Είναι η κρίση… γένους θηλυκού;

Ο προαναφερόμενος τίτλος δεν είναι ρητορικό ερώτημα, αλλά μια απορία που μου γεννήθηκε διαβάζοντας στην ιστοσελίδα της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace μια ανάρτηση από τη Σμαράγδα Σκούλου που εργάζεται στο τμήμα επικοινωνίας.

Και επειδή ούτε με την πανδημία έχουμε ακόμη ξεμπερδέψει (και ένας Θεός ξέρει πότε θα ξεμπερδέψουμε), ούτε με την κλιματική κρίση η οποία ήδη μας δείχνει τα δόντια της, αναρωτιέμαι πώς πανδημία και περιβαλλοντική κρίση επηρεάζουν τις γυναίκες.

-«Οι συνθήκες που έχει επιφέρει η πανδημία Covid -19 έχουν επηρεάσει περισσότερο (ανάμεσα σε άλλες ομάδες) τις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες», μου λέει, η Σμαράγδα Σκούλου.
47 εκατομμύρια…

-Δηλαδή;

-«Κοίταξε: στον έναν χρόνο της πανδημίας ( Μάρτιος 2020- Μάρτιος 2021), 47 εκατομμύρια περισσότερες γυναίκες και κορίτσια έχουν οδηγηθεί κάτω από το όριο της φτώχειας. Την ίδια ώρα, η ενδοοικογενειακή βία έχει αυξηθεί σε παρά πολλές χώρες του κόσμου, καθώς και η διαδικτυακή βία», συμπληρώνει.

-Τι άλλο στοιχείο υπάρχει;

-«Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν χαμηλότερο μισθό και λιγότερο σίγουρη εργασία ή σε κάποιες χώρες ακόμη και άτυπη εργασία, άρα οποιαδήποτε αλλαγή στις εργασιακές συνθήκες (απολύσεις ή περικοπές) τις επηρεάζει πρώτες. Παραδόξως όμως, εκείνες που εξακολουθούν να εργάζονται έχουν αυξημένο κίνδυνο για επιπτώσεις στην υγεία τους, καθώς η πλειοψηφία των εργαζομένων πρώτης γραμμής είναι γυναίκες, άρα μπορούν να εκτεθούν στον ιό».

Εκτεθειμένες σε κυκλώματα διακίνησης και σεξουαλικής βίας…

-Και η κλιματική κρίση που κολλάει;

-«Οι οικονομικά ασθενέστεροι, που η μεγαλύτερη μερίδα τους είναι γυναίκες, επηρεάζονται πρώτοι από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Ένα τεράστιο ποσοστό γυναικών ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας, και άρα δεν δύναται να αντιμετωπίσει το ίδιο αποτελεσματικά επιπτώσεις όπως διατροφική ανασφάλεια ή λειψυδρία ή τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Επίσης, η αναγκαστική μετανάστευση λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων αφήνει τις γυναίκες πιο εκτεθειμένες σε κυκλώματα διακίνησης και σεξουαλικής βίας», μου εξηγεί η Σμαράγδα Σκούλου.

-Και τι πρέπει να γίνει;

-«Σίγουρα ξέρουμε καλά τι πρέπει να γίνει. Όχι άλλο «genderwashing» (σ.σ.: ο όρος αναφέρεται στην ψεύτικη ισότητα φύλων) και στερεότυπα, αλλά δυναμική δράση ! Χρειάζεται να αντιμετωπιστεί η ανισότητα στην κοινωνία μας, και πραγματικά μέτρα που θα φροντίζουν και θα ενσωματώνουν τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».

Η κρίση λοιπόν είναι…γένους θηλυκού (!).