Στις κάλπες οδηγούνται σήμερα Κυριακή, εκατομμύρια Αργεντινοί προκειμένου να εκλέξουν τη νέα τους κυβέρνηση κάτω από τη σκιά της χειρότερης οικονομικής κρίσης της χώρας της Νότιας Αμερικής εδώ και δύο δεκαετίες.
Η ψηφοφορία είναι πιθανό να ταράξει τις ήδη κλονισμένες αγορές της Αργεντινής, να επηρεάσει τους δεσμούς της με εμπορικούς εταίρους όπως η Κίνα και η Βραζιλία και να αλλάξει την πολιτική πορεία της χώρας, έναν σημαντικό εξαγωγέα σιτηρών με τεράστια αποθέματα λιθίου και σχιστολιθικού αερίου.
Αργεντινή: Εκτινάχθηκε στο ιλιγγιώδες 138,3% ο πληθωρισμός τον Σεπτέμβριο
Οι υποψήφιοι
Οι ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ του φιλελεύθερου εκκεντρικού οικονομολόγου Javier Milei, του κεντρώου περονιστή υπουργού Οικονομίας Sergio Massa και τη συντηρητική Patricia Bullrich.
Ο Milei, ένας θρασύς πρώην τηλεοπτικός γνώστης που παρομοιάζεται με τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Ζαΐρ Μπολσονάρο, σημείωσε μια σοκ νίκη στις ανοιχτές προκριματικές εκλογές του Αυγούστου, αν και οι δύο αντίπαλοί του δεν έμειναν πολύ πίσω και μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί μια στενή κούρσα.
Ο Μιλέι συγκινεί κυρίως νέους και φτωχούς ανθρώπους, υποσχόμενος να «τελειώνει» με την «παρασιτική πολιτική κάστα». Ενώ στην τελευταία ομιλία του βροντοφώναξε, με χαρντ ροκ μουσική υπόκρουση: «Να φύγουν όλοι, να μη μείνει κανένας!». Ο ίδιος ο 52χρονος αυτοσυστήνεται, πάντως, ως ο πολιτικός που έρχεται να «ξεσηκώσει» τους ψηφοφόρους «ενάντια στις πολιτικές ελίτ» του παρελθόντος, «τινάζοντας στον αέρα» τον «πολιτικό λήθαργο» στον οποίο βρίσκεται μια χώρα όπως είναι η Αργεντινή.
Οι δημοσκόποι δεν περιμένουν ξεκάθαρο νικητή.
Ένας υποψήφιος χρειάζεται πάνω από 45% των ψήφων ή 40% και προβάδισμα 10 μονάδων για να αποφύγει τον δεύτερο γύρο, ο οποίος θα διεξαχθεί στις 19 Νοεμβρίου.
Όποιος κερδίσει θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια οικονομία στο χείλος του γκρεμού: τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας είναι άδεια, η ύφεση είναι στη γωνία μετά από μια μεγάλη ξηρασία και ένα πρόγραμμα 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) κλυδωνίζεται.
Εν μέσω αυτής της κρίσης, ο Milei ανέβηκε απότομα , υποσχόμενος θεραπεία σοκ για να διορθώσει την οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της δολαριοποίησης, του κλεισίματος της κεντρικής τράπεζας, της δραστικής περικοπής του μεγέθους της κυβέρνησης και της ιδιωτικοποίησης κρατικών οντοτήτων.
