
Σε άρθρο της με τίτλο «Σκλάβοι» της εφορίας οι Έλληνες: Δουλεύουμε 179 μέρες το χρόνο για να πληρώνουμε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές», που δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, στην εφημερίδα «Τα Νέα» και στον “in.gr» η συνάδελφος Μαρία Βουργάνα παρουσίασε τις σημαντικότερες διαπιστώσεις αποκαλυπτικής, όπως πάντα, έρευνας του «Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών-Μάρκος Δραγούμης» (ΚΕΦίΜ) στο πλαίσιο της εκπληκτικής σειράς «Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας», η οποία στηρίζεται σε άρτια επεξεργασία στοιχείων του Κρατικού Προϋπολογισμού και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ). Από τη νέα έρευνα προκύπτει ότι ο μέσος Έλληνας εργάζεται 75 ημέρες για να πληρώσει τους έμμεσους φόρους, 60 ημέρες για τις ασφαλιστικές εισφορές, 43 ημέρες για τους άμεσους φόρου και μία ημέρα για τους φόρους κεφαλαίου.
Και θυμήθηκα ότι την ίδια διαπίστωση είχε κάνει ίδια έρευνα του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών – Μάρκος Δραγούμης (ΚΕΦίΜ) για την «Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας» και το 2019, δηλαδή για τέταρτη τότε συνεχόμενη χρονιά. Και η έρευνα αυτή διαπίστωνε ότι και τότε οι Έλληνες δούλευαν το μισό του έτους (180 ημέρες) για το κράτος.
Τότε θυμήθηκα κι ένα εκπληκτικό, όπως όλα, σκίτσο του μεγάλου συναδέλφου μου, αγαπητού φίλου και συνεργάτη Κώστα Μητρόπουλου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» και αναδημοσιεύθηκε στη συνέχεια στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» στις 7 Δεκεμβρίου του 1989. Θυμήθηκα ότι κι αυτό το σκίτσο ήταν ένα από τα πολλά που εμπνεόταν ο Κώστας Μητρόπουλος μετά τις συζητήσεις (που ήταν συχνές) γύρω από την τότε οικονομική επικαιρότητα (η οποία παραμένει ίδια μολονότι πέρασαν 32 χρόνια!)

Το πάντα επίκαιρο και εκπληκτικό σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» και αναδημοσιεύθηκε στη συνέχεια στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» στις 7 Δεκεμβρίου του 1989
Θυμήθηκα ότι τότε τού είπα ότι ο καθηγητής, ακαδημαϊκός και επί πολλά χρόνια διοικητής της Εθνικής Τράπεζας (ακόμα δεν είχε γίνει πρωθυπουργός της Οικουμενικής Κυβέρνησης) Ξενοφών Ζολώτας σε μια συζήτηση μαζί του μού επεσήμανε ότι κι αν ακόμα δούλευαν όλοι οι Έλληνες εργαζόμενοι τζάμπα επί ένα χρόνο, και πάλι κάθε ελληνικό νοικοκυριό θα εξακολουθούσε να επιβαρύνεται από το δημόσιο χρέος με 341.000 δραχμές ή 1.000 ευρώ! Τότε το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 7.621 δισ. δραχμές ή 21,5 δισ. ευρώ, το οποίο επιβάρυνε 3.675.000 νοικοκυριά, με συνολικό (δηλωθέν) εισόδημα 5.500 δισ. δραχμών. Κι αν, λοιπόν, όλο αυτό το εισόδημα το πρόσφεραν τότε τα νοικοκυριά με εργαζόμενους μισθωτούς για μείωση του χρέους, τότε και πάλι θα επιβαρυνόταν το καθένα με περίπου 400.000 δραχμές ή περίπου με 1.000 ευρώ!!!
Σήμερα, το 2021, ύστερα από… 32 ακριβώς χρόνια, σύμφωνα με προβλέψεις του κρατικού προϋπολογισμού, το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί (εννοείται ότι θα αναρριχηθεί σε υψηλότερα επίπεδα!) σε 343,2 δισ. ευρώ ή 43.000 ευρώ σε κάθε Έλληνα φορολογούμενο που υποβάλλει φορολογική δήλωση με συνολικό ετήσιο φορολογητέο εισόδημα περίπου 80 δισ. ευρώ. Το ίδιο περίπου ποσό αντιστοιχεί και σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό! Αυτό σημαίνει ότι για να ξεπλήρωνε αυτό το κατά κεφαλήν χρέος θα έπρεπε ο Έλληνας εργαζόμενος να δουλεύει… τζάμπα… 4,5 χρόνια! Επειδή όμως το μισό από το εισόδημα αυτό το παίρνει κάθε χρόνο το κράτος, για να το ξεπλήρωνε θα έπρεπε να δουλεύει τζάμπα και για να ξεπληρώσει το χρέος επί… εννιά χρόνια!!!
Έτσι, δικαιώνεται για μιαν ακόμα φορά και επί… 32 χρόνια η σαρκαστική «απάντηση» του Κώστα Μητρόπουλου στο σκίτσο του γιατί ο « Έλληνας δεν δουλεύει ούτε με… μισθό»! Διότι δουλεύει απλώς τζάμπα, αφού τα δίνει στο κράτος πάντα για το … «καλό μας» τάχα… Και χωρίς αγώγι δεν ξυπνάει ο … αγωγιάτης, όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός…


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα