JP Morgan: Είμαστε λίγους μήνες μακριά από την επόμενη κρίση – Τα καταφύγια

«Πιστεύουμε ότι υπάρχει πλέον μεγαλύτερη πιθανότητα κρίσης τους επόμενους 6 έως 12 μήνες, η σοβαρότητα της οποίας μπορεί να είναι υψηλότερη από ό,τι αναμένουν οι συμμετέχοντες στην αγορά. Οι κίνδυνοι ενός επιτοκιακού κλυδωνισμού και της νομισματικής σύσφιξης είναι σαφείς».

Με αυτά ακριβώς τα λόγια η JP Morgan προειδοποιεί τον κόσμο των αγορών να είναι πλέον πιο προσεκτικός το επόμενο διάστημα, ενώ αναλύει τους κινδύνους και τα καταφύγια που μπορεί να έχουν οι επενδυτές σε ένα τόσο δύσκολο διεθνές περιβάλλον.

JPMorgan: Αναβαθμίζει σε overweight τις ελληνικές μετοχές

Αξιοσημείωτες οι μέχρι τώρα αντοχές

Η JP Morgan παραδέχεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του έτους έχει αρνητικές προοπτικές για τις αγορές κινδύνου (ο στόχος τιμής στο τέλος του έτους για τον S&P 500 είναι 4.200 μονάδες) και κατά τη διάρκεια του έτους αύξησε την κατανομή του χαρτοφυλακίου σε μετρητά. Η αγορά είναι επί του παρόντος περίπου ~5% πάνω από τον στόχο τιμής της, ο οποίος είναι περίπου ίσος με τις τρέχουσες ταμειακές αποδόσεις.

Υπήρχαν δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους τήρησε αρνητική στάση: 1) η άνευ προηγουμένου αύξηση των επιτοκίων (σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα ανεξόφλητου χρέους), τα οποία διαβρώνουν σιγά-σιγά τις οικονομίες και διαμορφώνουν τις βάσεις για μια αδύναμη αγορά και 2) γεωπολιτική επιδείνωση που έχει αυξήσει σημαντικά τους κινδύνους για τις οικονομίες και τις παγκόσμιες αγορές.

Μια σειρά από εξελίξεις όμως ενίσχυσαν τις αντοχές των αγορών: η ομαλή «προσγείωση» της αμερικανικής οικονομίας έγινε η συναίνεση, οι ευρωπαϊκές μετοχές έκαναν ράλι, η Κίνα άνοιξε ξανά και οι μετοχές της Ιαπωνίας σημείωσαν άνοδο. Την ίδια ώρα, η αγορά μετοχών των ΗΠΑ ενισχύθηκε καθώς οι επενδυτές υποστήριξαν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μεταμορφώσει και θα τονώσει την οικονομία και την εταιρική κερδοφορία σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, το νέο περιβάλλον η JP Morgan το εκλαμβάνει ως μη ρεαλιστικό. Οι αμερικανικές μετοχές τεχνολογίας, ιδιαίτερα οι μεγαλύτερες, οδήγησαν την αγορά υψηλότερα, ενώ οποιοδήποτε θεωρητικό μοντέλο αγοράς (ασφάλιστρα κινδύνου) θα περίμενε πολλαπλάσια μείωση της εταιρικής κερδοφορίας δεδομένης της αύξησης των επιτοκίων. Ίσως πιο σημαντικό από αυτές τις αφηγήσεις, οι συστηματικές εισροές σε μετοχές οφείλονταν στη μείωση της αστάθειας της αγοράς, καθώς τόσο οι θεμελιώδεις όσο και οι ποσοτικοί επενδυτές επαναμόχλευσαν από τη σχετικά χαμηλή θέση στο τέλος του περασμένου έτους.

Που βρισκόμαστε τώρα

Το ερώτημα τώρα είναι πού βρισκόμαστε τώρα, δεδομένου ότι οι αγορές ήταν πιο ανθεκτικές σε σχέση με τα μακροοικονομικά θεμελιώδη στοιχεία. Καθώς και οι δύο προϋποθέσεις, επιτόκια και γεωπολιτική, έγιναν πιο αρνητικές τους τελευταίους μήνες, ενώ η τοποθέτηση και οι αποτιμήσεις αυξήθηκαν, η JP Morgan πιστεύει ότι υπάρχει τώρα μεγαλύτερη πιθανότητα κρίσης τους επόμενους 6 έως 12 μήνες, η σοβαρότητα της οποίας μπορεί να είναι υψηλότερη από ό,τι αναμένουν οι συμμετέχοντες στην αγορά.

Οι κίνδυνοι ενός επιτοκιακού κλυδωνισμού και της νομισματικής σύσφιξης είναι σαφείς: καταναλωτική πίστη (δάνεια, πιστωτικές κάρτες, φοιτητικά δάνεια κ.λπ.), ακίνητα παγκοσμίως (εμπορικά και οικιστικά), χρηματοδότηση νεοφυών επιχειρήσεων και μικρών επιχειρήσεων, αύξηση της αστάθειας της αγοράς που συνοδεύεται από αυστηρότερη νομισματική πολιτική και, τελικά, με επιπτώσεις στην απασχόληση (κατασκευές, μικρές επιχειρήσεις κ.λπ.), είναι μόνο μερικοί από αυτούς.

Γεωπολιτικές αλλαγές

Ωστόσο, αυτό που είναι λιγότερο σαφές είναι οι κίνδυνοι και οι ευκαιρίες που προέρχονται από σημαντικές αλλαγές στο γεωπολιτικό τοπίο. Για το λόγο αυτό, αναλύει αυτές τις γεωπολιτικές αλλαγές, καθώς και τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από αυτές.

Ο ρυθμός των πρόσφατων γεωπολιτικών εξελίξεων δεν έχει παρατηρηθεί από την πτώση του κομμουνισμού και περιλαμβάνει: έναν μεγάλο πόλεμο με τη Ρωσία, την εμφάνιση των BRICS ως σημαντικό πολιτικό και οικονομικό μπλοκ, μεγάλες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές στη Μέση Ανατολή, ρωγμές στο παγκόσμιο εμπόριο και ενεργειακή ασφάλεια, και αυξημένες πολιτικές και ιδεολογικές διαιρέσεις στη Δύση.

Η εμφάνιση ενός πολυπολικού κόσμου

Μετά την πτώση του σοβιετικού μπλοκ το ~1990, ο κόσμος έγινε μονοπολικός. Η πτώση του κομμουνισμού και η μετάβαση σε έναν μονοπολικό κόσμο διευκολύνθηκαν από διάφορους παράγοντες, όπως η πτώση των τιμών του πετρελαίου (ως κύρια πηγή εσόδων για την ΕΣΣΔ), οι οικονομικές αποτυχίες των μεγάλων σοσιαλιστικών κυβερνήσεων και άλλοι λόγοι. Με την ταχεία παγκόσμια οικονομική και στρατιωτική άνοδο της Κίνας, κάποια ανάκαμψη της παγκόσμιας εμβέλειας της Ρωσίας και την αυξημένη οικονομική σημασία και πολιτική ανεξαρτησία χωρών όπως η Ινδία, η Σαουδική Αραβία, η Βραζιλία και άλλες, ο μονοπολικός κόσμος δέχεται ολοένα και περισσότερο πίεση και πιθανώς έρχεται σε ένα τέλος.

Το μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ στη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία μειώθηκε και οι ΗΠΑ παρέμειναν στάσιμες, ενώ η Κίνα, η Νότια Ασία και η Μέση Ανατολή αύξησαν την παγκόσμια οικονομική σημασία τους. Από το πρώην κομμουνιστικό μπλοκ και το κίνημα των Αδέσμευτων, αναπτύσσονται νέες συμμαχίες, με πιο εμφανή την πρωτοβουλία BRICS. Πιο πρόσφατα, έξι νέα μέλη προστέθηκαν στην ομάδα (δύο από τα οποία είναι επίσης μέλη της G20). Οι BRICS αντιπροσωπεύουν πλέον το ~36% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το ~46% του πληθυσμού και το ~36% της γης (ως δείκτης για τους πόρους των εμπορευμάτων) και μαζί είναι μεγαλύτερα από το G7.

Το οικονομικό κέντρο βαρύτητας, ένα μέτρο της οικονομικής ισορροπίας μεταξύ Δύσης και Ανατολής, κινείται προς την ανατολή και το νότο (για παράδειγμα, μέχρι το 2030, θα περίμενε κανείς ότι το κέντρο οικονομικής βαρύτητας θα βρεθεί κάπου στη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με την JP Morgan).