Παγκοσμιοποίηση: Γιατί οι φτωχοί στον κόσμο μπορεί να είναι λιγότεροι

Μια νέα έρευνα αμφισβητεί την εισοδηματική ανισότητα που διαπιστώνουν πολλοί ερευνητές και υποστηρίζει ότι όσο οι άνθρωποι βγαίνουν από την φτώχεια έχουν την τάση να κρύβουν τα εισοδήματά τους, με αποτέλεσμα να μη γίνεται σωστή καταμέτρηση.

Οι έρευνες πριν την πανδημία έδειξαν σταθερή μείωση των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι 659 εκατομμύρια ανθρώπους ζούσαν με λιγότερα από 2,15 δολάρια την ημέρα το 2019, από περίπου 2 δισεκατομμύρια το 1990.

Glocalization: Οι τοπικές ανάγκες συνδυάζονται με τις παγκόσμιες καταναλωτικές συνήθειες

Ωστόσο, όπως διαπιστώνει ο Economist, αυτή η πρόοδος είχε κόστος: αναδύθηκε ένα παγκόσμιο «πρεκαριάτο», τα μέλη του οποίου μόλις που ξεφεύγουν από τη φτώχεια και είναι εκτεθειμένα σε σοκ, ενώ το κορυφαίο 1% πλουτίζει ταχύτερα.

Η βάση δεδομένων World Inequality Database συνδυάζει φορολογικά δεδομένα με άλλες πηγές πληροφοριών για να εκτιμήσει τα εισοδήματα των υπερπλουσίων. Διαπιστώθηκε ότι, αν και η ανισότητα μεταξύ των χωρών έχει μειωθεί, καθώς οι υπόλοιπες χώρες έφτασαν τη Δύση, στο εσωτερικό των χωρών μπορεί να έχει αυξηθεί. Οι κινεζικές και οι ινδικές ελίτ τα πήγαν καλύτερα σε σχέση με τους συμπατριώτες τους. Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πλουτοκράτες, οι οποίοι είναι απασχολημένοι με το να κρύβουν τον πλούτο τους σε φορολογικούς παραδείσους, τα πήγαν επίσης καλά.

Ένα νέο έγγραφο των Maxim Pinkovskiy, Xavier Sala-i-Martin, Kasey Chatterji-Len και William Nober, οικονομολόγων του Πανεπιστημίου Κολούμπια και του παραρτήματος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, αμφισβητεί αυτή την εικόνα. Οι ερευνητές εξετάζουν πόσο πιθανό είναι οι άνθρωποι σε διαφορετικά τμήματα της κατανομής του εισοδήματος να μην παρουσιάζουν το εισόδημά τους. Διαπιστώνουν ότι όσο οι φτωχοί γίνονται πλουσιότεροι, τόσο πιο πιθανό είναι να το κάνουν. Μόλις γίνουν προσαρμογές για αυτό, η φτώχεια έχει μειωθεί ταχύτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως και η ανισότητα εντός των χωρών δεν έχει αυξηθεί. Μπορεί ακόμη και να έχει μειωθεί ελαφρώς.

Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι συγγραφείς εξετάζουν τη διαφορά μεταξύ των εκτιμήσεων του εισοδήματος από τις περιφερειακές έρευνες νοικοκυριών και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στην ίδια περιοχή. Όταν οι έρευνες υποδηλώνουν ότι μια περιοχή έχει μικρότερο συνολικό εισόδημα από τα επίσημα στοιχεία, αυτό υποδηλώνει ότι περισσότερα εισοδήματα δεν δηλώνονται. Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι όσο πιο πλούσια είναι μια περιοχή, τόσο μεγαλύτερη τείνει να είναι η διαφορά. Αυτό είναι λογικό, σημειώνει ο κ. Sala-i-Martin. Καθώς ένας αγρότης βιοπορισμού γίνεται ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης ή έμπορος στην αγορά, αναπτύσσει πιο σύνθετες ροές εισοδήματος και έχει μεγαλύτερο κίνητρο να παραπλανήσει την εφορία.
Αν το εύρημα ισχύει, αλλάζει την ιστορία της παγκοσμιοποίησης. Αντί για ένα πρεκαριάτο, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έχει αναδυθεί μια «πραγματική παγκόσμια μεσαία τάξη». Τα μέλη της δεν θα ξαναβυθιστούν στη φτώχεια από μια οικονομική κρίση ή μια πανδημία.

Οι οικονομολόγοι διαφωνούν εδώ και δεκαετίες σχετικά με τις τάσεις της παγκόσμιας ανισότητας  και την ποιότητα των δεδομένων που τις διέπουν. Όσον αφορά τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, η νέα έρευνα έχει να πει περισσότερα για το 10% παρά για το κορυφαίο 1%, που πιστεύεται ευρέως ότι τα πήγε πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους. Όπως οι περισσότερες εργασίες, έτσι και αυτή βασίζεται σε υποθέσεις που θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν από άλλους ερευνητές.