Όλα είναι προσδοκίες

Η ευχή του μικρού μου γιου προς τον Άγιο Βασίλη, ήταν συγκεκριμένη: εκείνο το τραινάκι, που είχε δει και στο κατάστημα παιχνιδιών. Κόκκινο, με τέσσερα βαγόνια, που κινείται πάνω σε μαύρες πλαστικές ράγες. Συναρπαστικό για εκείνον. Τίποτα το ιδιαίτερο για εμάς. Σημασία βέβαια έχει η δική του θεώρηση. Και αξία το ότι πιστεύει ακόμα στον Άγιο Βασίλη. Πίστη που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να προστατεύσουμε για όσο μπορούμε ακόμα. Διατηρώντας έτσι ταυτόχρονα τη μαγεία των ημερών. Τουλάχιστον για εκείνον. Και ζωντανή την προσμονή της μυστηριώδους επίσκεψης του θαλερού γέροντα. Και την προσδοκία ότι έχει διαβάσει το γράμμα του, και ότι θα εκπληρώσει την επιθυμία του.

Πρωί πρωτοχρονιάς. Αγώνας δρόμου από την κρεβατοκάμαρα στο σαλόνι. Το μελομακάρονο λείπει από το πιατάκι πάνω στο τραπέζι. Καλό σημάδι! Μόνο λίγα ψίχουλα έχουν μείνει. Και μια σταγόνα γάλα στο ποτήρι. Ο Άγιος Βασίλης πρέπει να πεινούσε πολύ! Η αγωνία κορυφώνεται. Άφησε δώρο; Είναι αυτό που του ζήτησε; Κι όμως, το άφησε. Μισοκρυμμένο κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο. Το περιτύλιγμα δίνει μια μικρή χρονική παράταση στην προσδοκία. Αλλά πραγματικά μικρή. Δευτερόλεπτα. Όσο χρειάζεται για να σκιστεί ακανόνιστα σε λωρίδες. Ίσως αντιοικολογικό, όμως άκρως ψυχοθεραπευτικό. Γιατί είναι μέρος της διαδικασίας επαλήθευσης των προσδοκιών. Που και αυτή τη φορά πραγματοποιήθηκαν. Είναι ακριβώς το ίδιο τραινάκι της βιτρίνας. Πώς τα καταφέρνει ο Άγιος Βασίλης να ικανοποιεί πάντα αυτές τις προσδοκίες του Κωνσταντίνου; Πώς αλλιώς, αφού είναι Άγιος!

Όλοι ζουν με προσδοκίες

Δεν είναι μόνο τα παιδιά και η προσδοκία του Άγιου Βασίλη. Όλοι οι άνθρωποι ζουν με προσδοκίες.  Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν με προσδοκίες. Τουλάχιστον οι πνευματικά και ψυχικά υγιείς. Ο καθένας με τις δικές του.

●     Όταν δυο ερωτευμένοι σκέπτονται να ενώσουν τις ζωές τους, προσδοκούν σε μια καλύτερη ζωή. Βασισμένη στο “εμείς”, και στην καλύτερη αντιμετώπιση των δυσκολιών

●     Όταν τα ζευγάρια γίνονται γονείς, προσδοκούν την καλύτερη πορεία των παιδιών τους. Την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους και την αξιοποίησή τους για να γίνουν χρήσιμα στην κοινωνία που θα ζήσουν

●     Όταν οι δάσκαλοι μουτζουρώνουν τον μαυροπίνακα -ή αποτυπώνουν τις έννοιες στο διαδραστικό πίνακα- προσδοκούν να περάσουν όσο το δυνατόν περισσότερη γνώση στους μαθητές τους

●     Όταν οι υπεύθυνοι προσωπικού παίρνουν συνέντευξη από τους υποψήφιους εργαζομένους, προσδοκούν να επιλέξουν το καλύτερο πρόσωπο. Αυτό που θα φέρει αξία στην επιχείρηση

●     Όταν ένας εργαζόμενος ξεκινά τη συνεργασία του με την επιχείρηση, προσδοκά ορισμένα ουσιαστικά πράγματα: να βρει ένα περιβάλλον με καλές αμοιβές, σταθερότητα, υποστηρικτικότητα, αντικειμενικότητα, ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης, όπου θα αντιμετωπίζεται ως ένας άνθρωπος με μυαλό και καρδιά και όχι σαν ένας αριθμός

●     Όταν ένας πελάτης προτιμά μια επιχείρηση και τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες της, προσδοκά ότι η δαπάνη των χρημάτων και του χρόνου του θα αξίζουν τον κόπο, και ότι η επιλογή του ήταν ορθή

●     Όταν ο Warren Buffett, ο Elon Musk, ο Richard Branson, ο Jeff Bezos ή ο Bill Gates αποφασίζουν να επενδύσουν τα χρήματά τους σε μια δραστηριότητα, προσδοκούν ότι θα τα πολλαπλασιάσουν εκθετικά. Κάποιοι ανάμεσά τους, ίσως επιπλέον προσδοκούν ότι μπορεί να επιτύχουν και κάτι ευρύτερα σημαντικό

Προς managers -και όχι μόνο:

Ο Άγιος Βασίλης ποτέ δε διαψεύδει τις προσδοκίες των παιδιών. Ας φροντίσετε κι εσείς να μη διαψεύσετε τις προσδοκίες των ανθρώπων σας. Εκείνων που έχουν σημασία για εσάς. Των εργοδοτών σας, των υφισταμένων σας, των πελατών σας.

Ας φροντίσουμε όμως όλοι να επιτύχουμε την πραγματοποίηση των προσδοκιών του σημαντικότερου προσώπου που έχουμε στη ζωή μας: του εαυτού μας.

Καλή χρονιά λοιπόν!

* Ο Σταμάτης Παππάς, MEng/MBA, είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων