Υστερα από 14 χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης το μόνο πράγμα που μπορεί να έχει απήχηση στους βρετανούς ψηφοφόρους σε όλους τους τομείς είναι η επιθυμία για κάτι διαφορετικό. Και όμως η απλότητα του συνθήματος των Εργατικών υποδεικνύει επίσης τη μεγαλύτερη αδυναμία της εκστρατείας. Μια υπόσχεση για «αλλαγή» δεν είναι απαραίτητα μια υπόσχεση για κάτι.
Ας αναγνωρίσουμε μερικές αλήθειες. Πρώτον, έπειτα από πάνω από μια δεκαετία έλλειψης πόρων και αυξανόμενων αναγκών δεν υπάρχει σχεδόν ούτε μία κρίση που αντιμετωπίζει αυτή η χώρα που να μπορεί να επιλυθεί χωρίς σημαντική ένεση ρευστότητας. Δεύτερον, εάν δεν προκύψει η ανάπτυξη στην οποία προσβλέπουν οι Εργατικοί και τα ποσά στα ταμεία παραμείνουν χαμηλά, υπάρχει πραγματικά μόνο ένας βιώσιμος τρόπος για ανοικοδόμηση: να φορολογηθούν οι κροίσοι.
Ενας μικρός φόρος περιουσίας 1%-2% σε όσους έχουν περιουσιακά στοιχεία άνω των 10 εκατομμυρίων στερλινών (11,7 εκατ. ευρώ), δηλαδή μόλις το 0,04% του πληθυσμού, θα συγκέντρωνε 22 δισ. στερλίνες (25,8 δισ. ευρώ) ετησίως. Εάν εισαχθεί εφάπαξ φόρος μεγάλης περιουσίας για πέντε χρόνια, θα συγκεντρωθεί το κολοσσιαίο ποσό των 260 δισεκατομμυρίων στερλινών (305 δισ. ευρώ).
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα αριστερός για να δει τα πλεονεκτήματα. Πολλοί έχουν προτείνει στον ηγέτη των Εργατικών Κιρ Στάρμερ να εισαγάγει φόρους υψηλής περιουσίας εάν εκλεγεί.
Αυτή θα ήταν μια ευρέως δημοφιλής πολιτική: Ερευνα από το YouGov διαπίστωσε ότι το 78% του εκλογικού σώματος υποστηρίζει ετήσιο φόρο περιουσίας στους υπερπλούσιους, συμπεριλαμβανομένου του 77% των ψηφοφόρων των Τόρις και του 86% των ψηφοφόρων των Εργατικών.
Σε μια χώρα όπου η συντηρητική κυριαρχία είναι ο κανόνας, ένας θρίαμβος των Εργατικών στις εκλογές τον Ιούλιο δεν πρέπει να υποτιμάται. Αλλά η νίκη είναι μόνο η αρχή. Καθώς η κλίμακα του έργου της αναγέννησης της Βρετανίας γίνεται σαφής, μια κυβέρνηση Εργατικών θα βρεθεί να έχει ανάγκη από μια βάση την οποία έχει αποξενώσει και από την υποστήριξη ενός ανήσυχου κοινού για την αλλαγή που του υποσχέθηκαν.
Για να αποφευχθεί μια τέτοια κατάσταση, το κόμμα θα ήταν φρόνιμο να υποστηρίξει από τώρα την ανακατανομή των πόρων. Το ότι η τελευταία δημοσκόπηση προβλέπει νίκη των Εργατικών μεγαλύτερη από αυτή του Τόνι Μπλερ υποδηλώνει ότι δεν υπήρξε ποτέ καλύτερη στιγμή για να πάρει θέση το κόμμα. Ο Στάρμερ ίσως είναι καιρός να είναι γενναίος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι χρηματοδότησης της αλλαγής που χρειάζεται η χώρα – το μόνο που απαιτείται είναι η δύναμη να πάρει τις αποφάσεις.
Η Φράνσις Ράιαν είναι αρθρογράφος της «Guardian»
Latest News
Παράνομος περιορισμός απαίτησης λόγω μη εξειδίκευσης επιμέρους κονδυλίων – Ακύρωση διαταγής πληρωμής
Η περίπτωση πρόσφατης δικαστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (11798/2024)
Η Ευρώπη και η Πολυκρίση
Η Ευρώπη θα πρέπει να εδραιώσει τη δική της στρατηγική το 2045, 100 χρόνια αφότου ξεκίνησε εκ νέου μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Αποποίηση κληρονομιάς: Παροχή διευκρινίσεων και οδηγιών επί θεμάτων εμπρόθεσμου ή μη αποποίησης κληρονομίας
Με την εγκύκλιο Ε.2059/4.9.2024 η ΑΑΔΕ απάντησε σε σχετικά ερωτήματα, που είχαν τεθεί στις υπηρεσίες της
Η δύναμη της δημιουργίας αγορών
Το πρόβλημα της μικρής εξωστρέφειας της οικονομίας παραμένει και οξύνεται.... χωρίς να αντιμετωπίζεται με πράξεις και μέτρα
Η ΕΚΤ δεν μπορεί να μη μειώσει τα επιτόκια
Οι κεντρικές τράπεζες συχνά ενεργούν πολύ αργά – αλλά στη συνέχεια πολύ γρήγορα
Ψηφιακή έκδοση και διαβίβαση παραστατικών διακίνησης – Α’ Μέρος
Στην υποχρέωση έκδοσης ψηφιακών παραστατικών διακίνησης αγαθών εντάσσονται οι εγχώριες και διεθνείς διακινήσεις (οδικές, θαλάσσιες, αεροπορικές, σιδηροδρομικές).
Ποια, εν τέλει, η σημασία των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας;
Επανέρχεται η αντιπαράθεση στον δημόσιο διάλογο
Δρομολογείται η κατάργηση του εντύπου Ε4 και η δυνατότητα διορθώσεων στο έντυπο Ε11
Λόγοι κατάργησης εντύπου Ε4
Η αναγκαία για την ανάπτυξη «βιομηχανική πολιτική»
Χώρες που «έχασαν» τις τρεις πρώτες βιομηχανικές επαναστάσεις
Δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα 1887-2024 - Από τις εμπειρίες του παρελθόντος στις σημερινές προκλήσεις
H αντιμετώπιση των προκλήσεων απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που περιλαμβάνει βελτιωμένη κατανομή πόρων, δημόσια εκπαίδευση και μακροπρόθεσμες στρατηγικές διαχείρισης της γης.