Deutsche Bank: Το τελευταίο «μίλι» της ακρίβειας θα είναι δύσκολο – Ο πληθωρισμός θα επιμένει

Tο τελευταίο διάστημα, οι ανοδικές εκπλήξεις του πληθωρισμού τροφοδότησαν τις ανησυχίες σχετικά με το πόσο δύσκολο θα είναι να επανέλθει ο πληθωρισμός στον στόχο του 2% και να διατηρηθεί εκεί σταθερά. Και παρόλο που ο πληθωρισμός έχει μειωθεί σημαντικά από την κορύφωσή του, παραμένει πάνω από τα επίπεδα των στόχων στις ΗΠΑ, την ευρωζώνη και την Ιαπωνία, επισημαίνει σε νέα ανάλυσή της η Deutsche Bank.

Αυτό οδήγησε να ανατρέξουν πολλοί αναλυτές στην ιστορία, καθώς το τελευταίο στάδιο της επιστροφής του πληθωρισμού στον στόχο είναι συχνά το πιο δύσκολο. Εάν αυτό είναι αλήθεια, αυτό υποδηλώνει ότι θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε μια δύσκολη περίοδο, με τον πληθωρισμό να αποδεικνύεται επίμονα πάνω από τον στόχο, ανέφερε η Deutsche Bank.

Deutsche Bank: Πόσο κοντά σε ένα παγκόσμιο ατύχημα είμαστε; – Οι 3 κίνδυνοι

Γιατί όμως αυτή η τελευταία φάση είναι συχνά η πιο δύσκολη;

Όπως εξηγεί η Deutsche Bank όσο πιο κοντά στον στόχο οδηγείται ο πληθωρισμός, τόσο μεγαλύτερη πίεση ασκείται για χαλάρωση της πολιτικής, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μιας πρώιμης απόφασης που μπορεί να επιτρέψει στον πληθωρισμό να αυξηθεί ξανά.

Όταν υπάρχει μια εκτίναξη του πληθωρισμού και γίνεται σαφές ότι δεν είναι προσωρινή, συνήθως υπάρχει συναίνεση σχετικά με τη λήψη μέτρων για να μειωθεί ξανά ο πληθωρισμός. Το είδαμε σε αυτόν τον κύκλο, όπου οι κεντρικές τράπεζες αύξησαν τα επιτόκια επιθετικά, ξεκινώντας έναν από τους ταχύτερους κύκλους σύσφιξης των τελευταίων δεκαετιών.

Αλλά καθώς ο πληθωρισμός αρχίζει να πέφτει, αυτή η συζήτηση συνήθως αλλάζει. Για παράδειγμα, μπορούμε να δούμε σήμερα ότι υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για το εάν οι κεντρικές τράπεζες ενδέχεται να σφίξουν υπερβολικά και να διατηρήσουν την πολιτική σε περιοριστικό έδαφος για πάρα πολύ καιρό. Αν ναι, αυτό θα κινδύνευε να ωθήσει τον πληθωρισμό κάτω από τον στόχο και να οδηγήσει σε περιττό κόστος παραγωγής επίσης.

Αυτή είναι μια έγκυρη ανησυχία, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε σε πραγματικό χρόνο ποια είναι η σωστή απάντηση, επειδή η νομισματική πολιτική λειτουργεί με καθυστερήσεις. Έτσι, εάν η πολιτική χαλαρώσει πολύ νωρίς (όπως συνέβη στη δεκαετία του 1970), ο κίνδυνος είναι να διαμορφώσει το έδαφος για να επανέλθει ο πληθωρισμός.

Επιπλέον, ακόμη και οι προσδοκίες για μελλοντικές μειώσεις επιτοκίων μπορούν οι ίδιες να αμβλύνουν τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, οι οποίες με τη σειρά τους αυξάνουν τις πληθωριστικές πιέσεις. Αυτό είναι κάτι που είδαμε το 2024, όπου η συντριπτική συναίνεση είναι ότι οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες όπως η Fed και η ΕΚΤ θα κάνουν την επόμενη κίνησή τους στην κατεύθυνση της μείωσης των επιτοκίων και όχι της αύξησης.

Ο ρόλος των σοκ

Όπως εξηγεί η Deutsche Bank όταν ο πληθωρισμός προκαλείται από ένα προσωρινό σοκ, οι άμεσες επιπτώσεις συνήθως εξαφανίζονται με τον καιρό. Αλλά οι δευτερογενείς επιπτώσεις του σοκ μπορεί να αποδειχθούν πιο επίμονες, επομένως η αρχική μείωση του πληθωρισμού είναι συχνά η πιο εύκολη.

Οι έντονες «αιχμές» (κορυφώσεις) του πληθωρισμού προκαλούνται συχνά από κάποιου είδους σοκ. Σε αυτόν τον κύκλο έχουμε δει πολλά σοκ, όπως το κύμα αδρανοποίησης της ζήτησης μετά την πανδημία, διακοπή της εφοδιαστικής αλυσίδας λόγω των lockdown και μια σημαντική άνοδο των τιμών της ενέργειας, ιδιαίτερα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Αλλά καθώς αυτοί οι κραδασμοί έχουν υποχωρήσει, ο ρυθμός πληθωρισμού μειώθηκε ξανά. Πράγματι, ακόμη και αν υπάρξει ένα υποθετικό έκτακτο σοκ που προκαλεί άνοδο των τιμών σε πολύ υψηλότερο επίπεδο, αυτό θα «εξαφανιστεί» από τους υπολογισμούς του πληθωρισμού με την πάροδο του χρόνου, εφόσον αυτές οι τιμές δεν συνεχίσουν να αυξάνονται ακόμη περισσότερο, καθώς ο πληθωρισμός μετράει την αλλαγή στις τιμές, παρά το επίπεδο, εξηγεί η Deutsche Bank.

Ωστόσο, αυτοί οι αρχικοί κραδασμοί έχουν συχνά δευτερογενείς επιπτώσεις που σημαίνουν ότι ο πληθωρισμός είναι πιο επίμονος. Για παράδειγμα, εάν οι υψηλότερες τιμές της ενέργειας διατηρηθούν μετά από ένα σοκ, οι επιχειρήσεις συχνά μετακυλίουν αυτό το κόστος σε άλλες τιμές, οπότε οι επιπτώσεις γίνονται αισθητές σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Έχουμε δει κάτι παρόμοιο να συμβαίνει σήμερα, εξηγεί η Deutsche Bank. Αρχικά ο πληθωρισμός προκλήθηκε από αγαθά και πιο ευμετάβλητα συστατικά του καταναλωτικού καλαθιού, όπως η ενέργεια. Αλλά όλο και περισσότερο είναι οι πιο «επίμονες» κατηγορίες, όπως οι υπηρεσίες που διατηρούν τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ πιο αργές για να μειωθούν όταν κινηθούν υψηλότερα.

Ο ρόλος των προσδοκιών

Όσο περισσότερο ο πληθωρισμός είναι πάνω από τον στόχο, τόσο πιο πιθανό είναι να κινηθούν και οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό υψηλότερα. Αλλά αυτό μπορεί να λειτουργήσει ενάντια στις προσπάθειες μείωσης του πληθωρισμού, καθώς οι υψηλότερες προσδοκίες κινδυνεύουν να γίνουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, επισημαίνει η Deutsche Bank.

Όταν ο πληθωρισμός κινείται υψηλότερα, οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις συνήθως περιμένουν επίσης υψηλότερο πληθωρισμό. Αλλά όταν οι επιχειρήσεις αναμένουν υψηλότερο πληθωρισμό σε ολόκληρη την οικονομία, είναι πιθανό να καθορίσουν τις τιμές τους ανάλογα.

Ομοίως για τους εργαζόμενους, εάν αναμένεται υψηλότερος πληθωρισμός, θα περιμένουν κανονικά μεγαλύτερες αυξήσεις στους μισθούς για να τους αποζημιώσουν σε πραγματικούς όρους. Και με τη σειρά τους, οι επιχειρήσεις μπορούν να μεταφέρουν αυτό το υψηλότερο μισθολογικό κόστος στις τιμές τους, κάτι που μπορεί να τροφοδοτήσει μια σπείρα μισθού-τιμής που διατηρεί τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα.

Αυτό είναι λιγότερο πιθανό να προκύψει εάν ο πληθωρισμός κινηθεί μόνο για λίγο πάνω από τον στόχο. Αλλά όταν ο πληθωρισμός παραμένει πάνω από τον στόχο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είναι δύσκολο να μετατοπιστούν ξανά οι προσδοκίες στον στόχο, καθώς οι άνθρωποι είναι πιο δύσπιστοι ότι θα επιτευχθεί, εξηγεί η Deutsche Bank.

Εξετάζοντας τη σημερινή κατάσταση, πλησιάζουμε τώρα την 3η επέτειο από την οποία ο πληθωρισμός υπερβαίνει τον στόχο, ανάλογα με τη χώρα. Έτσι, οι εταιρείες και οι καταναλωτές συνηθίζουν ολοένα και περισσότερο να αυξάνονται οι τιμές με ταχύτερους ρυθμούς.

Η καμπύλη Phillips

Σε πιο τεχνικό επίπεδο, μέρος της συζήτησης σχετικά με την τελευταία φάση της μείωσης του πληθωρισμού που είναι η πιο δύσκολη πηγάζει από την καμπύλη Phillips. Αυτή δείχνει τη βραχυπρόθεσμη σχέση μεταξύ της ανεργίας και του πληθωρισμού. Εάν επιβεβαιωθεί, τότε το κόστος απασχόλησης θα αυξηθεί καθώς ο πληθωρισμός πλησιάζει πιο κοντά στον στόχο. Αλλά και πάλι, σε αυτόν τον οικονομικό κύκλο η ανεργία να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, παρόλο που ο πληθωρισμός έχει μειωθεί σημαντικά. Επομένως, δεν είναι προφανές εάν αυτή η σχέση ισχύει αυτή τη φορά.

Επιπλέον, αυτός ο κύκλος έχει δει σημαντικές κρίσεις από την πλευρά της προσφοράς που έχουν αλληλεπιδράσει με τις επιπτώσεις από την πλευρά της ζήτησης των υψηλότερων επιτοκίων. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το ιστορικό μάθημα είναι σαφές ότι ο πληθωρισμός δεν χρειάζεται να ακολουθήσει μια ομαλή πορεία επιστροφής στον στόχο. Πράγματι, όσο περισσότερο παρατείνεται ο πληθωρισμός σε υψηλά επίπεδα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος που ενσωματώνεται στις προσδοκίες και είναι ακόμη πιο δύσκολο να υποχωρήσει ξανά, καταλήγει η Deutsche Bank.