 θέσεις εργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία. Αυτά είναι τα είδη θέσεων εργασίας που διατηρούν την ευρωπαϊκή κοινωνική σταθερότητα. Για τον Φάρλεϊ αυτό δεν αποτελεί πρόκειται για μετάβαση, αλλά μάλλον υποχώρηση της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ο Φάρλεϊ διατείνεται ότι η βιομηχανία δεν ζητά οικονομική βοήθεια, ούτε προστατευτισμό για να προστατεύσει την αναποτελεσματικότητα. Υπόσχεται ότι στη Ford, θα συνεχίσουν να τη σκληρή δουλειά της αναδιάρθρωσης.
Η Ford έκλεισε τις παλαιές εγκαταστάσεις, μείωσε το εργατικό δυναμικό και το κόστος για να γίνει πιο ευέλικτη. Ο Φάρλεϊ τονίζει τις επενδύσει δισεκατομμυρίων στον μετασχηματισμό των παραγωγικών δραστηριοτήτων της Ford στην Ευρώπη για να προσφέρει στους πελάτες του μεγαλύτερες επιλογές για τη μετάβαση σε ένα ηλεκτρικό ή υβριδικό όχημα.
H Ευρώπη χρειάζεται επείγουσα επαναφορά και μακροπρόθεσμο σχέδιο
Θεωρεί ότι η προσέγγισή της έχει αποτύχει και πρέπει να ευθυγραμμίσει τους στόχους για τον άνθρακα με την πραγματική υιοθέτηση της αγοράς και να παρέχει στις αυτοκινητοβιομηχανίες έναν ρεαλιστικό και αξιόπιστο 10ετή ορίζοντα. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή στους καταναλωτές της επιλογής να οδηγούν υβριδικά οχήματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, γεφυρώνοντας το χάσμα αντί να επιβάλλεται άλμα σε ηλεκτρικά οχήματα που δεν είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν.
Από την άλλη, αν και λέει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία δεν ζητάει οικονομική βοήθεια, ζητάει κίνητρα για αυτή τη μετάβαση για να αποσβέσει τις επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε ηλεκτρικά οχήματα. Θέλει, δηλαδή, συνεπή κίνητρα για την αγορά τους και μια υποδομή φόρτισης που εκτείνεται πέρα από τα πλούσια αστικά κέντρα στις αγροτικές περιοχές.
Η τρέχουσα προσέγγιση στα επαγγελματικά οχήματα αποτελεί φόρο στη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Μόνο το 8% των νέων φορτηγών είναι ηλεκτρικά, ωστόσο οι κανονισμοί τα αντιμετωπίζουν σαν πολυτελή σεντάν. Αυτά είναι εργαλεία για υδραυλικούς, ανθοπωλεία και κατασκευαστές. Οι επιθετικοί στόχοι άνθρακα στα επαγγελματικά οχήματα τιμωρούν άδικα, θεωρεί ο Αμερικανός CEO.
