Η Νάνσι Πελόζι φαίνεται αποφασισμένη να επισκεφθεί την Ταϊβάν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της  στην Ασία αυτή την εβδομάδα και το Πεκίνο υπόσχεται μια μη κατονομαζόμενη στρατιωτική απάντηση εάν το κάνει. Ελπίζουμε ότι ο Λευκός Οίκος είναι έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα, αλλά η καλύτερη απάντηση στις αυξανόμενες απειλές της Κίνας θα ήταν επιτέλους να ληφθεί σοβαρά υπόψη η άμυνα της Ταϊβάν.

Μια, κατά βάση, συμβολική επίσκεψη της Προέδρου της Βουλής δεν είναι καλός λόγος για να προκληθεί μια αναμέτρηση ΗΠΑ-Κίνας. Ωστόσο, η Κίνα αύξησε τις απειλές της ακόμη και πέρα ​​από τη συνηθισμένη της οργίλη αγανάκτηση και ο Πρόεδρος Μπάιντεν δεν βοήθησε τα πράγματα λέγοντας δημόσια πρόσφατα ότι το Πεντάγωνο πιστεύει ότι είναι η λάθος στιγμή για την επίσκεψή της κ. Πελόζι. Αυτό ενθάρρυνε τους ηγέτες του Πεκίνου να σκεφτούν ότι θα μπορούσαν να σταματήσουν την κυρία Πελόζι αν ήταν ακόμη πιο θορυβώδεις και ενοχλητικοί, και αυτό και έκαναν.

Σε αυτό το σημείο είναι σχεδόν απαραίτητο η κυρία Πελόζι να επισκεφθεί την Ταϊβάν μήπως φανεί ότι οι ΗΠΑ υποχωρούν μετά από τις απειλές της Κίνας. Αυτό το σημάδι αδυναμίας θα ενθάρρυνε περισσότερες οριακές συμπεριφορές από το Πεκίνο και θα προκαλούσε απόηχο σε ολόκληρη την περιοχή, ειδικά στους συμμάχους των ΗΠΑ σε Ιαπωνία και Ταϊβάν.

Το πώς θα αντιδράσει η Κίνα εάν η κυρία Πελόζι επισκεφθεί είναι αδύνατο να προβλεφθεί. Ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ μπορεί να θέλει ηρεμία πριν από τη επικύρωση μιας τρίτης θητείας του από το Κομμουνιστικό Κόμμα το φθινόπωρο. Ή μπορεί να αισθάνεται ότι πρέπει να υποδαυλίσει την εθνικιστική θέρμη εναντίον των ΗΠΑ για να αντισταθμίσει την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, την κλαταρισμένη φούσκα ακινήτων και την ανησυχία του κοινού λόγω των σκληρών lockdownγια την Covid. Ο κ. Σι μπορεί επίσης να πιστεύει ότι τώρα είναι η ώρα να δώσει στις ΗΠΑ και την Ταϊβάν «ένα μάθημα», όπως είπε κάποτε ο Μάο Τσε Τουνγκ για τον συνοριακό του πόλεμο με το Βιετνάμ το 1979 .

Μια σοβαρή κινεζική στρατιωτική επέμβαση θα αποτελούσε στρατηγικό ορόσημο. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια προσπάθεια αναχαίτισης και ίσως παρενόχλησης του αεροπλάνου της κυρίας Πελόζι, το οποίο ελπίζουμε ότι θα συνοδεύεται από αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη ως αποτρεπτικό παράγοντα. Οι πιθανότητες για κάποιο λάθος σε αυτό το σενάριο είναι μεγάλες. Στη χειρότερη περίπτωση, η Κίνα θα μπορούσε να απαιτήσει να μην προσγειωθεί το αεροπλάνο της υπό την απειλή κατάρριψης. Δεν είναι σαφές πώς θα αντιδρούσαν οι Αμερικανοί χειριστές του αεροπλάνου της.

Αυτό θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα σε μια στρατηγική καραντίνας του Πεκίνου για να δηλώσει ότι η Κίνα έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει ή να επιθεωρεί οποιοδήποτε αεροσκάφος ή πλοίο θέλει να προσεγγίσει την Ταϊβάν. Η Κίνα θα μπορούσε επίσης να αφήσει το αεροπλάνο της κυρίας Πελόζι να προσγειωθεί και αργότερα να κινηθεί για να καταλάβει το Κουμεόι και το Ματσού, τα υπεράκτια νησιά που ελέγχονται από την Ταϊβάν που πυροδότησαν μια γεωπολιτική κρίση τη δεκαετία του 1950.

Το γεγονός ότι οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στην Ουάσιγκτον δείχνει πώς η Ταϊβάν έχει ήδη γίνει ένα επικίνδυνο σημείο ανάφλεξης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Για 50 χρόνια, η αμοιβαία κατανόηση ήταν ότι η Κίνα θα περιμένει την ειρηνική επανένωση, ενώ οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν μία Κίνα και χρησιμοποιούν διφορούμενη γλώσσα ως προς την υπεράσπιση της Ταϊβάν. Αυτό δεν ισχύει πλέον. Ο κ. Σι θέλει να ενοποιήσει την Κίνα υπό την προεδρία του, και η ρητορική του Πεκίνου και η στρατιωτική του στάση γίνεται ολοένα και πιο πολεμική.

Ο κ. Μπάιντεν επικρίθηκε ευρέως φέτος και πέρυσι όταν είπε απαντώντας σε ερωτήσεις ότι οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Ταϊβάν. Ο Λευκός Οίκος απέρριψε αυτά τα σχόλια κάθε φορά λέγοντας ότι η πολιτική των ΗΠΑ δεν έχει αλλάξει. Αλλά σκόπιμα ή όχι, ο Πρόεδρος αντιλαμβανόταν την αλήθεια των μεταβαλλόμενων προθέσεων της Κίνας.

Εάν η Κίνα εγκαταλείψει τη δέσμευσή της για ειρηνική επανένωση – την οποία έχει κάνει σε διπλωματικά ανακοινωθέντα εδώ και δεκαετίες – αυτό θα ήταν αιτία για την κυβέρνηση Μπάιντεν να αλλάξει την επίσημη πολιτική των ΗΠΑ για να καταστήσει σαφές ότι οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Ταϊβάν. Αυτό θα απαιτούσε μια πολύ πιο επείγουσα και δυναμική πολιτική ενίσχυσης και οπλισμού της Ταϊβάν για να αμυνθεί με στόχο να αποτρέψει μια κατάληψη από την Κίνα.

Ακόμα κι αν το ταξίδι της Πελόζι τελειώσει χωρίς να κλιμακωθούν περαιτέρω τα πράγματα, οι στρατιωτικές απειλές της Κίνας δείχνουν ότι το καθεστώς της Ταϊβάν και η προστασία του πολύ γρήγορα εξελίσσονται σε κρίσιμες καταστάσεις. Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι ο κ. Σι έχει βραχύνει το χρονοδιάγραμμά του για επανένωση από τα τέλη της δεκαετίας σε ίσως μόλις 18 μήνες. Η Ταϊβάν, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί μας δεν μπορούν να περιμένουν αν θέλουν να αποτρέψουν τον πόλεμο.

Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο

Πρόσφατα Άρθρα