Είναι γνωστό ότι είμαστε ένας λαός που μας αρέσει να εξυμνούμε το παρελθόν μας. Ασχετο αν ήταν καλό ή κακό. Μας αρέσει να το εξωραΐζουμε και να αναπολούμε περασμένες εποχές, ακόμα και αν αυτές ήταν «μαύρες και άραχνες».
Φτάσαμε στο σημείο πριν από μερικά χρόνια ορισμένοι να φλερτάρουν με την ιδέα επιστροφής στη δραχμή. Ασχετο αν ακόμα και στα καλύτερά της ήταν ένα αδύναμο νόμισμα, που πρόσφερε διψήφια ποσοστά πληθωρισμού και επιτοκίων δανεισμού. Ηταν παλιό, ήταν καλό, πίστευαν κάποιοι που ευτυχώς δεν ήταν η πλειοψηφία.
Τις τελευταίες εβδομάδες η νέα φάση αναπόλησης επεκτάθηκε στον λιγνίτη. Οσο απίστευτο και αν φαίνεται, στους πολλούς, βρέθηκαν άνθρωποι δυστυχώς, οι περισσότεροι προερχόμενοι από την Αριστερά, οι οποίοι εξυμνούν την καύση λιγνίτη.
Βάζουν στην ίδια ζυγαριά και συγκρίνουν τη χρήση κάρβουνου, με άλλα καύσιμα. Στο μυαλό τους η ανάγκη συγκράτησης των τιμών του ρεύματος υπερισχύει της προστασίας του περιβάλλοντος. Αλλο αν και αυτός ο συλλογισμός είναι λάθος. Γιατί τα στοιχεία δείχνουν ότι ο λιγνίτης, που δεν θα έπρεπε να μπαίνει καν στη συζήτηση για το ενεργειακό κόστος, εκτός των άλλων είναι και το ακριβότερο καύσιμο.
Κάτι που δεν μπαίνει στη ζυγαριά είναι αυτό που έλεγε το 2017 η Greenpeace, η οποία εκτιμούσε ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση των λιγνιτικών εργοστασίων ευθύνονταν για περισσότερους από 1.000 πρόωρους θανάτους ετησίως. Αυτά τα καμπανάκια χτυπούσαν από τη δεκαετία του 1990, αλλά ουδείς ασχολούνταν.
Χωριά ολόκληρα έσβηναν, ζωές απειλούνταν, οι υδροφόροι ορίζοντες μολύνονταν. Τον Ιούλιο του 2019, η ΕΕ χαρακτήριζε ακατάλληλα για λόγους προστασίας της υγείας από τους ρύπους δύο λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ, του Αμυνταίου και της Καρδιάς, ενώ κίνησε προδικαστική διαδικασία εναντίον της χώρας μας, θεωρώντας ότι η Ελλάδα δεν προστατεύει τους πολίτες της από την επιβλαβή ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλούν.
Η απόφαση να κλείνουν σταδιακά όσα ολοκληρώνουν τις ώρες λειτουργίας τους, που πήρε ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν μοιραία εξέλιξη.
Επιπλέον είχε οικονομική λογική, όχι μόνο για την εταιρεία, αλλά κυρίως για τους καταναλωτές. Στην ΕΕ η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη επιβαρύνεται με βαρύτατα πρόστιμα, ως αντικίνητρο προκειμένου αυτά να κλείσουν.
Φέτος τα πρόστιμα τριπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2019, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την τιμή του και κάνοντας τον λιγνίτη κατά πολύ ακριβότερο ακόμα και από τις φετινές υπέρογκες τιμές του φυσικού αερίου.
Το επιχείρημα πολλών ότι άλλες χώρες δεν κλείνουν τις μονάδες άνθρακα είναι επίσης στρεβλή. Η Γερμανία, την οποία πολύ συχνά επικαλούνται οι υπερασπιστές του λιγνίτη, έχει ήδη κλείσει πάρα πολλές τέτοιες μονάδες, ωστόσο έδωσε προτεραιότητα στο να αποσύρει πρώτα τα πυρηνικά. Και, βέβαια, η Γερμανία παράγει ήδη περίπου το 60% της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ.
Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι οι χώρες που έχουν χαμηλότερη χονδρική τιμή ρεύματος από την Ελλάδα είναι χώρες με σημαντικό μερίδιο των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Οπως οι σκανδιναβικές χώρες και η Γερμανία. Εκεί οι τιμές χονδρικής είναι από τις πιο χαμηλές στην Ευρώπη.
Αρα ακόμα και αν παραβλέψουμε, όπως κάναμε τόσα χρόνια, τις συνέπειες στο περιβάλλον και τις ανθρώπινες ζωές και πάλι ο λιγνίτης θα είναι πανάκριβος, εφόσον η Ελλάδα παραμένει στην ΕΕ. Εκτός και η φαντασίωση εξόδου από την ΕΕ αναβιώσει μαζί με την επανάκαμψη του λιγνίτη.
Αλλά και πάλι σε έναν πλανήτη όπου τα εργοστάσια άνθρακα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ως ελάχιστη συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος, εμείς μόνοι θα παραμείνουμε αέναοι εραστές του λιγνίτη;
Latest News
Βουλή: Τα ανοιχτά ερωτήματα και η πραγματική μομφή
Η συζήτηση στη Βουλή δεν θα έπρεπε να είναι μόνο κοινοβουλευτικός καυγάς
Δουλεύουμε αρκετά, αλλά δεν αρκεί…
Προφανώς κάτι λάθος κάνουμε για να δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες και να εισπράττουμε τις μικρότερες αμοιβές στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λυσσώδης αντίσταση του κράτους
O σχετικά πρόσφατα εκλεγείς νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι βρέθηκε μπροστά σε μια περίπου αναμενόμενη αντίδραση του κράτους και των πελατών του
Αβάσταχτη μισθολογική ελαφρότητα
Ο κατώτατος μισθός είναι ένα αναδιανεμητικό εργαλείο που έχει τόσο οφέλη όσο και κόστος
Η στρέβλωση του ανταγωνισμού στις τουριστικές μισθώσεις
Αυτά που έμεναν εκτός του κρατικού σχεδιασμού, ήταν μόνιμα η «ραχοκοκαλιά» των ελληνικών ξενοδοχείων
Ερευνάτε, ερευνάτε, ερευνάτε…
Χωρίς έρευνα και γνώση, η δημοκρατία παραμένει κενή περιεχομένου
Με νέους επενδυτές
Είναι ώρα να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα δυνατά κομμάτια που μόλις δημιουργήσαμε
«Εγγυημένη ατιμωρησία» – για ποιους;
Δημιουργείται μια τάση εξιδανίκευσης του τίποτα
60 λεπτά. Φθάνουν;
Επί της ουσίας η «Ώρα της Γης», αποτελεί παγκόσμια υπενθύμιση της σημασίας της εξοικονόμησης ενέργειας και της περιβαλλοντικής διαχείρισης
Έμμεση διαφήμιση
Η ρητορική περί της ανομίας στα πανεπιστήμια