
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες των όψιμων -ενόψει Ευρωεκλογών- κυβερνητικών βρυχηθμών για την ακρίβεια που επιβάλλουν οι πολυεθνικές στα προϊόντα που εξάγουν στην Ελλάδα, πουλώντας τα ακριβότερα από άλλες ευρωπαϊκές αγορές. Ο πρωθυπουργός με επιστολή του στην πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ζητάει «να μπει μπροστά» σε αυτό η Ευρώπη.
Ο υπουργός Επικρατείας, Ακης Σκέρτσος, ανέλαβε να «εκλαϊκεύσει» την πρωθυπουργική πρωτοβουλία με μια μακροσκελή αναφορά του στο Facebook. Τι μας είπε; Πρώτον, ότι παραδέχεται πως οι πολυεθνικές γονατίζουν με τις φουσκωμένες τιμές τους τα ελληνικά νοικοκυριά, η αγοραστική δύναμη των οποίων, μάλιστα, υπολείπεται της αντίστοιχης των χωρών της ΕΕ (πλην Βουλγαρίας). Και δεύτερον, ότι το πρόβλημα ξεκινάει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία που επιτρέπει στις πολυεθνικές να διαμορφώνουν τους κανόνες διακίνησης και άρα τις τιμές με το μέγιστο δυνατό κέρδος για αυτές, αναλόγως του ανταγωνισμού που συναντούν σε κάθε χώρα.
«Η πρακτική αυτή που μόλις τα τελευταία χρόνια καταλαβαίνουμε καλύτερα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο πώς λειτουργεί, δεν αποτελεί ακόμη χαρακτηρισμένη αθέμιτη πρακτική σε επίπεδο ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μπορούν οι εθνικές αρχές ανταγωνισμού να την εντοπίσουν και να επιβάλλουν κυρώσεις», σπεύδει να εξηγηθεί στους έλληνες ψηφοφόρους.
Για να τα κάνουμε λιανά: οι πολυεθνικές φουσκώνουν τις τιμές κανονικά και με τον νόμο της ΕΕ. Και η ελληνική κυβέρνηση (όχι μόνο η σημερινή, λέμε εμείς, αλλά και όλες οι προηγούμενες) έχει τα χέρια δεμένα, αφού η ΕΕ δεν έχει αποφανθεί ότι οι πρακτικές τους είναι καταχρηστικές και κερδοσκοπικές.
Ο πρωθυπουργός, λέει ο κύριος Σκέρτσος, «σηκώνει το γάντι». Γιατί όλα αυτά τώρα; Μα γιατί είναι μπροστά μας οι ευρωεκλογές. Γιατί η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι φέρει ακέραια την ευθύνη για την καθημερινή αγωνία των νοικοκυριών πώς θα τα βγάλουν πέρα με την αδυσώπητη ακρίβεια, με τις αδιάλειπτες αυξήσεις τιμών σε βασικά είδη – αδιάψευστος μάρτυρας τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τα οποία οι τιμές των τροφίμων στην Ελλάδα συνέχισαν να αυξάνονται με ρυθμό 5,3% σε ετήσια βάση, ο δεύτερος υψηλότερος μεταξύ των χωρών της ΕΕ για έκτο μήνα. Και μάλιστα με διψήφια ποσοστά σε είδη διατροφής που έχουμε άφθονη παραγωγή στη χώρα: ελαιόλαδο, φρούτα, ψάρια, ρύζι…
Όσο για το μπαλάκι που πετάει ο πρωθυπουργός στην ΕΕ ζητώντας τάχα οι διακριτικές πρακτικές με τις οποίες διαμορφώνουν τις τιμές τους οι πολυεθνικές να αναδειχθούν σε «βασική προτεραιότητα της επόμενης Επιτροπής αλλά και της επόμενης Ευρωβουλής», δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιχείρηση απέκδυσης κάθε πολιτικής ευθύνης για το θέμα και προεκλογικοί λεονταρισμοί.
Και αναρωτιόμαστε εμείς οι αφελείς: αφού όλα αυτά, όπως μας πληροφορεί ο κ. Σκέρτσος, δεν είναι παράνομα και γίνονται βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ – θεματοφύλακα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού (άλλωστε οι πολυεθνικές διαμηνύουν στον κ. Μητσοτάκη ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στις τιμές είναι εντελώς απαράδεκτη σε μια ελεύθερη αγορά και στέλνει λάθος μήνυμα όσον αφορά τη βούληση της χώρας να προσελκύσει ξένες επενδύσεις – και ο νοών νοείτω…) τι ακριβώς ζητάει; Από τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα;
Αντί, λοιπόν, για την πεπατημένη των προεκλογικών κορώνων και λεονταρισμών, από τους οποίους τα νοικοκυριά έχουν χορτάσει δεκαετίες τώρα από όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει, χρειάζονται πολιτικές που θα αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα όσων ζουν σε αυτήν τη χώρα: την αβάσταχτη ακρίβεια και την απληστία όσων έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι στη διαμόρφωση των τιμών. Τίποτα λιγότερο από αυτό.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα