Χώροι εργασίας: Πώς θα είναι στο μέλλον; Εξαρτάται από το πού κάθεστε

Όταν οι υπάλληλοι της Cisco φτάνουν στη δουλειά τους στο Λονδίνο, το πρώτο τους καθήκον είναι να βρουν ένα μέρος για να καθίσουν. Η πρόκληση που αντιμετωπίζουν δεν είναι η συνωστισμένη διάταξη των γραφείων, αλλά η υπερβολική ποικιλία επιλογών. Από χώρους εργασίας σε στυλ καφέ έως μικρά δωμάτια συσκέψεων και ήσυχες σειρές τραπεζιών, το πρόσφατα ανακαινισμένο γραφείο της εταιρείας τεχνολογίας προσφέρει μια ποικιλία ρυθμίσεων, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του προσωπικού με νευροδιαφορετικότητα, σημειώνουν οι Financial Times σε άρθρο τους για το μέλλον των εργασιακών χώρων.

Εκτιμάται ότι ένας στους επτά ανθρώπους είναι νευροδιαφορετικός, αλλά τα γραφεία τείνουν να σχεδιάζονται με γνώμονα τους νευροτυπικούς

Η Cisco είναι μία από τις πολλές εταιρείες που αναδιαμορφώνουν τα γραφεία τους για να ανταποκρίνονται στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους το προσωπικό τους επιθυμεί να εργάζεται. Εκτιμάται ότι ένας στους επτά ανθρώπους είναι νευροδιαφορετικός, αλλά τα γραφεία τείνουν να σχεδιάζονται με γνώμονα τους νευροτυπικούς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα: για παράδειγμα, τα άτομα με ADHD μπορεί να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε ανοιχτούς χώρους, ενώ τα άτομα με αυτισμό μπορεί να χρειάζονται μεγαλύτερο έλεγχο των συνθηκών.

Επιλογές στο προσωπικό

Η Cisco προσφέρει επιλογές στο προσωπικό της, λέει ο αντιπρόεδρος για τους πόρους στο χώρο εργασίας, Christian Bigsby. Μπορούν να επιλέξουν μεταξύ ζωνών υψηλής και χαμηλής διέγερσης, με έλεγχο παραγόντων όπως το φως, ο αερισμός και η θερμοκρασία. Η νευροσυμπεριληπτικότητα, λέει, δεν αφορά μόνο την υποστήριξη του προσωπικού με ADHD ή αυτισμό, αλλά και την αναγνώριση ότι όλοι οι εργαζόμενοι αποδίδουν καλύτερα όταν μπορούν να επιλέξουν έναν χώρο εργασίας που ταιριάζει στις ανάγκες και τη διάθεσή τους.

Η Kay Sargent, διευθύντρια της εταιρείας σχεδιασμού HOK, λέει ότι αυτό είναι μια τάση. «Δεν αφορά μόνο τα άτομα με νευροδιαφορετικότητα», λέει. «Όλοι μας επηρεαζόμαστε από αυτό». Όλο και περισσότεροι εργοδότες αναγνωρίζουν επίσης ότι η υποστήριξη του προσωπικού σημαίνει τη δημιουργία «περιβαλλόντων με επίπεδα και βαθμίδες» και την παροχή «επιλογών και ποικιλίας» στους υπαλλήλους.

«Δεν μπορώ να σχεδιάσω έναν χώρο που να έχει την ιδανική θερμοκρασία για όλους», λέει η Sargent. «Αλλά ο ήλιος κινείται και το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς. Σε κάθε κτίριο, σε κάθε δεδομένη στιγμή, υπάρχουν θερμότερες και ψυχρότερες περιοχές, υπάρχουν πιο θορυβώδεις και πιο ήσυχες περιοχές».

Μεταξύ των πελατών της HOK που χρησιμοποιούν νευροδιαφορετικό σχεδιασμό είναι η εταιρεία μηχανικών Arup, η οποία στο γραφείο της στο Μπέρμιγχαμ διαθέτει ρυθμιζόμενο φωτισμό και χώρους αφιερωμένους σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Στον χώρο της στο Μανχάταν, η διαφημιστική ομάδα WPP προσφέρει στους υπαλλήλους της πάγκους εργασίας, χώρους συνάντησης και αίθουσες συγκέντρωσης, με ντουλάπια, ώστε να μπορούν να επιλέγουν πού θα εργαστούν κάθε μέρα.

Στο γραφείο της Cisco στο Λονδίνο, ένας διαδραστικός χάρτης εμφανίζει πληροφορίες σχετικά με τη χωρητικότητα και τις εγκαταστάσεις κάθε δωματίου, με ονόματα που χρησιμοποιούνται από το προσωπικό και αριθμούς δωματίων για να αποφευχθεί η σύγχυση.

Ο χώρος της εισόδου είναι πολυσύχναστος, με καφετέριες, φυτά και οθόνες για ομαδικές συναντήσεις, αλλά ο «πολύ κοινόχρηστος, πολύ δημόσιος χώρος» εξελίσσεται σε ένα δίκτυο λιγότερο έντονων χώρων, λέει ο Bigsby. «Καθώς προχωράτε, γίνεται πιο ιδιωτικός και απομονωμένος».

Περιγράφει τα δωμάτια και τις γωνιές ως «εξόδους διαφυγής» για όσους χρειάζονται ένα διάλειμμα, ένα τηλεφώνημα ή χρόνο για να συγκεντρωθούν. Ένα δωμάτιο ευεξίας λίγα βήματα μακριά από την είσοδο διαθέτει ατμοσφαιρικό φωτισμό, μια άνετη καρέκλα, παζλ και κουβέρτες. «Πρέπει να έχεις γρήγορη πρόσβαση, να μπορείς να μπεις σε αυτά τα δωμάτια σε χρόνο μηδέν».

Ο πιο απομονωμένος χώρος, με χώρο για μια δεκάδα εργαζόμενων ή και περισσότερα άτομα, μοιάζει με βιβλιοθήκη, με απαλό φωτισμό και με υψηλής ποιότητας εξαερισμό. «Μπορείς να φας ένα σάντουιτς με τόνο σε ένα τραπέζι και να μην το μυρίσεις στο διπλανό», λέει ο Bigsby. Αλλά αλλού τα γραφεία βρίσκονται κοντά σε διαδρόμους, ώστε το προσωπικό να μπορεί να συνεργάζεται.

Η Edina Da’Silva, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων νευροδιαφορετικότητας Neurospecial, λέει στους FT ότι αυτή η ενσωμάτωση των μορφών είναι σχετικά νέα. Στο παρελθόν, οι ειδικοί αισθητηριακοί ή ήσυχοι χώροι μπορεί να βρίσκονταν σε δυσδιάκριτες τοποθεσίες, γεγονός που έκανε το προσωπικό να νιώθει αμήχανα και να διστάζει να τους χρησιμοποιήσει.

Η ενσωμάτωση των νευροδιαφορετικών τρόπων εργασίας από την αρχή σημαίνει ότι οι εξειδικευμένοι χώροι δεν είναι ταμπού και ότι όλο το προσωπικό μπορεί να επωφεληθεί από τις επιλογές του χώρου εργασίας, λέει. «Οι προσαρμογές είναι απαραίτητες για μερικούς, αλλά ωφελούν όλους».