Μετά τα μπιτσόμπαρα τι;

Θα είναι διαφορετικό το φετινό καλοκαίρι. Από ό,τι γίνεται αντιληπτό από τις ανακοινώσεις, το προσεχές καλοκαίρι θα υπάρχουν πολλές παραλίες σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς χωρίς καμία ομπρέλα. Με πετσέτες στην άμμο. Σίγουρα αυτές οι «καθαρές» στην εμπορική εκμετάλλευση παραλίες θα είναι περισσότερες απ’ ό,τι παλιά. Η «ανάπτυξη» με «μπιτσόμπαρα» οδηγείται προς το τέλος της. Ή τέλος πάντων συρρικνώνεται. Τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.

Εκ των πραγμάτων περιορίζεται σε κάποιες μεγάλες δημοφιλείς παραλίες, αλλά και στις περιπτώσεις που ήδη υπάρχει μια ισχυρή επένδυση στο πίσω μέρος της παραλίας, είτε αυτό αφορά σε ξενοδοχειακή μονάδα ή σε εστιατόριο, τα οποία αποκτούν πλέον πλεονέκτημα στην εκμετάλλευση των παραλιών που βρίσκονται μπροστά τους. Αυτά ισχύουν, αν τηρηθούν όσα ανακοινώθηκαν, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις, στους μικρούς ορμίσκους στα κυκλαδονήσια για παράδειγμα, δύσκολα θα είναι πλέον βιώσιμη μια τέτοια επένδυση, με ποσοστά μίσθωσης της τάξεως του 50%, από το οποίο μόνο το 60% θα μπορεί να έχει ξαπλώστρες και ομπρέλες. Θα μένει δηλαδή ένα 40% σε κάθε παραλία με αυτή την οργανωμένη δραστηριότητα. Να το δούμε και να μην το πιστέψουμε.

Η πραγματική τομή από τις ανακοινώσεις Χατζηδάκη, που θα προκαλέσει τεράστιο πρόβλημα κυρίως στους νεοεκλεγέντες τοπικούς άρχοντες, είναι ότι παίρνει την αρμοδιότητα του διαγωνισμού και της εκμίσθωσης από τους δήμους και τη μεταφέρει στην κεντρική διοίκηση. Ο διαγωνισμός θα γίνεται κεντρικά, άρα οι… περίπου αναθέσεις ή οι δήθεν διαγωνισμοί, που οδηγούσαν στην κατακύρωση των παραλιών στους «κολλητούς» ή στα «καλά παιδιά της περιοχής μας» τελειώνει. Τουλάχιστον σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, όποιος θέλει και μπορεί θα «χτυπάει» την παραλία της αρεσκείας του. Θα έχει ενδιαφέρον και αυτό. Ειδικά για το πώς θα γίνει η προσαρμογή, δεδομένου ότι ισχυρά τοπικά συμφέροντα έχουν πάρει θέση γύρω από αυτές τις παραλίες. Τα έσοδα, ωστόσο, θα συνεχίσουν να πηγαίνουν κατά κύριο λόγο στους δήμους.

Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το πώς θα προκύπτουν οι «απάτητες παραλίες», αυτές στις οποίες δεν θα αναπτύσσεται καμία δραστηριότητα. Τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα θα την έχει το υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο όμως ήδη αντιμετωπίζει κύμα επιθέσεων για τα κριτήρια επιλογής των «απάτητων» στα αιολικά πάρκα βουνών. Είναι πολλοί που θέλουν τα βουνά τους «απάτητα», αλλά το μέτρο ισχύει για λίγους. Για τις παραλίες είναι βέβαιο ότι οι διαμαρτυρίες θα είναι πιο έντονες.

Αυτό που απουσίαζε από τις ανακοινώσεις ήταν η αναφορά στο σχέδιο. Είναι αντιληπτή η ανάγκη να μπει τάξη στην ανομία. Είναι επίσης σαφές ότι πέραν της κανονιστικής παραβατικότητας, υπήρχε και μεγάλη παραοικονομία και φοροδιαφυγή, η οποία με τις νέες διατάξεις δημιουργείται η προσδοκία ότι θα περιοριστεί. Δεν ήταν σαφές ωστόσο πώς θα «κουμπώσει» η νέα στρατηγική στην πιο προσοδοφόρα πηγή εισοδήματος για τη χώρα, τον τουρισμό. Δεν υπήρχε καμία αναφορά στο εκ των πραγμάτων συναρμόδιο υπουργείο Τουρισμού. Το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης με τα «μπιτσόμπαρα», υπαγορεύτηκε από τη μεγάλη τουριστική ανάπτυξη στο δίπτυχο, ήλιος – θάλασσα. Εστω και ως παρεκτροπή αποτελούσε μέρος του τουριστικού προϊόντος. Αν δεν κάνω λάθος, άλλο ανταγωνιστικό προϊόν δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα στη χώρα. Φαντάζομαι ότι ήδη οργανωνόμαστε, γιατί το καλοκαίρι έρχεται…

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»