Η οικονομία της Κίνας θα μπορούσε να οδηγήσει σε πτώχευση τους γείτονές της

Η μηχανή εξαγωγών της Κίνας είναι, σήμερα, πιο σημαντική από ποτέ, καθώς η εγχώρια παραγωγή της παρουσίασε ετήσια αύξηση μόλις 0,4%, το δεύτερο τρίμηνο. Δεδομένης της αδύναμης κατανάλωσης και της υποχώρησης της παγκόσμιας ζήτησης, είναι λογικό οι Κινέζοι παραγωγοί – οι οποίοι παράγουν τα πάντα, από φορτηγά πλοία μέχρι και λάμπες λάβας – να προσπαθούν να καταλάβουν από τους γείτονές τους κάποιο μέρος του μεριδίου της υπερπόντιας αγοράς. Αν το καταφέρουν αυτό, οι συνέπειες θα είναι σημαντικές.

Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι υπάρχει οικονομία η οποία κατάφερε να έχει υψηλότερες αποδόσεις κατά τη διάρκεια τριών μηνών με συχνά lockdown, σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2021, όταν η ζωή κυλούσε ομαλά. Ο τομέας των ακινήτων – κλάδος που κινεί μέχρι και το ένα τρίτο της δραστηριότητας – βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης, ενώ αγανακτισμένοι αγοραστές κατοικιών αδυνατούν να αποπληρώσουν τα ενυπόθηκα δάνειά τους. Αξιωματούχοι εκφράζουν, επίσης, σημαντικές ανησυχίες για το ενδεχόμενο να ξεσπάσει κρίση στην αγορά εργασίας. Έχουν ανοίξει οι «στρόφιγγες» δανεισμού και έχουν αυξηθεί οι δαπάνες για υποδομές, η πτώση, όμως, των αποδόσεων των επενδύσεων συνεπάγεται ότι, μετέπειτα, θα προκληθούν κι άλλα προβλήματα. Συνεπώς, η κεντρική τράπεζα ακολούθησε μία περισσότερο συντηρητική γραμμή σε ό,τι αφορά την αύξηση των επιτοκίων.

• Διαβάστε επίσης: Κίνα: Πώς ο Σι Τζινπίνγκ βλάπτει την οικονομία της χώρας

Ευτυχώς υπάρχει και ο τομέας των εξαγωγών. Η Κίνα κατάφερε να αυξήσει το μερίδιό της στις παγκόσμιες εξαγωγές κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, και να ελέγχει ένα επιβλητικό μερίδιο της τάξης του 15%, τον Μάρτιο. Ωστόσο, οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν υποχωρήσει, δεδομένου του ότι οι δυτικές οικονομίες «φλερτάρουν» με την ύφεση. Εάν κι αυτός ο πυλώνας, στον οποίο η Κίνα στηρίζεται για να πετυχαίνει υψηλές επιδόσεις, αρχίσει να παραπαίει, τότε θα επηρεαστούν αρνητικά κι άλλοι τομείς.

Τον Ιούνιο, το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας άγγιξε το ρεκόρ των 98 δισ. δολαρίων. Το γεγονός αυτό είναι αποθαρρυντικό για τις ξένες εταιρείες, οι οποίες ήλπιζαν να αυξήσουν τις πωλήσεις τους προς την Κίνα. Μας δείχνει, όμως, το πώς η Κίνα έχει καταφέρει να διατηρήσει βασικά τμήματα της εφοδιαστικής της αλυσίδας. Παρά τις φήμες περί ανάθεσης μέρους της παραγωγής σε χώρες της Ένωσης Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN), το μηνιαίο εμπορικό έλλειμμα των εν λόγω χωρών με την Κίνα αυξήθηκε στα 17 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα βλέπουν τα πλεονάσματά τους σταδιακά να εξανεμίζονται, καθώς οι κινεζικές επιχειρήσεις αμφισβητούν τους «πρωταθλητές» τους σε τομείς όπως η ναυτιλία, η ρομποτική και τα αυτοκίνητα.

Σε έναν κόσμο όπου η απόλυτη ζήτηση παρουσιάζει πτώση, οι πωλητές ανταγωνίζονται περισσότερο για τους πελάτες που έχουν απομείνει. Καθώς οι κινεζικές εταιρείες προσπαθούν να διευρύνουν το μερίδιό τους σε μία όλο και μικρότερη πίτα, είναι πιθανό να ξεσπάσουν βίαιοι πόλεμοι τιμών που το Πεκίνο θα μπορούσε να υποστηρίξει μέσω φθηνής πίστωσης και συγκεκριμένων πολιτικών. Τον Απρίλιο, η κεντρική κυβέρνηση έθεσε σε εφαρμογή νέες εκπτώσεις φόρων εξαγωγών.

Η νίκη, πιθανότατα, να μην διαρκέσει για πολύ. Το να θέτουμε εκτός επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους ανταγωνιστές εξαγωγείς θα μπορούσε να οδηγήσει τις κοντινές οικονομίες σε ύφεση, η οποία, με τη σειρά της, θα μείωνε τη ζήτηση για κινεζικά προϊόντα και υπηρεσίες. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποκαταστήσει το εμπόριο, αλλά, υπό αυτές τις συνθήκες, οι γείτονες πιθανότατα να μην το εκτιμούσαν.

REUTERS BREAKINGVIEWS