Μονακό: Στο εδώλιο τράπεζα με νόμο του Νίξον για τη μαφία

Τη δυνατότητα ενός Ρώσου επιχειρηματία να μηνύσει μια ιδιωτική τράπεζα του Μονακό να ενέκρινε δικαστήριο επικαλούμενο την αμερικανική νομοθεσία κατά του οργανωμένου εγκλήματος της μαφίας του 1970, η οποία δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ εναντίον τράπεζας στην Ευρώπη.

Ο λόγος για την CMB Μονακό – η οποία ανήκει στην ιταλική Mediobanca και εξυπηρετεί τους υπερπλούσιους από την έδρα της στο Μόντε Κάρλο – η οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει τη δίκη-ορόσημο αυτό το καλοκαίρι, παρά τις προσπάθειές της να σταματήσει την υπόθεση, οι οποίες απορρίφθηκαν από δικαστή της Καλιφόρνιας στα τέλη Μαρτίου.

Mediobanca: Επιφυλακτική για τις ελληνικές τράπεζες, ολοκληρώθηκε το ράλι

Ο νόμος Ρίκο

Σύμφωνα με τους Financial Times, οι δικηγόροι της υπόθεσης πιστεύουν ότι η CMB είναι η πρώτη ευρωπαϊκή τράπεζα που μηνύεται βάσει του νόμου περί Οργανώσεων που επηρεάζονται από εκβιαστές και δωροδοκούντες, γνωστός και ως «νόμος Ρίκο».

Υπογράφηκε ως νόμος το 1970 κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ρίτσαρντ Νίξον και χρησιμοποιήθηκε από τον Ρούντι Τζουλιάνι όταν ήταν εισαγγελέας των ΗΠΑ στη Νότια Περιφέρεια της Νέας Υόρκης για την καταδίωξη των επικεφαλής των πέντε οικογενειών της μαφίας της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1980.

Χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη στοχοποίηση των Hells Angels, του βασιλιά των junk ομολόγων Michael Milken, της FIFA και πιο πρόσφατα του Donald Trump σε ποινικές υποθέσεις.

Η υπόθεση κατά της CMB επικεντρώνεται σε μια μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ δύο Ρώσων επιχειρηματιών, ο ένας εκ των οποίων είναι πελάτης της τράπεζας.

Η διαμάχη των Ρώσων επιχειρηματιών

Ο πρώην πολιτικός και δισεκατομμυριούχος Ashot Yegiazaryan και ο επιχειρηματικός του εταίρος Vitaly Smagin είχαν επενδύσει σε μια συμφωνία για ακίνητα στη Μόσχα το 2003, η οποία δεν είχε ευτυχή κατάληξη.

Επιδιώκοντας να ανακτήσει την επένδυσή του, ο Smagin μήνυσε με επιτυχία τον Yegiazaryan στα δικαστήρια του Λονδίνου, κερδίζοντας μια διαιτητική απόφαση ύψους 84 εκατ. δολαρίων το 2014.

Ο Yegiazaryan – ο οποίος μέχρι τότε είχε εγκαταλείψει τη Ρωσία και είχε μετακομίσει στο Beverly Hills – αρνήθηκε να πληρώσει. Στη συνέχεια, ο Smagin μήνυσε τον Yegiazaryan στα δικαστήρια της Καλιφόρνιας και πέτυχε απόφαση δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων του Yegiazaryan στην Καλιφόρνια.

Σε απάντηση, ο Yegiazaryan μετέφερε τα χρήματά του μέσω μιας σειράς εικονικών εταιρειών στο λογαριασμό του στο Μονακό και στην CMB. Όταν η τράπεζα δεν μετέφερε τα χρήματα στον Smagin, αυτός έκανε αγωγή επικαλούμενος το σχετικό νόμο κατά του Yegiazaryan και της CMB, ισχυριζόμενος ότι η τράπεζα βοήθησε τον πρώην επιχειρηματικό του εταίρο να αποφύγει την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης της Καλιφόρνιας.

«Η συμμετοχή της CMB Bank ήταν κρίσιμη για το σχέδιο του Yegiazaryan, καθώς του επέτρεψε να παρεμποδίσει, να καθυστερήσει και να αποτρέψει την είσπραξη από τον Smagin του νόμιμου χρέους του, παρά τις πολλαπλές δικαστικές αποφάσεις σε όλο τον κόσμο που επέτρεπαν το ίδιο», υποστήριξαν οι δικηγόροι του Smagin σε δικαστικά έγγραφα των ΗΠΑ που είδαν οι Financial Times.

Ο νόμος Ρίκο επιτρέπει σε άτομα και εταιρείες να μηνύονται για φερόμενη συμμετοχή σε επιχείρηση που ασκεί εκβιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει απάτη, εκβιασμό, ξέπλυμα χρήματος και παρεμπόδιση της δικαιοσύνης.

Η αντίδραση της τράπεζας

Η CMB κατέθεσε πέρυσι αίτηση απόρριψης της αγωγής, υποστηρίζοντας ότι ο νόμος Ρίκο δεν μπορεί να εφαρμοστεί επειδή ο Smagin εξακολουθεί να ζει στη Ρωσία και ο νόμος αφορά μόνο τις αξιώσεις των ΗΠΑ.

Οι δικηγόροι της τράπεζας υποστήριξαν ότι το να επιτραπεί σε μη κατοίκους των ΗΠΑ να ασκήσουν αγωγές με βάση το συγκεκριμένο νόμο θα οδηγούσε σε «ψευδείς αξιώσεις από διαδίκους χωρίς πραγματική σχέση με τις ΗΠΑ».

Ωστόσο, ο δικαστής Gary Klausner του δικαστηρίου της Κεντρικής Περιφέρειας της Καλιφόρνιας απέρριψε την έφεση, επιβεβαιώνοντας απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία αξιώσεις κατά του Ρίκο μπορούν να προβάλλονται από μη κατοίκους των ΗΠΑ.

«Όταν εξετάζονται υπό τους ευνοϊκότερους γι’ αυτόν όρους, οι ισχυρισμοί του Smagin ότι η CMB ενορχήστρωσε μια πολυετή δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων για να τον εμποδίσει να ανακτήσει τα χρήματά του, είναι επαρκείς για να ισχυριστεί στέρηση περιουσιακών στοιχείων», έγραψε ο δικαστής στην απόφασή του.

Νομικοί εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι η υπόθεση θα μπορούσε να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για τις ξένες τράπεζες, που θα μπορού να διώκονται μέσω των αμερικανικών δικαστηρίων βάσει του νόμου Ρίκο, όπου οι ποινές μπορεί να είναι πολύ υψηλότερες.