Κλιματική αλλαγή – Καμπανάκι για επάρκεια σε τρόφιμα και ενέργεια – Μεγάλη απειλή η ξηρασία για την Ευρώπη

Η κλιματική αλλαγή -και ιδιαίτερα η άνοδος των θερμοκρασιών στην Ευρώπη- δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις στην επάρκεια τροφίμων και ενέργειας, καθώς και γενικότερες αλλαγές που μπορεί να μην έχουν επιστροφή για το κλίμα, όπως προειδοποιεί νέα μελέτη.

Οι Ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένων και των Μεσογειακών όπως η Ελλάδα, αλλά και η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία, οδεύουν προς το να βρεθούν να αντιμετωπίζουν μεγάλες ξηρασίες δύο φορές πιο συχνά στις επόμενες δεκαετίες, εάν δεν μειωθούν οι εκπομπές ρύπων και όσο αλλάζει το μοντέλο των βροχοπτώσεων.

Η μεγαλύτερη μάλιστα ξηρασία στην Ευρώπη -από το Βορρά μέχρι το Νότο και από την Ανατολή μέχρι τη Δύση- θα θέσει σε κίνδυνο την αγροτική παραγωγή, την παραγωγή ενέργειας από υδροηλεκτρικά εργοστάσια και τις μεταφορές σε όσες χώρες έχουν μεγάλα ποτάμια προκαλώντας σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έκθεσης που δημοσιεύτηκε στην έκδοση Journals in Water, την οποία παρουσίασε το Bloomberg.

Ξεχωριστή έρευνα που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα στον ιστότοπο του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποδηλώνει επίσης ότι οι ετήσιες ζημιές από ξηρασία θα μπορούσαν να αυξηθούν σε 65 δισεκατομμύρια ευρώ από περίπου 9 δισεκατομμύρια ευρώ σήμερα. Οι συντάκτες και των δύο εκθέσεων ζητούν την ταχεία ανάληψη πολιτικής δράσης για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Η ξηρασία, που προκαλείται από όλο και πιο συχνό παρατεταμένο έλλειμμα βροχοπτώσεων, ενέχει τον κίνδυνο σοβαρών οικονομικών και οικολογικών συνεπειών για τις πληγείσες κοινωνίες, αναφέρεται σχετικά στην έκθεση στο Journals in Water.

Η  εμφάνιση αυτού του σημαντικού κινδύνου αναμένεται να αυξηθεί έντονα σε πολλές περιοχές λόγω της κλιματικής αλλαγής, ωστόσο, υπόκειται επίσης σε υψηλές κλιματικές μεταβολές στο εσωτερικό των χωρών αυτών. Αυτό απαιτεί επιστημονική αξιολόγηση των κλιματικών τάσεων και των σημείων όπου παρατηρούνται οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι, προτείνουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Ειδική ανάλυση που έχει γίνει, αποκαλύπτει μια μεγάλη εσωτερική μεταβλητότητα της ξηρασίας στην Ευρώπη, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή εσωτερική μεταβλητότητα, «τα αποτελέσματά δείχνουν μια σαφή συνολική αύξηση της διάρκειας, του αριθμού και της έντασης των ξηρασιών προς τον μακρινό μελλοντικό ορίζοντα.

»Επιπλέον, διαπιστώνουμε μια ισχυρή εποχιακή απόκλιση με σαφή αύξηση των καλοκαιρινών ξηρασιών και μείωση των χειμερινών ξηρασιών στις περισσότερες περιοχές.

»Ακόμη, το ποσοστό των καλοκαιρινών ξηρασιών που ακολουθούνται από υγρούς χειμώνες αυξάνεται σε όλες τις περιοχές εκτός από την Ιβηρική Χερσόνησο. Λόγω των ιδιαίτερα σοβαρών τάσεων ξηρασίας, οι Άλπεις, η Μεσόγειος, η Γαλλία και η Ιβηρική Χερσόνησος προτείνεται να θεωρηθούν ως κεντρικά σημεία (εκδήλωσης) ξηρασίας», προειδοποιούν.

«Βρίσκουμε μια σαφή τάση προς περισσότερες, μεγαλύτερες και πιο έντονες καλοκαιρινές ξηρασίες, όσον αφορά το έλλειμμα βροχοπτώσεων, προς το τέλος του αιώνα», ανέφερε η Magdalena Mittermeier, από το Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian στο Μόναχο, που είναι επικεφαλής συντάκτης της έκθεσης. Η έρευνα της ομάδας της λαμβάνει ως θεώρημα ότι οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες θα αυξηθούν κατά 3,7 βαθμούς Κελσίου έως το 2100. Πρόκειται για την υψηλότερη άνοδο θερμοκρασίας που θα αντιμετωπίσει η Γη υπό τις τρέχουσες συνθήκες.

Οι επιστήμονες έχουν προβλέψει εδώ και καιρό ότι οι περιοχές της Μεσογείου και της Ιβηρικής Χερσονήσου θα αντιμετωπίσουν θερμότερες και ξηρότερες συνθήκες. Η έρευνα, όμως, δείχνει επίσης, ότι η συχνότητα ξηρασίας θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 50% στις Άλπεις, τη Γαλλία και την Ανατολική Ευρώπη.

Οι εποχιακές βροχοπτώσεις θα μπορούσαν επίσης να αλλάξουν, με περισσότερες χειμερινές βροχοπτώσεις και πιο ξηρά καλοκαίρια.