H επόμενη μέρα στα ΑΕΙ

O Ήλιος ανέτειλε εχθές, ανέτειλε σήμερα, άρα θα ανατείλει και αύριο. Δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Όμως, είναι στο χέρι μας να διαμορφώσουμε, σε πολλές πτυχές της κοινωνίας, το τοπίο πάνω στο οποίο θα πέσει το φως του Ήλιου αύριο. Με αφορμή την ιδιότητά μου ως φοιτητής, θα επικεντρωθώ στο θέμα του Πανεπιστημίου και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αναβαθμίσει την κατάστασή του, βελτιώνοντας τη λειτουργικότητά του ως θεσμός της ελληνικής κοινωνίας.

Ξεκινώντας, το επίπεδο της μόρφωσης ως νοητική πράξη είναι πολύ υψηλό στα ελληνικά πανεπιστήμια το οποίο είναι ένα πολύ θετικό σημείο. Τα ζητήματα στα οποία υπάρχει περιθώριο βελτίωσης πηγάζουν κυρίως από αλληλεπίδρασή του Πανεπιστημίου με την πολιτεία και την κοινωνία ως μέρος ενός περίπλοκου δυναμικού συστήματος. Το γνωστότερο σε όλους μας πρόβλημα, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στα ΑΕΙ, είναι η υποχρηματοδότηση των εκπαιδευτικών θεσμών. Το πρόβλημα αυτό όμως είναι σοβαρότερο στις ανώτατες εκπαιδευτικές βαθμίδες καθώς απαιτείται μεγάλος προϋπολογισμός για την αγορά και τη συντήρηση εργαστηριακού εξοπλισμού και οργάνων που βοηθούν στην εξοικείωση των φοιτητών με τη σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα (Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές αλλά και ειδικότερες περιπτώσεις όπως προσομοιωτές γραφικού σχεδίου, συστήματα χημικής ανάλυσης, κ.α.), τα οποία είναι απαραίτητα για να μπορέσουν οι φοιτητές να κάνουν τις γνώσεις βίωμά τους και να μην είναι παθητικοί δέκτες αναμετάδοσης πληροφοριών.

Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα που σχετίζεται άμεσα με την τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι η απορρόφηση των φοιτητών στην κοινωνία και ο επιτυχής διαμοιρασμός τους σε επαγγέλματα συναφή με τον τομέα των σπουδών τους. Για να επιτευχθεί αυτό, το κράτος μπορεί να λαμβάνει υπ’όψιν του τον αριθμό και την ιδιότητα των νέων αποφοίτων και να σχεδιάζει κάποιες ενέργειες με σκοπό την ένταξη ενός σημαντικού ποσοστού αυτών στο εργασιακό του δυναμικό. Επί παραδείγματι, η ενίσχυση του δευτερογενούς τομέα στην Ελλάδα, ο οποίος βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, θα επιφέρει την απορρόφηση πολλών αποφοίτων των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (και όχι μόνο) καθώς και σημαντική οικονομική ανάπτυξη στη χώρα, η οποία βασίζεται κυρίως σε δραστηριότητες του πρωτογενούς και του τριτογενούς τομέα της οικονομίας.

Επίσης, ο μη κρατικός εργασιακός τομέας θα μπορούσε να εντατικοποιήσει την επικοινωνία του με το Πανεπιστήμιο ώστε, σε συνεργασία με το κράτος, να εξομαλύνει την μετάβαση των αποφοίτων στο επόμενο στάδιο της ζωής τους δηλαδή την επιτυχή απορρόφησή τους στο εργασιακό περιβάλλον. Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν ήδη γραφεία σε Πανεπιστημιακά τμήματα των οποίων η λειτουργία πρέπει να εντατικοποιηθεί με την διοργάνωση δράσεων όπως οι «Ημέρες Καριέρας».

Συμπερασματικά, για να επιτευχθεί μια αναβάθμιση του Πανεπιστημίου, πρέπει να αντιμετωπιστούν καίρια ζητήματα τα οποία το εμποδίζουν να λειτουργεί στο βέλτιστο δυνατό επίπεδο. Τα σημεία αυτά είναι κυρίως η υποχρηματοδότηση και η ανεπαρκής επικοινωνία με τις ανάγκες της αγοράς τα οποία μπορούν, εάν επιμεληθούν αποτελεσματικά, θα οδηγήσουν σε αισθητή βελτίωση της κατάστασης των ΑΕΙ καθώς και τον ρόλο που κατέχουν στην κοινωνία.

Ο Ηλίας Βάσσος είναι φοιτητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου