Στεγαστική κρίση: Πόσα σπίτια χρειάζεται πραγματικά να χτίσει η Αγγλία;

Η Αγγλία χρειάζεται έως και μισό εκατομμύριο νέα σπίτια το χρόνο για να συμβαδίσει με τον αυξανόμενο πληθυσμό της χώρας, σύμφωνα με ανάλυση των Financial Times, πολύ περισσότερα από όσα έχουν δεσμευτεί να προσφέρουν είτε οι Συντηρητικοί είτε οι Εργατικοί.

Μια απροσδόκητη πληθυσμιακή έκρηξη λόγω των επιπέδων ρεκόρ της μετανάστευσης, σε συνδυασμό με την αύξηση της εγχώριας ζήτησης και την ιστορική υποπροσφορά κατοικιών, οδήγησε και τα δύο μεγάλα κόμματα να μην επιτύχουν τους στεγαστικούς στόχους τους.

Βρετανία: Η στεγαστική κρίση του Λονδίνου πρόκειται να χειροτερέψει

Η ανάλυση, η οποία βασίστηκε στις προβλέψεις για τη μετανάστευση για το 2023-2036, υπολόγισε ότι θα χρειάζονταν 421.000 νέες κατοικίες ετησίως κατά την περίοδο αυτή. Ο αριθμός θα μπορούσε να φτάσει τις 529.000 εάν διατηρηθούν τα τρέχοντα επίπεδα μετανάστευσης.

Συντηρητικοί και εργατικοί υπόσχονται τα ίδια

Ο τρέχων στόχος της κυβέρνησης είναι για 300.000 σπίτια ετησίως. Το αντιπολιτευόμενο Εργατικό κόμμα έχει υποσχεθεί να φτάσει στο ίδιο επίπεδο κατά μέσο όρο εάν κερδίσει την εξουσία. Ωστόσο, ειδικοί και οικονομολόγοι στον τομέα της στέγασης είπαν ότι οι στόχοι έπρεπε να είναι πιο φιλόδοξοι.

Ο υπουργός Στέγασης Μάικλ Γκρόουβ εμμένει στη δέσμευση της κυβέρνησης, παρά την κριτική ότι οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της ανέγερσης κατοικιών θα αποτύχουν να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις.

Το Εργατικό Κόμμα στην πραγματικότητα έχει θέσει τον ίδιο περίπου στόχο, δεσμευόμενο να χτίσει 1,5 εκατ. κατοικίες σε πέντε χρόνια εάν κερδίσει τις γενικές εκλογές, ενώ αναγνωρίζουν ότι η παράδοση θα ήταν αρχικά κάτω από 300.000 ετησίως.

Το κόμμα είπε ότι ο στόχος ήταν «φιλόδοξος αλλά εφικτός», αλλά αναγνώρισε τις συνεχιζόμενες προκλήσεις, όπως η χαμηλή προσφορά παλαιότερων κτιρίων και η περιορισμένη διαθεσιμότητα γης.

Τ0 300.000 νέα σπίτια είναι αυθαίρετο νούμερο

Ο Πολ Τσέσαϊρ ομότιμος καθηγητής οικονομικής γεωγραφίας στο London School of Economics, είπε στους FT ότι η φιλοδοξία των 300.000 είχε «κολλήσει στο πολιτικό αφήγημα» επειδή ήταν ένας «εύχρηστος στρογγυλός αριθμός» και όχι «επιστημονικός αριθμός».

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει λιγότερα σπίτια ανά ενήλικα από την Γαλλία, την Ιταλία ή την Ισπανία.

Οι αναλυτές είπαν ότι μια απροσδόκητη άνοδος της μετανάστευσης τα τελευταία χρόνια αύξησε σημαντικά τον αριθμό των κατοικιών που απαιτούνται για να συμβαδίσουν με τη ζήτηση. Η ετήσια καθαρή μετανάστευση έφτασε σε υψηλό ρεκόρ των 745.000 το έτος έως τα μέσα του 2022 και μειώθηκε σε 672.000 μέχρι τα μέσα του 2023.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η μέση ετήσια καθαρή μετανάστευση προς την Αγγλία θα πλησιάσει τις 345.000 τα επόμενα 15 χρόνια, λόγω των υψηλότερων από τα αναμενόμενα επίπεδα μετανάστευσης το 2021 και το 2022.

Ένα άλλο βασικό στοιχείο για τον προσδιορισμό των πραγματικών στεγαστικών αναγκών της χώρας είναι η συσσώρευση κατοικιών που δεν έχουν κτιστεί ακόμη. Η Αγγλία υπολείπεται του στόχου της τα τελευταία χρόνια, με τις παραδόσεις να κορυφώνονται στις 248.591 το 2019 πριν πέσουν στις 234.400 πέρυσι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.

Η έκθεση του Εθνικού Ιδρύματος Στέγασης (NHF) του 2018 εξέτασε μέτρα για τις ανεκπλήρωτες ανάγκες στέγασης, όπως η οικονομική προσιτότητα, ο συνωστισμός και η έλλειψη στέγης, και υπολόγισε ότι θα χρειάζονταν επιπλέον 340.000 σπίτια ετησίως μέχρι το 2031.

Ανάγκη για 440.000 νέα σπίτια ετησίως

Έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρυσι από το Centre for Cities διερεύνησε το ανεκτέλεστο στεγαστικό υπόλοιπο από το 1947 και υπολόγισε ότι θα χρειάζονταν 440.000 σπίτια ετησίως για την αντιμετώπισή του, ενώ έτσι θα καλύπτονταν και η νέα ζήτηση.

Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι επιπτώσεις αυτής της εκκρεμότητας στην αγορά κατοικίας είναι υπερεκτιμημένες. «Οι 300.000 είναι ένας αξιοπρεπής αριθμός για να διατηρήσουμε την προσφορά και τη ζήτηση σε ισορροπία», δήλωσε στους FT ο Άντριου Γουίσχαρτ της Capital Economics, μιας συμβουλευτικής εταιρείας.

Οι τρέχουσες εκτιμήσεις θα μπορούσαν να εξακολουθούν να είναι λειψές επειδή ο προσδιορισμός της ανάγκης στέγασης εξαρτάται από τον ρυθμό με τον οποίο οι άνθρωποι μετακομίζουν σe δικά τους σπίτια δημιουργώντας νέα νοικοκυριά.

Ο Γκλεν Μπράμλεϊ, καθηγητής αστικών σπουδών στο Heriot-Watt και συγγραφέας της έκθεσης NHF του 2018, είπε ότι όταν η στέγαση είναι πολύ ακριβή ή σπάνια, ανακαλύπτεις ένα «περίεργο κυκλικό φαινόμενο, με τα παιδιά να επιστρέφουν στο σπίτι των γονιών τους ή να μοιράζονται κατοικίες με συνομηλίκους τους και μη διαμορφώνοντας τη ζήτηση για νέα σπίτια απ’ ότι θα ήταν διαφορετικά».

Ο στόχος των 300.000 ήταν ένα πολιτικό σημείο συζήτησης από τότε που συμπεριλήφθηκε σε μια λευκή βίβλο στέγασης το 2018 υπό την κυβέρνηση της Τερέζα Μέι. Η προέλευση του αριθμού ανάγεται σε μια ανεξάρτητη αναθεώρηση του 2004, η οποία έθεσε έναν στόχο 240.000 κατοικιών που έκτοτε έχει αναθεωρηθεί προς τα πάνω.

Ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Στέγασης είπε ότι «η φιλοδοξία για την κατασκευή 300.000 κατοικιών ετησίως παραμένει» και ότι είχαν λάβει «σημαντική δράση για να αυξήσουν τα ποσοστά δόμησης».