Σαν σήμερα το 1971 ιδρύεται η Federal Express

Ο επιχειρηματίας Φρεντ Σμιθ ίδρυσε μια εταιρεία για να ανταγωνιστεί την Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ. Στόχος του ήταν να παραδίδει πακέτα εντός μιας ημέρας – δρομολογώντας τα πάντα, ανεξάρτητα από το πού προέρχονταν, μέσω του Μέμφις. Η ιδέα ακουγόταν τόσο παράλογη που ένας από τους καθηγητές του στο Γέιλ σχεδόν τον “έκοψε” όταν το περιέγραψε σε μια μελέτη. Ο Σμιθ αποκάλεσε τη νέα του εταιρία Federal Express – και μετά από λίγο καιρο εμφανίστηκε  ένα νέο ρήμα “θα το φεντεξάρω” στα αμερικανικά αγγλικά.

Ο Φρέντερικ Σμιθ γεννήθηκε στο Μάρκς του Μισισιπή γιος του Τζέιμς Φρέντερικ Σμιθ, ιδρυτή της αλυσίδας εστιατορίων Toddle House και της εταιρείας Smith Motor Coach Company (μετονομάστηκε σε Dixie Greyhound Lines μετά την αγορά της από την The Greyhound Corporation το 1931). Ο μικρός Φρεντ έχασε τον πατέρα του όταν ήταν μόλις τεσσάρων και μεγάλωσε με την μητέρα και τους θείους του. Από μικρός αγαπούσε την πτήση και έγινε ερασιτέχνης πιλότος ως έφηβος.

Το 1962, ο Σμιθ εισήλθε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Εκεί έγραψε μια μελέτη για ένα μάθημα οικονομικών, σκιαγραφώντας μια υπηρεσία παράδοσης εντός μίας ημέρας. Φημολογείται ότι ο καθηγητής του τον επέπληξε για την “τρελή” του ιδέα και παραλίγο να τον “κόψει”. Επιπλέον, ο Σμιθ έγινε μέλος και τελικά πρόεδρος της αδελφότητας Delta Kappa Epsilon (DKE) και της μυστικής αδελφότητας Skull and Bones (κρανίων και οστών). Έλαβε το πτυχίο του στα οικονομικά το 1966. Στα φοιτητικά του χρόνια έγινε φίλος του μελλοντικού προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους (επίσης μέλος της αδελφότητας DKE και των Skull and Bones). Ο Σμιθ ήταν επίσης φίλος με τον μελλοντικό γερουσιαστή και τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, με τον οποίο μοιράζονταν τον ενθουσιασμό για την αεροπορία και πέταγαν μαζί.

Μετά την αποφοίτησή του, ο Σμιθ κατετάγη στους Πεζοναύτες και υπηρέτησε για τρία χρόνια (από το 1966 έως το 1969) ως διμοιρίτης και εναέριος παρατηρητής πετώντας με OV-10. Υπηρέτησε δύο θητείες στο Βιετνάμ και απολύθηκε το 1969 με το βαθμό του λοχαγού, έχοντας παρασημοφορηθεί με  το Silver Star, το Bronze Star και δύο Purple Hearts.

Το 1970, ο Σμιθ αγόρασε το κύριο μετοχικό πακέτο σε μια εταιρεία συντήρησης αεροσκαφών, την Ark Aviation Sales, και το 1971 στράφηκε στο εμπόριο μεταχειρισμένων αεροσκαφών. Στις 24 Ιουνίου 1971, ο Σμιθ ίδρυσε την Federal Express με την κληρονομιά του ύψους 4 εκατομμυρίων δολαρίων και συγκέντρωσε 91 εκατομμύρια δολάρια σε επιχειρηματικό κεφάλαιο. Το 1973, η εταιρεία άρχισε να προσφέρει υπηρεσίες σε 25 πόλεις και ξεκίνησε με μικρά πακέτα και έγγραφα και έναν στόλο 14 αεροσκαφών Falcon 20. Η εστίασή του ήταν στην ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος μεταφορών αέρος-εδάφους.

Στις πρώτες μέρες της FedEx, ο Σμιθ έπρεπε να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να διατηρήσει την εταιρία ζωντανή. Σε μια περίπτωση, μετά την απόρριψη ενός κρίσιμου επιχειρηματικού δανείου, πήρε τα τελευταία $ 5.000 της εταιρείας στο Λας Βέγκας και κέρδισε $27.000  στο τζόγο για να καλύψει το λογαριασμό καυσίμων αξίας $24.000. Ετσι διατήρησε την FedEx ζωντανή για μία ακόμη εβδομάδα.

Εκτός από το FedEx, ο Σμιθ είναι επίσης συνιδιοκτήτης της ομάδας αμερικανικού φουτμπόλ της Ουάσιγκτον. Αυτή η συνεργασία είχε ως αποτέλεσμα τη χορηγία της FedEx στην ομάδα αυτοκινητιστικών αγώνων Joe Gibbs στο NASCAR. Ο Σμιθ κατέχει επίσης πολλές άλλες εταιρείες ψυχαγωγίας, όπως η Alcon Entertainment.

Το 2000, ο Σμιθ εμφανίστηκε ως ο εαυτός του στην ταινία Τομ Χανκς Cast Away (Ναυαγός), όταν ο χαρακτήρας του Χανκς επέστρεψε στον πολιτισμό. Η ταινία γυρίστηκε εν μέρει στις εγκαταστάσεις της FedEx στο Μέμφις του Τενεσί.

Μετά την εκλογή του Μπους το 2000, υπήρχαν κάποιες εικασίες ότι ο Σμιθ θα γινόταν υπουργός Άμυνας. Ενώ ο Σμιθ ήταν η πρώτη επιλογή του Μπους για τη θέση, αρνήθηκε για ιατρικούς λόγους και την θέση πήρε ο Ντόναλντ Ράμσφελντ. Αν και ο Σμιθ ήταν φίλος και με τους δύο υποψηφίους στις εκλογές του 2004, τον Τζον Κέρι και τον Τζορτζ Μπους, ο Σμιθ επέλεξε να υποστηρίξει την επανεκλογή του Μπους. Όταν ο Μπους αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Ράμσφελντ, προσφέρθηκε ξανά η θέση στον Σμιθ, αλλά αρνήθηκε για να περάσει χρόνο με την ετοιμοθάνατη κόρη του.

Ο Σμιθ ήταν υποστηρικτής της Προεδρικής υποψηφιότητας του Γερουσιαστή Τζον Μακέιν το 2008, και είχε ανακηρυχθεί ο Εθνικός Συμπρόεδρος του Μακέιν στην επιτροπή εκστρατείας του.

Ο Σμιθ εισήχθη στο Junior Achievement Business Hall of Fame των ΗΠΑ και επίσης του απονεμήθηκε το βραβείο Golden Plate της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιτεύγματος το 1998. Εισήχθη στο SMEI Sales & Marketing Hall of Fame το 2000. Τα άλλα βραβεία του περιλαμβάνουν το “CEO of the Year 2004” από το Chief Executive Magazine και το 2008 Kellogg Award for Distinguished Leadership, που δόθηκε από το Kellogg School of Management on 29 Μαΐου 2008.  Του απονεμήθηκε επίσης το βραβείο Bower 2008 για επιχειρηματική ηγεσία από το Franklin Institute στη Φιλαδέλφεια. Επίσης έλαβε το βραβείο Tony Jannus το 2011 για διακεκριμένες συνεισφορές στην εμπορική αεροπορία.

Τον Μάρτιο του 2014, το περιοδικό Fortune τον κατέταξε 26ο στην λίστα των “50 μεγαλύτερων ηγετών του κόσμου”