Βαρύ το κόστος απεξάρτησης από τη Ρωσία – Από την Κίνα θα είναι ασήκωτο!

«Οι σπάνιες γαίες είναι αναντικατάστατες για τις ανεμογεννήτριες και τις μονάδες φωτοβολταϊκών. Το λίθιο χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες για την παρασκευή μπαταριών που προορίζονται για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Η πλατίνα (λευκόχρυσος) είναι αναγκαία για την παραγωγή συγκεκριμένων τύπων ηλεκτρολυτών, οι οποίοι με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για την παραγωγή υδρογόνου. Χωρίς δε το πυρίτιο, δεν μπορούν να ολοκληρωθούν οι ηλιακές μονάδες».

• Διαβάστε επίσης: Ο «OPEC του λιθίου»

Το παραπάνω απόσπασμα, το οποίο προέρχεται από ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, σε συνδυασμό με τα δεδομένα που υπάρχουν αναφορικά με τα κοιτάσματα και την παραγωγή των παραπάνω στοιχείων, οδηγούν σε δύο, τουλάχιστον, σημαντικά συμπεράσματα.

Η Ταϊβάν και η «πράσινη οικονομία»

Το πρώτο είναι ότι η Δύση και πρωτίστως η ΕΕ θα σταματήσουν σταδιακά να ανησυχούν τόσο για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο και θα στρέψουν την προσοχή τους προς εκείνους τους θησαυρούς – στην κυριολεξία – της γης από τους οποίους εξαρτάται η «πράσινη οικονομία». Όσο για το δεύτερο, έχει να κάνει με τη διαπίστωση ότι η εάν η απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας αποδεικνύεται πολύ δύσκολη, η απεξάρτηση από την Κίνα θα είναι σχεδόν αδύνατη και, σε κάθε περίπτωση, θα συνοδευτεί από πολύ μεγαλύτερο κόστος.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο μέτωπο της Ταϊβάν αποδεικνύουν, αν μη τι άλλο, ότι το σενάριο της ρήξης με την Κίνα κάθε άλλο παρά απίθανο είναι. Αντιθέτως, φαντάζει πλέον πολύ πιο ρεαλιστικό από ό,τι πριν την κρίση που προκάλεσε η επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι, ενώ οι εξελίξεις μπορεί να είναι πιο γρήγορες από ό,τι αναμένουν πολλοί. Αυτός είναι και ο λόγος που έκανε τον Επίτροπο Τιερί Μπρετόν να προειδοποιήσει, σε συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα: «Οφείλουμε να αποτρέψουμε τη μετάβαση από την κατάσταση εξάρτησης από το αέριο της Ρωσίας σε μία ηλιακή εξάρτηση από την Κίνα».

• Διαβάστε επίσης: Τέρμα ο διάλογος με τις ΗΠΑ, λέει η Κίνα

Είναι γεγονός, εξάλλου, ότι το Πεκίνο έχει φροντίσει συστηματικά, εκμεταλλευόμενο τον πλούτο του κινεζικού υπεδάφους και τις σχέσεις του με χώρες-κλειδιά, να χτίσει μια ηγεμονική σχέση στον κλάδο των πρώτων υλών. Ειδικά δε εκείνων οι οποίες θα αποτελέσουν αναπόσπαστο καμβά της διεθνούς οικονομίας τις επόμενες δεκαετίες.

Σπάνιες γαίες, λίθιο, πυρίτιο…

Για του λόγου το αληθές, η Κίνα διαθέτει σήμερα μακράν τα μεγαλύτερα διαπιστωμένα αποθέματα σπάνιων γαιών παγκοσμίως, που φτάνουν στους 44.000 μετρικούς τόνους και αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο των συνολικών – ενώ μαζί με τους 21.000 τόνους της συμμάχου της Ρωσίας ξεπερνούν το 50%.

Επίσης, η Κίνα διαθέτει τα τέταρτα μεγαλύτερα αποθέματα λιθίου (με πρώτη τη Χιλή), ενώ είναι τρίτη από άποψη παραγωγής (πρώτη είναι η Αυστραλία). Το Πεκίνο, μάλιστα, καταβάλει προσπάθειες ώστε να συνάψει μια στρατηγική συμφωνία με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και τον υπό δημιουργία «OPEC του λιθίου».

Όσον αφορά στο πυρίτιο, η παραγωγή της Κίνας αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα της παγκόσμιας, ενώ δεύτερη στη λίστα έρχεται η Ρωσία. Τέλος, το σύνολο σχεδόν των αποθεμάτων του λευκόχρυσου βρίσκεται στη Νότιο Αφρική, ένα μέλος της ομάδας των Brics, στην οποία ανήκουν επίσης η Κίνα και η Ρωσία.

Σε όλα τα παραπάνω, ας προσθέσουμε δύο ακόμη δεδομένα για να καταλάβουν όλοι πόσο σοβαρός είναι ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει για την Ευρώπη μια ρήξη με την Κίνα.

Οι μικροεπεξεργαστές και το εμπόριο

Αφενός, η Ταϊβάν είναι σήμερα η παγκόσμια υπερδύναμη στην παραγωγή των πιο προηγμένων και ισχυρών μικροεπεξεργαστών, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της νέας γενιάς προϊόντων και των παραγωγικών διαδικασιών, στην εποχή των νέων τεχνολογιών, της τεχνητής νοημοσύνης και της αυτοματοποίησης. Εάν, λοιπόν, αφαιρεθεί από την «εξίσωση» των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων ή, πολύ περισσότερο, ελεγχθεί πλήρως από το Πεκίνο, οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές και θα γίνουν άμεσα αισθητές.

Αφετέρου, η Κίνα είναι πλέον, από το 2020 όταν ξεπέρασε τις ΗΠΑ, ο πρώτος εμπορικός εταίρος της ΕΕ σε επίπεδο αγαθών, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 16% των συνολικών – για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, το ποσοστό της Ρωσίας πριν την εισβολή στην Ουκρανία ήταν μικρότερο του 5%… Έτσι, εάν επικρατήσει η λογική των κυρώσεων και των εμπάργκο, η Ευρώπη και οι επιχειρήσεις της έχουν να χάσουν σαφώς πιο πολλά.

Σενάριο φρίκης και καταστροφής

Συμπέρασμα: Εάν η Ευρώπη βγαίνει με πληγές, έστω και σοβαρές, από τη σύγκρουση με τη Ρωσία, μια ανάλογη κατάσταση με την Κίνα θα την οδηγήσει και με τα δύο πόδια στον γκρεμό! Όσο για τους Αμερικανούς, ούτε αυτοί θε περάσουν πολύ καλά, μιας και εκτός από την ανάγκη που επίσης έχουν για τις σπάνιες γαίες και τα άλλα στοιχεία, η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός τους εταίρος.

Το ντόμινο θα είναι αναπόφευκτο.