Κάμαλα Χάρις: Γιατί συνδυάζει τη μόδα και την πολιτική

Στο οπτικό παιχνίδι που ενέχει η πολιτική, οι συμμετέχοντες είναι σαν τους ποπ σταρ – και αυτό που φορούν εκφράζει και τους ψηφοφόρους τους. Αυτό τουλάχιστον διαφαίνεται από την αμερικανική πολιτική σκηνή που βρίσκεται στα καλύτερά της ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου.

Αρκεί να δει κανείς τους πρωταγωνιστές. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος των δημοκρατικών Τιμ Γουόλς φοράει ένα καπέλο παραλλαγής Midwestern dad, το οποίο έγινε sold-out αφού παρουσιάστηκε επισήμων από την Κάμαλα Χάρις, ο πρόεδρος Μπάιντεν χρησιμοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια τα γυαλιά ηλίου Ray-Ban, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα δεν δίσταζε να φορέσει ανοιχτόχρωμα κοστούμια, που προκάλεσαν διαμάχες -αν και ασήμαντες- το 2014. Ομοίως, η εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ έγινε viral επειδή κουβαλούσε μια τσάντα Telfar, και το παντελόνι της Χίλαρι Κλίντον ταυτίστηκε με την προεδρική εκστρατεία του 2016.

Αμερικανικές εκλογές: Το πρόβλημα της Κάμαλα με τους κροίσους

Όπως τονίζει η Vogue Business, ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποιο επιδιωκόμενο μήνυμα, το κοινό διαβάζει αυτό που θέλει ίσως να δει. Και η προεδρική υποψήφιος Κάμαλα Χάρις αποδεικνύει πως το τι φοράει έχει σημασία – όχι επειδή είναι fashion forward ή on-trend, αλλά επειδή ο τρόπος που επιλέγει να παρουσιάσει τον εαυτό της στον κόσμο λέει κάτι για τη χώρα. Όπως και τα κοστούμια και πολύ μακριές γραβάτες του Ντόναλτ Τραμπ.

Κάμαλα Χάρις: «Μιλάει» με κάθε της εμφάνιση

Εμφανιζόμενη στη σκηνή του Συνεδρίου των Δημοκρατικών, η Χάρις φόρεσε ένα καμηλό κοστούμι που σχεδίασε η Chemena Kamali για την Chloé. Είναι η δεύτερη φορά που η αντιπρόεδρος φοράει τη συγκεκριμένη μάρκα, μετά από ένα πράσινο φόρεμα και μια ασορτί κάπα για να παραστεί σε επίσημο δείπνο στον Λευκό Οίκο τον περασμένο Μάιο. Μια διαφορετική εκδοχή του σακακιού περιγράφεται στην ιστοσελίδα της Chloé και σε μερικά καταστήματα πολυτελών ειδών λιανικής πώλησης με την απόχρωση Coconut Brown.

Όταν ανέβηκε σε Instagram stories η συγκεκριμένη εμφάνιση, οι αντιδράσεις ήταν εντυπωσιακές. Άνθρωποι από το χώρο της μόδας, στυλίστες και δημοσιογράφοι, έσπευσαν σε μια διαφορετική ανάγνωση, αποδίδοντας σημασία στην Chloé ως μια ιστορικά γυναικοκρατούμενη εταιρεία -ιδρύθηκε το 1952 από την Παριζιάνα γεννημένη στην Αίγυπτο Gaby Aghion- ενώ άλλοι αμφισβήτησαν ευθέως την επιλογή μιας γαλλικής εταιρείας για τη συγκεκριμένη περίσταση.

Η Κάμαλα Χάρις έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει το σωστό στη μόδα όταν χρειάζεται, αλλά έχει επίσης φροντίσει να μην κάνει το ντύσιμό της θέμα κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής εκστρατείας. Σε μια διαφορετική εκδοχή της περίφημης fashion diplomacy, ό,τι θέλει να πει, το εκφράζει και με τις ενδυματολογικές της επιλογές.

Στενή σχέση με τη μόδα

Στις εκδηλώσεις για την ορκωμοσία του 2021, η Χάρις φόρεσε τα ρούχα των Pyer Moss, Christopher John Rogers και Sergio Hudson, όλοι μαύροι Αμερικανοί σχεδιαστές. Όταν εκφώνησε τη νικητήρια ομιλία της μετά τις εκλογές του 2020, επέλεξε ένα λευκό κοστούμι Carolina Herrera που «διαβάστηκε» ως νεύμα προς τις σουφραζέτες. Στην αρχή της θητείας της, η αντιπρόεδρος επέλεξε μάρκες όπως Altuzarra, Prabal Gurung και Michael Kors Collection. Όλες αυτές ήταν έξυπνες κινήσεις διπλωματίας της μόδας που συγκέντρωσαν θετικά σχόλια, καθώς οι σχεδιαστές εδρεύουν στις ΗΠΑ και, ως επί το πλείστον, διατηρούν ανεξάρτητες επιχειρήσεις. Οι πιο καλοντυμένες της εμφανίσεις, για τις οποίες επέλεξε Celine και Valentino δεν προσέλκυσαν το ενδιαφέρον με τον ίδιο τρόπο, αλλά έδειξαν τι μπορεί να ακολουθήσει.

Ενώ η Χάρις συνέχισε να φοράει κυρίως παντελόνια συνδυασμένα με τακούνια Manolo Blahnik, πραγματοποιήθηκε ακόμη μια αλλαγή. Το κόψιμο και η εφαρμογή της ραπτικής έχει βελτιωθεί σημαντικά, ωστόσο τώρα στα μέσα της εκστρατείας έχουν μειωθεί οι αναφορές σε οίκους. Πρόκειται για μια ανεπαίσθητη, αλλά σημαντική αλλαγή στρατηγικής. Το μήνυμα φαίνεται να είναι ότι η προτεραιότητα του στρατοπέδου της Χάρις είναι να προβάλλει μια εικόνα συνειδητής λιτότητας.

Αχαρτογράφητα ύδατα

Ενώ η συζήτηση γύρω από τις επιλογές της Χάρις είναι αναπόφευκτη, όπως αποδεικνύουν και τα άρθρα της Vogue Business, το πώς θα εξελιχθεί τους επόμενους δύο μήνες είναι αυτό που έχει τελικά σημασία.

Το κομμάτι που έχει τραβήξει τη μεγαλύτερη προσοχή και κριτική είναι ένα κολιέ Tiffany που εθεάθη να φοράει η Χάρις στην προεκλογική εκστρατεία, το οποίο φέρεται να αξίζει 62.000 δολάρια. Αν και θα έπρεπε να αμφισβητηθούν επιλογές όπως αυτή – για παράδειγμα με αφορμή την προέλευσή τους και το αν πληρώνονται από τον προϋπολογισμό της εκστρατείας ή παρέχονται ως δώρα – θα έπρεπε να ισχύσει το ίδιο και για τη συλλογή ρολογιών του Μπάιντεν ή του Τραμπ.

Ως γυναίκα που είναι μαύρη και νοτιοασιάτισσα, οι ενδυματολογικές επιλογές της Χάρις ελέγχονται και θα ελέγχονται δέκα φορές παραπάνω σε αντίθεση με αυτές οποιουδήποτε λευκού άνδρα συνομηλίκου ή αντιπάλου της. Το να μην το λάβει κανείς αυτό υπόψη του θα καθιστούσε κάθε κριτική ή έπαινο για το στυλ της μάταιο.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ωστόσο το γεγονός ότι ήταν η υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον που δημιούργησε ένα προηγούμενο για αυτόν τον έλεγχο ή ότι η Χάρις δέχεται τεράστια πίεση να αποδώσει με πολλούς τρόπους, εκτός από το κομμάτι της μόδας, που πολλοί θέλουν να το υποβαθμίσουν.

Γυναίκα

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει κανένα καθορισμένο πολιτισμικό προηγούμενο στις ΗΠΑ για το πώς θα μοιάζει μια γυναίκα πρόεδρος, οπότε αυτό που έχει μπροστά της η Κάμαλα Χάρις είναι η ευκαιρία. Η Κλίντον και ίσως η Νάνσι Πελόζι αποτελούσαν ό,τι πιο κοντινό διέθετε η χώρα μέχρι τότε, αλλά η ενδυμασία τους ήταν πιο παραδοσιακή, αναμενόμενη και ώριμη – πολύχρωμα παντελόνια, λογικά τακούνια – από ό,τι της Χάρις, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Εκτός από το σακάκι Armani της Κλίντον, σπάνια έκαναν πρωτοσέλιδα, ακόμη κι αν η συνολική τους εικόνα το έκανε.

Η Χάρις έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει το σωστό στη μόδα όταν χρειάζεται, αλλά έχει επίσης φροντίσει να μην κάνει το ντύσιμό της θέμα κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής εκστρατείας. Ο έλεγχος που δέχεται όπως επισημαίνει η Vogue Business, έχει τις ρίζες του στις πατριαρχικές αξίες και τον μισογυνισμό, όπως και το επιχείρημα ότι η μόδα είναι ή θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά έδαφος της Πρώτης Κυρίας. Η ευκαιρία για όλους -πρόεδρο, πολίτες και χώρα- είναι μοναδική και η ίδια φαίνεται πως το γνωρίζει και το εκφράζει μέσα από τις ενδυματολογικές της επιλογές.