Γαλλία: Τα άκρα θα φέρουν στη χώρα το ΔΝΤ, προειδοποιεί ο Λεμέρ

Μπορεί στη δημοκρατία να μην υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το σκεφθεί μετεκλογικά η «παράταξη Μακρόν» στη Γαλλία. Προς το παρόν, δέκα μόλις ημέρες προτού στηθούν οι κάλπες και με δεδομένες τις πολύ αρνητικές γι’ αυτή δημοσκοπήσεις, η κυβερνητική «Αναγέννηση» προειδοποιεί για δεινά που (υποστηρίζει ότι) θα σαρώσουν τη χώρα σε περίπτωση που στην αναμέτρηση επικρατήσουν τα άκρα.

Γαλλία: Οι επιχειρήσεις φλερτάρουν με τη Μαρίν Λεπέν

Είτε ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός είτε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο που συγκρότησαν μετά την αιφνιδιαστική προκήρυξη εκλογών τα κόμματα της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και τόσο ακραία, αφού στο Μέτωπο δεν μετέχει μόνο το Σοσιαλιστικό Κόμμα αλλά στρατεύθηκε σ’ αυτό και ο πρώην πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που διεκδικεί βουλευτική έδρα στην πρώτη περιφέρεια της Κορέζ.

Εξαρχής θα πρέπει να σημειωθεί ότι το πλειοψηφικό με δύο γύρους εκλογικό σύστημα της Γαλλίας ευνοεί εξ ορισμού τις πολιτικές συμπράξεις και την ψήφο των εκλογέων στη «μη χείρονα, μεταξύ δύο, επιλογή». Ως εκ τούτου αν ο κεντρικός πολιτικός στόχος του «δημοκρατικού τόξου» είναι να μην επιτρέψει τον σχηματισμό κυβέρνησης με βάση μια μισαλλόδοξη και ευρωσκεπτικιστική παράταξη, ίσως η αξιολογική εξίσωση των άκρων στη συνείδηση των ψηφοφόρων να μην είναι μια σοφή επιλογή.

Ρυθμιστής στη Γαλλία ο Συναγερμός

Δημοσκοπικά η κατάσταση των πραγμάτων αυτή την ώρα έχει ως εξής: ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν θα συγκεντρώσει άνετα πάνω από το 30% των ψήφων με οροφή το 35%, θα εξασφαλίσει δηλαδή έως 270 από τις 577 έδρες της Εθνοσυνέλευσης – πολύ κοντά στις 289 που χρειάζεται για την απόλυτη πλειοψηφία. Το Νέο Εθνικό Μέτωπο εμφανίζεται να συγκεντρώνει έως το 25% και 190 έδρες το πολύ, ενώ η Αναγέννηση του Εμανουέλ Μακρόν περίπου 18% και έως 130 έδρες.

Βεβαίως δεν μπορεί να πιάσουν ταυτόχρονα και οι τρεις μεγαλύτερες παρατάξεις τα υψηλότερα δυνατά ποσοστά. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει τα μικρότερα κόμματα να εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη (και από τη νέα Εθνοσυνέλευση). Κάποιος από τους τρεις που προηγούνται θα πάει καλύτερα και θα φτάσει πιο κοντά στην οριζόμενη από τους ειδικούς οροφή, κάποιο θα πάει χειρότερα.

Το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί όμως να εξαγάγει κάποιος από τις προσώρας μετρήσεις είναι ότι δίχως το Εθνικό Μέτωπο κυβέρνηση δεν μπορεί να σχηματιστεί στη Γαλλία, ακόμα κι αν συνεργαστεί το Κέντρο του Μακρόν με την Αριστερά του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Μια Αριστερά που η πλειονότητα των στελεχών της Αναγέννησης ξορκίζει, καθώς τη θεωρεί Ακροαριστερά.

Ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ είναι ένα από τα στελέχη που ασπάζονται τη δυνητικά επικίνδυνη, όπως επισημάνθηκε, θεωρία των δύο άκρων και θεωρούν ότι το «συστημικό τόξο» της Γαλλικής Δημοκρατίας πρέπει να διεξαγάγει έναν αγώνα διμέτωπο.

Μοναδική εκδοχή (που δεν αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις) για να αλλάξει άρδην η εικόνα του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων στις εκλογές είναι να αυξηθεί θεαματικά η συμμετοχή σ’ αυτές. Να κινητοποιηθεί δηλαδή και να πάει στην κάλπη μια σιωπηρή πλειοψηφία του μετριοπαθούς Κέντρου, αν υποθέσει κανείς ότι αυτή υπάρχει στο γαλλικό εκλογικό σώμα και ότι δεν πρόκειται για ευσεβή πόθο του Λεμέρ.

«Υπό επιτροπεία»

«Σε περίπτωση νίκης του Εθνικού Συναγερμού ή του Νέου Λαϊκού Μετώπου στις βουλευτικές της 30ής Ιουνίου και της 7ης Ιουλίου, η Γαλλία θα ρισκάριζε να τεθεί υπό την επιτροπεία της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», δήλωσε την Τρίτη ο Λεμέρ. Και εξήγησε ότι σε περίπτωση πλήρους εφαρμογής των οικονομικών προγραμμάτων των δύο «ακραίων πολιτικών σχηματισμών», η χώρα θα βυθιζόταν σε μια κρίση χρέους.

Σε συνέντευξή του στην παριζιάνικη «Le Monde» ο υπουργός καταφέρθηκε κατά της «αβάσταχτης οικονομικής ελαφρότητας» των προτάσεων του Εθνικού Συναγερμού, ενώ σημείωσε ότι το Μέτωπο της Αριστεράς συγκρότησαν δυνάμεις με προφανείς διαφορές μεταξύ τους, αναφέροντας τις διαφορές μεταξύ του Σοσιαλιστικού Κόμματος και της Ανυπότακτης Γαλλίας.

«Αν ανοίξουμε τελείως τις στρόφιγγες των δημοσίων δαπανών την στιγμή που θα έπρεπε να εξορθολογήσουμε τους λογαριασμούς μας, θα θέσουμε τη Γαλλία υπό την κηδεμονία των Βρυξελλών και του ΔΝΤ. Και η συνέχεια είναι προδιαγεγραμμένη: λιτότητα και μαζική αύξηση των φόρων», είπε ο Μπρουνό Λεμέρ.

Ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός θύμισε ότι η χώρα του είναι απαραίτητο να κάνει οικονομίες για να βελτιώσει τη δημοσιονομική της θέση που έχει καταστεί ευάλωτη μετά τις διαδοχικές κρίσεις των τελευταίων ετών, τη δημοσιονομική και την πληθωριστική.

Δημοσιονομικές εκτροπές

Έχει όντως ελαφρυντικά ο Λεμέρ. Η συγκυρία δεν τον ευνόησε. Αλλά ως ο μακροβιότερος υπουργός Οικονομικών στην Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία (από το 1958), με θητεία 7 συναπτών ετών, φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για δύο πολύ αρνητικές εξελίξεις για τη χώρα του: την υποβάθμισή της από τον οίκο αξιολόγησης S&P Global Ratings στις 31 Μαΐου και την έναρξη, μόλις την Τετάρτη 19 Ιουνίου, της διαδικασίας επιβολής προστίμου ίσου με το 0,1% του ΑΕΠ της χώρας (περίπου 2,5 δισ. ευρώ) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή λόγω δημοσιονομικών εκτροπών.

Υπενθυμίζεται ότι το 2023 το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας ξέφυγε φθάνοντας στο 5,5% του ΑΕΠ, ενώ η πρόβλεψη της κυβέρνησης (των υπηρεσιών του Λεμέρ) ήταν 4,9%. Μετά την αναπάντεχη αυτή εξέλιξη ο Λεμέρ ανέβασε τον πήχη των προβλέψεων για το έλλειμμα το 2024 στο 5,1%, διατηρώντας πάντα τον στόχο να μειωθεί έως το 2027 κάτω από το 3%, το ανώτατο ανεκτό επίπεδο από τις Βρυξέλλες βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας και του «πνεύματος του Μάαστριχτ» εν γένει.

Οι αξιολογήσεις των οίκων και τα πρόστιμα της Κομισιόν, η οποία κίνησε τις διαδικασίες εναντίον της Γαλλίας και άλλων έξι κρατών-μελών, γίνονται με βάση τα ελλείμματα των κυβερνήσεων και όχι τα εθνικά χρέη. Εξετάζεται δηλαδή αν και κατά πόσον είναι αυτά βιώσιμα.

Σε δυσθεώρητα ύψη όμως έχει φθάσει και το δημόσιο χρέος της Γαλλίας, παρότι ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε στο 110,6% στα τέλη του 2023 από το 111,9% που ήταν το 2022 – προ κρίσεων, το 2019, ήταν 97,9%. Σε απόλυτες τιμές, ωστόσο, το χρέος έφθασε στα τέλη του 2023 στα 3,101 τρισ. ευρώ από 2,950 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του 2022.

Υπενθυμίζεται ότι το «κατά Μάαστριχτ» όριο του δημοσίου χρέους για τα κράτη-μέλη είναι 60% του ΑΕΠ. Ποσοστό που ακόμα και η Γερμανία και η «φειδωλή» Αυστρία ξεπερνούν.

Έξτρα στοχοποίηση

Συμπερασματικά θα παρατηρούσε κανείς ότι η Γαλλία έχει ήδη στοχοποιηθεί αρκετά το τελευταίο χρονικό διάστημα από τις διεθνείς αγορές και τους οίκους αξιολόγησης. Μια καταστροφολογική προβολή ενός πολιτικά δυστοπικού μέλλοντος (πλην εξ ορισμού διαχειρίσιμου εφόσον στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα) από στελέχη της κυβέρνησης, είναι κάτι που μόνο τον πανικό εντείνει στοχοποιώντας περαιτέρω τη χώρα και μάλιστα εκ των έσω.

Πόσω μάλλον αν πρόκειται για στελέχη που προαλείφονται για ανώτατα θεσμικά αξιώματα, όπως είναι ο Μπρουνό Λεμέρ. Υπενθυμίζεται ότι γαλλικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης προβάλλουν τον φωτογενή υπουργό Οικονομικών ως διεκδικητή της γαλλικής προεδρίας στις εκλογές του 2027, καθώς θεωρείται ως ένας από τους πλέον αξιόμαχους αντιπάλους της Λεπέν.