Δημόσιοι υπάλληλοι: Γιατί μόνο ένας στους 5 αγαπά τις υπερωρίες

Πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις υιοθετούν μέτρα ευέλικτης εργασίας για τους υπαλλήλους που απασχολούν. Η σύγχρονη δημόσια διοίκηση δίνει τη δυνατότητα και στους δημοσίους υπαλλήλους να επιλέξουν, αν θέλουν, το ωράριο ή και τις συνολικές ώρες της εβδομαδιαίας απασχόλησής τους.

Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα μεγαλύτερης «εξατομίκευσης» των αποδοχών τους, όπως συμβαίνει συχνά στον ιδιωτικό τομέα. Είναι όμως διατεθειμένοι οι ίδιοι να εργαστούν περισσότερο ή λιγότερο και να αμειφθούν αναλόγως;

Φινλανδία: Οι 3 μαγικές φράσεις που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν οι εργαζόμενοι

Έρευνα που διενήργησε η γαλλική Γενική Διοικητική Διεύθυνση Δημόσιας Διοίκησης (DGAFP) έδειξε ότι, στη Γαλλία τουλάχιστον, ο παράγων «ελεύθερος χρόνος» παραμένει πρωταρχικός στη ζωή των εργαζομένων. Κάτι εξάλλου που έχουν δείξει επανειλημμένως και άλλες έρευνες σε ολόκληρο τον κόσμο μετά την πανδημία Covid-19, η οποία φέρεται να έχει επιφέρει μόνιμες αλλαγές σε θέματα προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων στη ζωή των ανθρώπων.

Η έρευνα της DGAFP που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, έδειξε επίσης ότι όσοι επιλέγουν να εργαστούν στο δημόσιο το κάνουν επειδή κατά κανόνα αναζητουν την εργασιακή σταθερότητα και ασφάλεια και απεχθάνονται τις αλλαγές στον εργασιακό τους βίο.

Έτσι, σύμφωνα με τη γαλλική έρευνα, ένας στους πέντε δημοσίους υπαλλήλους (περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι και στην κεντρική διοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα) δηλώνει έτοιμος να εργάζεται περισσότερες ώρες κάθε εβδομάδα προκειμένου να αμείβεται περισσότερο. Αντίθετα, το 5% των δημοσίων υπαλλήλων θα μείωνε ευχαρίστως το εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας του, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα μειωθεί αναλόγως και ο μισθός του.

Στενός και ευρύτερος τομέας

«Συνολικά το 25% των δημοσίων υπαλλήλων είναι διατεθειμένο να προσαρμόσει το ωράριο εργασίας του είτε προς τα επάνω είτε προς τα κάτω με βάση», διαπιστώνει η DGAFP η οποία, σημειωτέον, διενήργησε την έρευνά της τα έτη 2021 και 2022, εν μέσω παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης δηλαδή.

«Οι υπάλληλοι του δημοσίου εμφανίζονται λιγότερο πρόθυμοι να εργαστούν περισσότεροι για να αυξήσουν τις αποδοχές τους από όσο οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα», διευκρινίζει η DGAFP (θετικά απαντούν το 20% των δημοσίων και το 23% των ιδιωτικών υπαλλήλων).

Ωστόσο, οι διαφορές είναι σημαντικές για τους εργαζομένους στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Έτσι όσοι απασχολούνται σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και περιφερειακές αρχές επιθυμούν σε ποσοστό 27% να εργαστούν περισσότερο για να αμειφθούν και περισσότερο. Μόνο το 16% των απασχολουμένων στα υπουργεία και σε υπηρεσίες της κεντρικής δημόσιας διοίκησης και το 17% των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία δηλώνουν πρόθυμοι για κάτι τέτοιο.

Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) αναφέρει ότι η δημοσιοποίηση της έρευνας έγινε λίγους μήνες προτού προταθεί νόμος για την καθιέρωση πιο ευέλικτης απασχόλησης των δημοσίων υπαλλήλων και την ποιοτική αξιολόγηση του έργου που επιτελούν με ανάλογη προσαρμογή των μισθών τους. Το δεύτερο εξάμηνο του 2024 ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Στανισλάς Γκερινί θα παρουσιάσει μεταρρύθμιση για την «καλύτερη αμοιβή όσων κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών μας», όπως ο ίδιος έχει επισημάνει.

Η εφημερίδα «Le Parisien» αναφέρει ότι ο υπουργός Στανισλάς Γκερινί μιλώντας σε κυβερνητική εκδήλωση για την απασχόληση την περασμένη βδομάδα εξέφρασε τη λύπη του που «200.000 δημόσιοι υπάλληλοι εξακολουθούν να μην εργάζονται τις 35 ώρες εβδομαδιαίως που ορίζει η νομοθεσία».

Διαφωνούν τα συνδικάτα

Η μελέτη DGAFP αποκαλύπτει επίσης ότι μόνο το 13% των δημοσίων υπαλλήλων θα επιθυμούσε να αλλάξει δουλειά, ενώ στον ιδιωτικό τομέα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 17%. Από αυτό το 13%, το 5% αποκάλυψε ότι αναζήτησε ενεργά νέα απασχόληση τον προηγούμενο μήνα, ενώ το 8% δηλώνει ότι επιθυμεί να αλλάξει επάγγελμα, αλλά δεν έχει πάρει ακόμα πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Όπως ο ίδιος ο Γκερινί έχει δηλώσει, ένας από τους στόχους της επικείμενης μεταρρύθμισης είναι να εξασφαλιστεί η δυνατότητα στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα να μετακινούνται ευκολότερα από υπηρεσία σε υπηρεσία και, αν το επιθυμούν, να αποχωρούν πιο γρήγορα από το δημόσιο τομέα».

Στην εξατομίκευση των αμοιβών στο δημόσιο τομέα, κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού, που σχεδιάζει η κυβέρνηση του Παρισιού με τη δυνατότητα οικονομικής επιβράβευσης των πιο άξιων και παραγωγικών υπαλλήλων, διαφωνούν όλα ανεξαιρέτως τα εργατικά συνδικάτα.