ΣΔΟΕ: Πώς έφθασε στην «αγκαλιά» της ΑΑΔΕ

Ξεκίνησε το 1997 ως η πιο φιλόδοξη προσπάθεια για να παταχθεί η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο σε μια χώρα που παραδοσιακά δυσκολευόταν να εισπράξει όσα της αναλογούσαν. Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) έζησε για σχεδόν τρεις δεκαετίες με τον ρόλο του «φορο-χωροφύλακα» που έφερνε ελέγχους, πρόστιμα και πρωτοσέλιδα.

Υποθέσεις του ΣΔΟΕ που άφησαν αποτύπωμα

Στη διαδρομή του, το ΣΔΟΕ βρέθηκε στο επίκεντρο μεγάλων πολιτικών και οικονομικών ιστοριών:

• Η «Λίστα Λαγκάρντ» το 2012-2013 έφερε στη δημοσιότητα εκατοντάδες ονόματα καταθετών εξωτερικού και προκάλεσε δίκες, παραιτήσεις και σφοδρές αντιπαραθέσεις για το αν η λίστα χρησιμοποιήθηκε πολιτικά.

• Σειρά επιχειρήσεων κατά του λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνικών προϊόντων οδήγησαν σε κατασχέσεις εκατοντάδων τόνων παράνομων φορτίων και πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ.

• Δεν έλειψαν έλεγχοι σε επιδοτήσεις με εικονικά τιμολόγια, σε απευθείας αναθέσεις δήμων, ακόμα και σε χρηματοδοτήσεις πολιτικών κομμάτων.

• Στήριξε την εισαγγελική έρευνα στην πολύκροτη υπόθεση Novartis, συμβάλλοντας στη συλλογή στοιχείων για ενδεχόμενες αθέμιτες πληρωμές.

Μέσα σε όλα αυτά, το ΣΔΟΕ κλήθηκε συχνά να ισορροπήσει ανάμεσα στις μεγάλες προσδοκίες και στις πολιτικές πιέσεις — και όχι πάντα χωρίς κόστος.

Το νέο κεφάλαιο στην ΑΑΔΕ

Μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες, το ΣΔΟΕ περνά σε νέα φάση. Εντάσσεται πλήρως στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), ακολουθώντας το σχέδιο για ενοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών σε έναν σύγχρονο και αυτοτελή φορέα, απαλλαγμένο από την άμεση επιρροή της εκάστοτε κυβέρνησης όπως αναφέρουν πηγές του Υπουργείου Οικονομικών στον ΟΤ.

Τα στελέχη, τα αρχεία, ο τεχνικός εξοπλισμός και οι ανοιχτές υποθέσεις του ΣΔΟΕ μεταφέρονται στην ΑΑΔΕ, η οποία αναλαμβάνει να αξιοποιήσει την εμπειρία και την τεχνογνωσία που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια και από την άλλη να «χαρίσει» όλη την τεχνολογική της προίκα στο ΣΔΟΕ ώστε οι έλεγχοι να γίνονται ευκολότερα και πιο στοχευμένα.

Η ιστορία του ΣΔΟΕ αποδεικνύει ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας μπορούν να εξελίσσονται και να προσαρμόζονται. Στη νέα του θέση, έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την αποστολή του, όχι πια ως μεμονωμένο «χωροφύλακα» της αγοράς, αλλά ως οργανικό κομμάτι ενός ενιαίου, σύγχρονου και πιο αποτελεσματικού συστήματος ελέγχου.