ΟΗΕ: Ο φετινός Ιούλιος «έσπασε» τα… θερμόμετρα – Στους 3 πιο θερμούς στην ιστορία

Με την Ευρώπη να παραμένει στις συμπληγάδες του καύσωνα και της ξηρασίας με καταστροφικές συνέπειες για τις κοινωνίες και τις οικονομίες, η μετεωρολογική υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που είχαμε ουσιαστικά βιώσει και καταλάβει: ο φετινός Ιούλιος δεν ήταν απλά ένας πολύ ζεστός μήνας, αλλά ένας από τους τρεις πιο ζεστούς Ιούλιους που έχουν καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως!

Η ανακοίνωση έγινε διά στόματος της εκπροσώπου του World Meteorological Organization (WMO), Κλερ Νούλις, η οποία επεσήμανε πως σε παγκόσμιο επίπεδο ο φετινός Ιούλιος ήταν κατά περίπου μισό βαθμό Κελσίου πάνω από το μέσο όρο. Μια εξέλιξη που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την επιτάχυνση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. 

Διαβάστε επίσης: Πώς η σκόνη επηρεάζει το κλίμα – H NASA και το παράδειγμα της Κύπρου 

Ο Ιούλιος του 2019 και ο Ιούλιος του 2016 συμπληρώνουν την ιστορική «καυτή» τριάδα, με χαρακτηριστικό σημείο το γεγονός πως η επιτάχυνση της υπερθέρμανσης και της ακραίας ζέστης γίνεται επώδυνα αισθητή ξαφνικά τα τελευταία χρόνια. Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν σε συνεργασία με την κλιματική υπηρεσία της Ε.E., το Copernicus Climate Change Service (C3S).

Η ακραία ζέστη θα γίνεται όλο και πιο συχνή

«Η διαφορά ανάμεσα στους τρεις συγκεκριμένους μήνες είναι ελάχιστη, οπότε γι’ αυτό επιλέξαμε να χαρακτηρίζουμε τον φετινό Ιούλιο ως έναν από τους πιο ζεστούς (και όχι τον πιο ζεστό)» εξήγησε η κυρία Νούλις. Αν και αρκετές χώρες, όπως η Ισπανία και η Βρετανία, έχουν ήδη σε εθνικό επίπεδο ανακηρύξει τον φετινό Ιούλιο ως τον πιο ζεστό μήνα που έχουν βιώσει ποτέ.

Σε παγκόσμιο επίπεδο οι θερμοκρασίες, τον περασμένο μήνα, ήταν κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου ή 0,72 βαθμούς Φάρεναϊτ πάνω από το μέσο όρο του διαστήματος 1991-2020.

Μαζί δε, με την άνοδο των θερμοκρασιών ήρθε και η χαμηλή υγρασία και οι πολύ χαμηλές βροχοπτώσεις που έφεραν εκτεταμένη κρίση ξηρασίας σε μεγάλο μέρος της δυτικής Ευρώπης, με αποτέλεσμα ήδη να έχουν τεθεί σε ισχύ έκτακτα μέτρα για την μείωση της σπατάλης του νερού, ώστε να υπάρχει τουλάχιστον πόσιμο νερό για τον κόσμο.

«Οι συνθήκες αυτές επηρέασαν τις οικονομίες σε τοπικό επίπεδο, ενώ παράλληλα διευκόλυναν την πρόκληση ισχυρών πυρκαγιών» τόνισε η Κλερ Νούλις επισημαίνοντας πως, δυστυχώς, τα ακραία αυτά φαινόμενα θα γίνονται όλο και πιο συχνά, ενώ παράλληλα θα συντηρούνται για πιο μεγάλα χρονικά διαστήματα με αποτέλεσμα και οι επιπτώσεις είναι πιο σοβαρές για τις κοινωνίες και τις οικονομίες.

Πέρα από την Ευρώπη, υπερβολικά επίπεδα ξηρασίας παρατηρήθηκαν στη Βόρειο Αμερική, τη Νότιο Αμερική, την Κεντρική Ασία και την Αυστραλία. Αντιθέτως ενθαρρυντικές ζώνες με υψηλές βροχοπτώσεις εντοπίστηκαν στην ανατολική Ρωσία, τη βόρεια Κίνα και ένα τόξο από την ανατολική Αφρική έως την βορειοδυτική Ινδία.

Το πλέον εντυπωσιακό δε, στοιχείο είναι πως η ακραία αυτή ζέστη «χτύπησε» τον πλανήτη και κυρίως την Ευρώπη σε ένα διάστημα που η δραστηριοποίηση του μετεωρολογικού φαινομένου La Nina (που ακολουθεί τον μεγαλύτερο, αλλά αντίστροφο ως προς τις καιρικές συνθήκες αδελφό της, το El Nino), θα έπρεπε να έχει την αντίθετη επίδραση, φέρνοντας πιο ψυχρά κύματα.

Στο ναδίρ οι πάγοι στην Ανταρκτική 

Τα κακά μαντάτα δεν σταματούν εδώ. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του C3S, ο πάγος στην θάλασσα της Ανταρκτικής είχε, κατά τον φετινό Ιούλιο, την μικρότερη έκταση που έχει καταγραφεί ποτέ.

Συγκεκριμένα οι μετρήσεις έδειξαν τους πάγους στη θάλασσα της Ανταρκτικής να εκτείνονται στα 15,3 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, ήτοι κατά 1,1 εκατ. τετραγωνικά χλμ ή 7% χαμηλότερα από τον μέσο όρο Ιούλιου του διαστήματος 1991-2020.

Ουσιαστικά μιλάμε για την μικρότερη κάλυψη της περιοχής από πάγους από τότε που άρχισε η παρακολούθηση και καταγραφή τους, πριν 44 χρόνια!

Το προηγούμενο ιστορικό ρεκόρ είχε καταγραφεί μόλις ένα μήνα νωρίτερα, τον Ιούνιο, που σημαίνει πως και τα συγκεντρωτικά στοιχεία από το φετινό καλοκαίρι θα είναι δυσοίωνα.

Στο αντίθετο άκρο του πλανήτη, στην θάλασσα της Αρκτικής η κατάσταση ήταν καλύτερη. Η κάλυψη του πάγου ήταν κατά 4% χαμηλότερη από τον μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων, με τον φετινό Ιούλιο να είναι ο 12^ος χειρότερος μήνας που έχει καταγραφεί ποτέ για την περιοχή του αρκτικού κύκλου.