Στο Παρίσι την Κυριακή είχαν εκλογές. Για την ακρίβεια, δημοψήφισμα. Ο δήμος κάλεσε τους πολίτες να δηλώσουν εάν συμφωνούν να εκδιωχθεί μερίδα των υψηλού κυβισμού αυτοκινήτων από την πόλη μέσω της θεαματικής αύξησης του κόστους παρκαρίσματος στα σημεία ελεγχόμενης στάθμευσης. Το νέο τιμολόγιο που προτείνεται προβλέπει ότι μια ώρα στάθμευσης θα στοιχίζει για τα τζιποειδή (SUV) με κινητήρα εσωτερικής καύσης και βάρος άνω των 1,6 τόνων και τα ηλεκτροκίνητα με βάρος άνω των 2 τόνων 18 ευρώ στα πιο κεντρικά σημεία και 12 ευρώ στις συνοικίες της γαλλικής πρωτεύουσας. Πριν από την παρέμβαση του δήμου, η πρώτη ώρα είχε 6 ευρώ για όλα τα οχήματα στο κέντρο και 4 ευρώ στις συνοικίες.
Στην Αθήνα, το ακριβό… μέτρο για το οποίο ερωτώνται οι Παριζιάνοι εφαρμόζεται για όλα τα οχήματα εδώ και μήνες στα περισσότερα ιδιωτικά πάρκινγκ του Κέντρου χωρίς δημοψηφίσματα. Το αποφάσισαν μονομερώς οι ιδιοκτήτες ή οι διαχειριστές των χώρων στάθμευσης, χωρίς εξαιρέσεις, και επικαλούνται την εκτίναξη των τιμών των ακινήτων. Είτε έχεις μικρό αυτοκίνητο είτε μεγάλο. Ηλεκτρικό ή βενζινοκίνητο-πετρελαιοκίνητο, για όλα το ίδιο. Οι ουρές που σχηματίζονταν την τελευταία διετία μετά την πανδημία προκειμένου να σταθμεύσουν το όχημά τους τους βοήθησαν στην απόφαση. Νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Καθαρή κερδοσκοπία, αλλά οι νεόκοποι.. Ανταμ Σμιθ του κέντρου της πόλης (και στη Θεσσαλονίκη τα ίδια γίνονται) σου λένε «αν σου αρέσει. Αν δεν σου άρεσε», υπονοούν, «έχω πελατεία που περισσεύει». Την προηγούμενη εβδομάδα, σε έναν από τα τελευταίους οικονομικούς χώρους στάθμευσης που βρίσκονταν στο ιστορικό κέντρο η τιμή ανέβηκε από τα 10 ευρώ στα 15 ευρώ. Αύξηση 50% σε μια στιγμή και αν θες.. Δεν ξέρω με ποια δύναμη μπορούν να εκστομίζουν ότι κάτι που κάνει 10 ευρώ γίνεται την επόμενη μέρα 15 ευρώ, αλλά μέχρι και οι υπάλληλοι των χώρων στάθμευσης δυσκολεύονται να το χειριστούν. Βλέπουν τρελά ποσά να διακινούνται και ο δικός τους ο μισθός να έχει βελτιωθεί ελάχιστα. Και το συγκεκριμένο είναι από τα φθηνά. Τα 20 ευρώ για την πρώτη ώρα πάνε να γίνουν κανόνας.
Θα πει κάποιος και τι μας νοιάζει για αυτούς που χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους στο Κέντρο. Να πάρουν μετρό, τραμ, τρόλεϊ ή τα τρισάθλια λεωφορεία που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους. Σωστή και δίκαιη η παρατήρηση. Προφανώς όσοι το ισχυρίζονται νομιμοποιούν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις στάθμευσης στην άσκηση πολιτικής μεταφορών στην πρωτεύουσα, τη στιγμή που έχουμε αρμόδιο υπουργείο και δήμο για αυτή τη δουλειά. Επίσης, από πότε το δικαίωμα επιλογής του μεταφορικού μέσου, για μια επιτρεπόμενη χρήση, θεωρείται ότι μπορεί να τυγχάνει ξεκάθαρης κερδοσκοπίας και κανείς να μην παρεμβαίνει.
Δεν ξέρω τι δυνατότητες υπάρχουν για τον έλεγχο των τιμών. Αλλά σίγουρα χρειάζεται μια νέα συνολική πολιτική αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού στο Κέντρο. Και η στάθμευση είναι μέρος αυτού. Ο δακτύλιος από μόνος του ως μέτρο είναι σαφές ότι πλέον δεν αποδίδει. Η ενίσχυση του αυτοκινήτου ως βασικού μέσου μεταφοράς μέσα στην πανδημία, σε συνδυασμό με τις απαξιωμένες αστικές συγκοινωνίες, έχει δημιουργήσει μια εκρηκτική κατάσταση που ζητεί άμεσες παρεμβάσεις.
Latest News
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι
Με τη Γαλλία ή την Ιταλία;
Τα προβλήματα στον περίγυρό μας πολλαπλασιάζονται
Η λάθος συζήτηση και τα προβλήματα της αγοράς
Ο Δούκας που φορολογεί ή ο Μητσοτάκης που δεν μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και κάπου στο βάθος και ο Αράμπικα που ακριβαίνει.