Πληθαίνουν οι περιπτώσεις όπου βουλευτές και πολιτικά στελέχη συλλαμβάνονται με την «γίδα στην πλάτη».
Και από διαφορετικές παρατάξεις.
Μικρή σημασία έχει ότι τις περισσότερες φορές όσα τους καταλογίζονται θυμίζουν τη συζήτηση για το νόμιμο και το ηθικό.
Άλλωστε, και εκείνος που είχε τη φαεινή ιδέα να επικαλεστεί τη νομιμότητα των πράξεων του, παραβλέποντας ότι το πρόβλημα ήταν η ηθική απαξία, δεν είχε και καλά ξεμπερδέματα.
Το ζήτημα δεν είναι εάν ήταν τυπικά νόμιμη η διαδικασία που χρησιμοποίησε κάποιος για να πάρει μια επιδότηση, να χτίσει ένα σπίτι, να κάνει μια ρύθμιση σε μια οφειλή του, να αποφύγει μια κατάσχεση.
Γιατί η κοινή γνώμη δεν κρίνει με όρους δικαστηρίου και τυπικής νομιμότητας.
Το ζήτημα είναι εάν αυτός που διεκδικεί την ψήφο, για να εκπροσωπήσει τους εκλογείς του, κάνει σαφές ότι κινείται χωρίς εκπτώσεις και χωρίς «παραθυράκια».
Η κοινωνία ακόμη και εάν στην καθημερινή της πρακτική διεκδικεί να βρει και αυτή μια βολική «ρύθμιση» ή κάποιος να της σφυρίξει ένα «παραθυράκι» του νόμου που μπορεί να τη διευκολύνει, δεν περιμένει να δει πολιτικούς που απλώς θα κάνουν τα ίδια με αυτή.
Οι άνθρωποι δεν αναζητούν πολιτικούς «σαν τα μούτρα» τους, αλλά πολιτικούς που να μπορούν να παράγουν έργο και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Δηλαδή, η κοινωνία εξακολουθεί να αναζητά πολιτικούς που να έχουν «ηθικό πλεονέκτημα».
Γιατί όταν η κοινωνία φτάσει στο σημείο να θεωρεί δεδομένο ότι εκλέγει διεφθαρμένους πολιτικούς, τότε θα έχουμε όλοι σοβαρό πρόβλημα.
Γιατί αυτό είναι το τελευταίο στάδιο πριν το «όλοι ίδιοι είναι» που είναι η βασιλική οδός για την επιστροφή της ακροδεξιάς στο προσκήνιο.
Όμως, τα κόμματα δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται αυτό. Εξ ου και οι διάφορες περιπτώσεις πολιτικών με τη γίδα στη πλάτη που σκάνε.
Και εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν θεωρώ ότι οι πολιτικοί πρέπει να είναι ανεπάγγελτοι. Και αυτό γιατί σε αυτή την περίπτωση θα αναζητήσουν «χορηγούς». Ούτε είναι πρόβλημα να είναι «πετυχημένοι». Γιατί είναι καλό να φέρνουν στην πολιτική την εμπειρία και τη γνώση τους.
Όμως, δεν μπορούν οι πολιτικοί να πιστεύουν ότι θα είναι πολιτικοί αλλά θα συνεχίσουν να κάνουν «δουλίτσες». Γιατί συχνά οι «δουλίτσες» σημαίνουν εξαρτήσεις και αυτό γεννά άλλα προβλήματα, την ώρα που εάν έχουν «ευνοϊκή μεταχείριση», εντείνεται ένα κλίμα στην κοινωνία ότι «η πολιτική είναι διαφθορά».
Υπήρχαν εποχές που η Αριστερά έβγαζε βουλευτές γιατί είχε τους γιατρούς που εξέταζαν και θεράπευαν τους φτωχούς χωρίς να ζητούν δραχμή και στη Δεξιά υπήρχαν πολιτικοί που έκαναν πράξη το ότι από την πολιτική πρέπει να βγαίνεις φτωχότερος.
Ας το θυμηθούν αυτό όσοι σήμερα βλέπουν με αγωνία το ενδεχόμενο να βγει από τις κάλπες μήνυμα καταδίκης με παραπάνω από έναν αποδέκτες.
Latest News
Το πιο σημαντικό κεφάλαιο
Παρασυρόμαστε από την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία των καθημερινών προβλημάτων
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη
Το ρεπορτάζ των Financial Times απλώς είπε την αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας