Το καλοκαίρι του 2021 ήταν το καλοκαίρι των πυρκαγιών. Κάηκε σχεδόν η μισή Μεσόγειος.
Νότια Γαλλία, Νότια Ιταλία και Σικελία, Καμπιλία στην Αλγερία, Τουρκία, Ελλάδα, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία… Οι μεγάλες πυρκαγιές έφτασαν μέχρι τη Ρωσία.
Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, περιουσίες καταστράφηκαν, σπίτια και δάση απανθρακώθηκαν.
Στην Ελλάδα κάηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα και αρκετά σπίτια υπέστησαν ζημιές αλλά δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών ενώ κάποιοι οικισμοί απειλήθηκαν από τη φωτιά χωρίς να καταστραφούν.
Παραδόξως όμως μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε «συγγνώμη» – αν και δεν διευκρίνισε πιο συγκεκριμένα τι ακριβώς ζητούσε να του συγχωρεθεί…
Σε καμία άλλη χώρα δεν εκδηλώθηκε φασαρία για τις πυρκαγιές, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έβγαλαν ανακοινώσεις, ούτε υποδύονταν τους πυροσβέστες, κανείς αρχηγός ή εκπρόσωπος κόμματος δεν μετρούσε αεροπλάνα και ελικόπτερα. Γενικά καμία κυβέρνηση δεν έπαθε πανικό και καμία αντιπολίτευση δεν καταλήφθηκε από υστερία.
Προφανώς παντού θα έγιναν λάθη και θα υπήρξαν ολιγωρίες.
Υποθέτω όμως ότι όλοι προεξοφλούν πως τα λάθη θα διερευνηθούν, οι ευθύνες θα αποδοθούν, οι δυσκολίες θα διδάξουν, οι ολιγωρίες ή οι δυσλειτουργίες θα αναλυθούν για να αντιμετωπιστούν την επόμενη φορά – που ασφαλώς θα υπάρξει…
Και τελικά πουθενά οι θερινές πυρκαγιές δεν οδήγησαν σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Τα υπόλοιπα ακολούθησαν μια λογική αλληλουχία. Ο ανασχηματισμός ξεκίνησε για λάθος λόγους, εξελίχθηκε με λάθος σχέδιο, έβαλε λάθος στόχους και έμπλεξε με λάθος πρόσωπα. Για να καταλήξει τελικά ένας λάθος ανασχηματισμός. Το ένα φέρνει το άλλο.
Από τη στιγμή που η «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού έπρεπε να βρει αμάρτημα, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ο… ναύαρχος Αποστολάκης!
Είναι ένα συνηθισμένο αδιέξοδο στην πολιτική. Μετά τη «συγγνώμη», ο Πρωθυπουργός δεν μπορούσε να μην κάνει τίποτα και ταυτοχρόνως δεν μπορούσε να κάνει και πολλά διότι δεν ήταν απολύτως σαφές τι ακριβώς ήθελε να κάνει.
Ετσι αποκεφαλίστηκαν δύο κρίσιμα υπουργεία (Υγείας και Προστασίας του Πολίτη) χωρίς να γίνει κατανοητό γιατί αποκεφαλίστηκαν και κυρίως χωρίς να είναι βέβαιο ότι τα νέα κεφάλια θα αποδειχθούν καλύτερα από τα παλιά.
Το αδιέξοδο προέκυψε από ένα απροσδόκητο στραβοπάτημα για ένα σοβαρό πολιτικό επιτελείο: η κυβέρνηση προσπάθησε να υπερκεράσει και να αφοπλίσει την κριτική της αντιπολίτευσης χωρίς να της το ζητήσει κανείς!
Αφενός επειδή (όπως αποτυπώθηκε και σε όλες τις έως τώρα δημοσκοπήσεις) η κριτική της αντιπολίτευσης δεν είχε καμία σοβαρή απήχηση.
Αφετέρου επειδή ποτέ δεν βγαίνει σε καλό όταν η κυβέρνηση ακολουθεί τον δρόμο που η αντιπολίτευση της υποδεικνύει.
Με άλλα λόγια, δεν προκύπτει από πουθενά ότι οι πολίτες ονειρεύονταν τον Τσίπρα στη θέση του Μητσοτάκη και τη Γεννηματά στην καρέκλα του Χαρδαλιά.
Τα υπόλοιπα τα παρακολουθήσαμε σε απευθείας μετάδοση. Η κυβέρνηση από εκεί που ήταν «πάνω στο άλογο» βρέθηκε να κάνει διαχείριση ζημιών. Μάλλον το «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού αφορούσε προκαταβολικά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Τώρα ο Μητσοτάκης θα πάει στη ΔΕΘ με τον πήχη ανεβασμένο. Χρειάζεται να αλλάξει γήπεδο και κυρίως να πείσει το ακροατήριό του ότι ελέγχει την κατάσταση.
Τα λάθη ξεχνιούνται, μόνο όσο δεν επαναλαμβάνονται.
Και φυσικά δεν αρκεί ο εφησυχασμός ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Διότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει, η πρώτη που πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσει είναι η κυβέρνηση.
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες