Καρτελάκια

Μου εξηγούσε ένας άνθρωπος της αγοράς ότι οι προσφορές με τις οποίες πωλούνται πολλά προϊόντα στα σουπερμάρκετ δεν μετρούν στον υπολογισμό του πληθωρισμού.

Όταν ένα προϊόν διατίθεται για ένα διάστημα σε προσφορά δύο στην τιμή του ενός, αυτή η μείωση δεν καταγράφεται. Ο πληθωρισμός μετρά την τιμή μονάδας σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Πόσο δηλαδή στοιχίζει το προϊόν εάν δεν επιλέξουμε την προσφορά. Φανταστείτε τον όγκο των προσφορών που έχουν επιστρέψει τους τελευταίους 4 μήνες στα καταστήματα τροφίμων και συγκρίνετε με τη σκληρή περίοδο του πληθωρισμού όταν οι προσφορές είχαν εξαφανιστεί.

Αυτή τη στατιστική «ανορθογραφία» προσπαθεί να διορθώσουν από σήμερα η κυβέρνηση και το υπουργείο Ανάπτυξης με την περίφημη διάταξη με τις μακροχρόνιες εκπτώσεις άνω του 5%, σταθερά για μια περίοδο κατ’ ελάχιστο έξι μηνών. Προσπαθεί τις πολλές, ξανά, προσφορές που δίνουν πολλές μεγάλες επιχειρήσεις και οι οποίες προφανώς επιβαρύνουν τα ταμεία τους, να μετρούν ως αποτέλεσμα, πέραν της τσέπης του καταναλωτή που τις προτιμά και στα στατιστικά στοιχεία του τιμάριθμου.

Αρα κάποια μεγάλη αναταραχή δεν αναμένεται να προκαλέσει στις προμηθευτικές εταιρείες το μέτρο που από σήμερα εγκαινιάζει το υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό που θα προκαλέσει είναι η αύξηση του ρίσκου για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, καθώς θα πρέπει να δεσμευτούν και να προβλέψουν ότι θα «βγαίνουν» με μια τιμή που θα δεσμευτούν από τώρα και για έξι μήνες. Δύσκολη άσκηση σε απρόβλεπτους καιρούς.

Το υπουργείο από την πλευρά του θα πρέπει να φροντίσει να ελέγξει ότι υπάρχουν οι απαραίτητες ποσότητες για να καλύψουν στη συγκεκριμένη τιμή την αναμενόμενα αυξημένη ζήτηση που θα δημιουργηθεί για τα συγκεκριμένα προϊόντα. Φανταστείτε το φιάσκο, να εξαγγελθεί η μείωση, να μπει το καρτελάκι και να μην υπάρχουν επαρκείς ποσότητες προϊόντων. Υπάρχει και ένας ακόμα παράγοντας. Αυτοί που δεν μπορούν λόγω του μεγέθους τους να συμμετάσχουν στη δράση. Κατά κανόνα οι μικρές επιχειρήσεις που αν έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα μερίδιο στην αγορά, με στόχο να μεγαλώσουν. Αυτές θα δουν να τους «μασουλάνε» οι μεγάλοι αυτό το μερίδιο, καθώς θα μπορούν να πωλούν φτηνότερα για ένα σημαντικό διάστημα.

Προφανώς θα μπορούσαν οι μικροί να προχωρούν σε μικρής διάρκειας προσφορές προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις διαρροές μεριδίων, αλλά δεν είναι σαφές ότι τις αντέχουν. Αλλά ναι είναι πιθανό να υποχρεωθούν να το κάνουν. Αυτό που δεν ξέρουμε επίσης, είναι τι γίνεται με το μάρκετινγκ των συγκε-κριμένων προϊόντων. Πιθανότατα οι συγκεκριμένες δαπάνες θα απορροφηθούν από την παρεχόμενη έκπτωση.

Αλλωστε την καλύτερη διαφήμιση θα την παρέχει το ίδιο το κράτος με το περίφημο «καρτελάκι» με τις μειωμένες τιμές. Αρα παράπονα και από εκεί για έναν μεγάλο κλάδο της οικονομίας.

Γενικώς τέτοιου είδους μέτρα αποτελούν στρέβλωση της αγοράς, όπως τέτοια ήταν και η πετυχημένη ρύθμιση για το «καλάθι του νοικοκυριού».

Χρήσιμη, αλλά στρέβλωση.

Ως εκ τούτου τέτοιου είδους ρυθμίσεις, πρέπει να εφαρμόζονται για ένα συγκεκριμένο διάστημα και σίγουρα όχι για πολύ, ώστε να επιστρέφουμε γρήγορα στην πρότερη κατάσταση στην κανονική, πριν δημιουργηθεί μια μεγαλύτερη ζημιά στην αγορά.