Οι εταιρείες απαντούν στην αύξηση του κατώτατου μισθού με μείωση ωραρίου

Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Αν αυτό ισχύσει στην περίπτωση της αύξησης των κατώτατου μισθού, τότε οι εργαζόμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα βρεθούν αντιμέτωποι με κάποιου είδους απώλεια.

Ερευνα που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα στο Harvard Business Review αποκάλυψε ότι «καθώς ο κατώτατος μισθός αυξάνεται, οι εταιρείες ίσως στρατηγικά προσαρμόσουν τις πρακτικές τους για να μειώσουν τον αριθμό των εργαζομένων που είναι επιλέξιμοι για οφέλη.» Αυτός είναι ο τρόπος για να συμπιέσουν τα κόστη αποζημιώσεων.

Η έρευνα βασίζεται στις πρακτικές μιας αμερικανικής εταιρείας μόδας και συγκρίνει τα καταστήματά της στην Καλιφόρνια, όπου ο πολιτειακός κατώτατος μισθός σταθερά αυξήθηκε την περίοδο 2015-2018, με αυτόν στο Τέξας, όπου ο κατώτατος μισθός της πολιτείας ήταν ίσος με τον ομοσπονδιακό ελάχιστο των 7,25 δολαρίων/ώρα την ίδια περίοδο. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν μείωσε τον συνολικό αριθμό ωρών εργασίας στα καταστήματα στην Καλιφόρνια. Ωστόσο, για κάθε ένα δολάρια αύξησης του μισθού, ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων σε εβδομαδιαία βάση αυξήθηκε κατά περίπου 28%, ενώ ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας μειώθηκε κατά 21%.

Ως αποτέλεσμα, ο μέσος μισθός ενός εργαζομένου που πληρώνεται με τον κατώτατο μισθό στην Καλιφόρνια υποχώρησε κατά περίπου 14%, όπως μεταδίδει το Bloomberg.

Πώς ο εργοδότης ωφελήθηκε από την επέκταση της εργασίας αφού οι συνολικές ώρες δεν μειώθηκαν; Οι συγγραφείς της έρευνας σημειώνουν ότι «για κάθε ένα δολάριο κατώτατου μισθού, το  ποσοστό των εργαζομένων που εργάζονται περισσότερες από 20 ώρες την εβδομάδα (γεγονός που τους καθιστά επιλέξιμους για συνταξιοδοτικά οφέλη) μειώθηκε κατά 23%, ενώ το ποσοστό των εργαζομένων με περισσότερες από 30 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως (γεγονός που τους καθιστά επιλέξιμους για οφέλη υγειονομικής περίθαλψης) μειώθηκε κατά 14,9%.

«Οι εκτιμήσεις μας σημαίνουν ότι το μέσο κατάστημα στην Καλιφόρνια ανέκτησε περίπου το 27,5% της αύξησης στο μισθολογικό κόστος μέσω εξοικονόμησης που συνδέεται με την μείωση των κοινωνικών παροχών», τόνισαν οι Κιπίνγκ Γιου του Georgia Tech Scheller College of Business, ο Σον Μάνκαντ του Cornell SC Johnson College of Business και ο Μάσα Σούνκο του University of Washington Foster School of Business. Τα ωράρια των εργαζομένων επίσης έγιναν λιγότερο συνεπή, επισήμαναν οι συγγραφείς της έρευνας.

Ενώ υπάρχουν πολλές έρευνες για τον αντίκτυπο των αλλαγών στον κατώτατο μισθό, αυτή η έρευνα είναι ασυνήθιστη καθώς περιλαμβάνει στοιχεία ωραρίων εργασίας που είναι πιο δυσεύρετα σε σχέση με τα στοιχεία για τις συνολικές ώρες εργασίας.

Οι συγγραφείς δεν συμπεραίνουν ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι κακή ιδέα. Αντίθετα, γράφουν: «Μια πιθανή προσέγγιση είναι ο συνδυασμός κάθε αύξησης κατώτατου μισθού με πρόσθετους μηχανισμούς σχεδιασμένους να διασφαλίζουν τη συνέπεια των ωραρίων εργασίας και επαρκείς ώρες εργασίας ενώ παράλληλα θα αποφεύγουν την επιβολή σημαντικών βαρών σε εργοδότες (αφού μπορεί να οδηγήσουν σε απώλειες εργασίας).

Η έρευνα καταλήγει ότι πέντε πόλεις και μια πολιτεία έχουν θεσπίσει περιεκτικούς νόμους δίκαιης εβδομαδιαίας εργασίας από το 2014.