Γιατί το Ισραήλ κτύπησε τώρα…;

Το ότι μετά τα πρώτα ισραηλινά κτυπήματα κάποιες χιλιάδες Ιρανών βγήκαν στους δρόμους και χόρευαν από χαρά, λέει πολλά για τη φύση ενός από τα πιο βίαια και σκοταδιστικά καθεστώτα στον κόσμο, αυτό των μουλάδων στο Ιράν. Και το καθεστώς αυτό, δεν θέλει μόνο να εξουσιάζει και να καταπιέζει έναν ιστορικό λαό. Δεδηλωμένος στόχος του είναι καταστροφή του δυτικού πολιτισμού και κυρίως της δημοκρατίας, που είναι μέρος της δυτικής παράδοσης.

Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τούς καταστατικούς χάρτες του ιρανικού Ισλαμικού Κράτους και των φιλικών του τρομοκρατικών οργανώσεων, μόνιμη επιδίωξή τους είναι η εξαφάνιση από προσώπου γης του Ισραήλ και του «Μεγάλου Σατανά» που είναι η Αμερική. Τα σχετικά πολυσέλιδα κείμενα είναι διαθέσιμα στις μηχανές αναζήτησης και όποιος θέλει να ενημερωθεί μπορεί να τα διαβάσει σε 20 λεπτά περίπου.

Πιο ξεκάθαρη δήλωση δεν μπορεί να γίνει. Υπό αυτή την έννοια, οι διάφοροι «ειδήμονες» καλά θα έκαναν να διαβάσουν προσεκτικά την ομιλία του ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου,{ανεξαρτήτως της όποιας συμπάθειας η αντιπάθειας προς αυτόν} η οποία μεταδόθηκε στα αγγλικά στο YouTube τη νύκτα που ξεκίνησε η ισραηλινή επίθεση στο ιρανικό έδαφος.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, ως προληπτική ενέργεια κατά της «γενοκτονικής ρητορικής» της Τεχεράνης, ανακοινώνει έναν μαξιμαλιστικό πολεμικό στόχο, τον πιο φιλόδοξο που έχει διατυπώσει μέχρι σήμερα το Ισραήλ: να αποκεφαλίσει το ιρανικό καθεστώς.

Επαναλαμβάνοντας κυριολεκτικά μια φράση του Τραμπ («Ημέρα Απελευθέρωσης»), ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έστειλε μήνυμα στον ιρανικό λαό για να ανακοινώσει: «η ημέρα της απελευθέρωσής σας είναι κοντά».

Αναφερόμενος επίσης στους Άραβες, ο Νετανιάχου είπε:

«Το Ιράν εργάζεται αυτή τη στιγμή πάνω σε αυτό που αποκαλεί νέο σχέδιο καταστροφής του Ισραήλ. Επειδή το παλιό, βλέπετε, απέτυχε. Το Ιράν και οι πληρεξούσιοι του επιχείρησαν να περικυκλώσουν το Ισραήλ σε έναν δακτύλιο φωτιάς και να μας επιτεθούν με την τραγική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Αλλά ο λαός του Ισραήλ, οι στρατιώτες του Ισραήλ, ξεσηκώθηκαν σαν λιοντάρια για να υπερασπιστούν τη χώρα μας. Συντρίψαμε τη Χαμάς. Καταστρέψαμε τη Χεζμπολάχ. Επιτεθήκαμε σε ιρανικούς πληρεξούσιους στη Συρία και την Υεμένη, και όταν το Ιράν μας επιτέθηκε άμεσα δύο φορές πέρυσι, αντεπιτεθήκαμε εντός ιρανικού εδάφους. Αλλά υπερασπιζόμενοι τον εαυτό μας, υπερασπιζόμαστε και τους άλλους. Υπερασπιζόμαστε τους Άραβες γείτονές μας. Και αυτοί έχουν υποφέρει από την εκστρατεία χάους και σφαγών του Ιράν. Οι ενέργειές μας εναντίον της Χεζμπολάχ, που είναι πληρεξούσιος του Ιράν, οδήγησαν στον σχηματισμό νέας κυβέρνησης στον Λίβανο και στην κατάρρευση του δολοφονικού καθεστώτος Άσαντ στη Συρία. Οι λαοί αυτών των δύο χωρών έχουν τώρα την ευκαιρία για ένα διαφορετικό μέλλον, ένα καλύτερο μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τον θαρραλέο ιρανικό λαό. Και έχω ένα μήνυμα για αυτούς. Δεν σας πολεμάμε. Πολεμάμε την βάναυση δικτατορία που σας καταπιέζει εδώ και 46 χρόνια».

Το ερώτημα όμως  είναι κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν λαϊκές αντιδράσεις υπό καθεστώς συνεχών επιθέσεων από το Ισραήλ, και  υπό καθεστώς πλήρους κατάργησης των ελευθεριών λόγω εμπόλεμης κατάστασης;

Επίσης, από την άλλη πλευρά, ο ισραηλινός λαός που δύο χρόνια τώρα βιώνει πολεμικές συνθήκες, πόσο θα αντέξει στις ιρανικές επιθέσεις που ήδη εκδηλώθηκαν;

Από μόνα τους τα ερωτήματα αυτά φέρνουν στο προσκήνιο μια εξόχως πολύπλοκη κατάσταση, με την Ελλάδα να πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα πρώτον την ιρανική παραπληροφόρηση στο εσωτερικό της και δεύτερον το τεράστιο θέμα της αμυντικής της προστασίας από πυραυλικές επιθέσεις , τις οποίες οι Ιρανοί κατά δήλωση τους, θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν και με πυρηνικό υλικό. Ας μη ξεχνάμε ποιους έχουμε γείτονες

Κατά τα άλλα είναι γεγονός ότι μόνον καθεστωτική αλλαγή στο Ιράν θα μπορούσε να ομαλοποιήσει την σημερινή εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή και αυτό ως φαίνεται το αντιλαμβάνονται τόσο οι Κινέζοι όσο και ο Βλαντιμίρ Πούτιν.