Τα δεινά του Μπόρις Τζόνσον σκιάζουν τις βαθιές διαφωνίες του Ηνωμένου Βασιλείου

Το τέλος είναι ορατό για τον Μπόρις Τζόνσον. Ο πρωθυπουργός χάνει τον έλεγχο της εξουσίας του, μετά την παραίτηση δύο ανώτερων μελών του υπουργικού συμβουλίου του, που αμφισβήτησαν την ικανότητά του.

Αλλά η συζήτηση σχετικά με την καταλληλότητά του για τη θέση (του πρωθυπουργού) κρύβει τις βαθιές διαφωνίες σχετικά με μια σειρά ζητημάτων πολιτικής. Ένας νέος ηγέτης θα τις βρει ακόμα πιο δύσκολο να γεφυρωθούν.

Η τελευταία φορά που δύο ανώτεροι υπουργοί αποχώρησαν από το υπουργικό συμβούλιο την ίδια μέρα, το 2018, ήταν επειδή διαφώνησαν με τον χειρισμό του Brexit από την Τερέζα Μέι. Ο Τζόνσον ήταν ένας από αυτούς. Αυτό που ήταν εντυπωσιακό με την έξοδο της Τρίτης ήταν η απουσία διαφωνιών σχετικά με τις πολιτικές. Αντίθετα, ο υπουργός Οικονομικών Rishi Sunak και ο υπουργός Υγείας Sajid Javid, υπογράμμισαν την προφανή έλλειψη ηθικών προτύπων του πρωθυπουργού.

Ωστόσο, το χάος της διακυβέρνησης του Τζόνσον βοήθησε να συγκαλυφθούν θεμελιώδεις και άλυτες συζητήσεις σχετικά με την κατεύθυνση της Βρετανίας μετά την αποχώρησή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η κυβέρνηση επιδίωξε τόσο την κρατική παρέμβαση όσο και το ελεύθερο εμπόριο και μίλησε για περικοπές φόρων ενώ ανέβασε τη δημοσιονομική επιβάρυνση στο υψηλότερο ποσοστό της ως προς το ΑΕΠ από τη δεκαετία του 1950.

Υποστήριξε την οικονομική απορρύθμιση, εισάγοντας ασαφείς και εκτεταμένες εξουσίες για παρέμβαση στις εξαγορές εταιρειών. Ο Τζόνσον έχει δώσει προτεραιότητα στη διεθνή συνεργασία για την Ουκρανία και την κλιματική αλλαγή, ενώ έχει μια αμφιλεγόμενη νομοθεσία για την ακύρωση τμημάτων της συμφωνίας του για το Brexit με την ΕΕ, λιγότερο από δύο χρόνια μετά την υπογραφή της.

Αυτές οι εντάσεις επανεμφανίζονται τώρα στο πλαίσιο μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης. Η Τράπεζα της Αγγλίας αναμένει ότι ο πληθωρισμός θα αγγίξει το 11% μέχρι το τέλος του έτους, ο οποίος σε συνδυασμό με υψηλότερους λογαριασμούς ενέργειας αναμένεται να δημιουργήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη συμπίεση στο πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών εδώ και σχεδόν 60 χρόνια .

Η απομάκρυνση του Τζόνσον θα χρησιμεύσει μόνο για να τονίσει αυτές τις αντιφάσεις. Όσοι θέλουν να τον αντικαταστήσουν θα αντιμετωπίσουν ερωτήσεις για μια σειρά θεμάτων. Θα μειώσουν τους φόρους ή θα προσπαθήσουν να κρατήσουν υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος; Θα κάνουν περισσότερα για να προστατεύσουν τους καταναλωτές από το υψηλό κόστος ενέργειας; Θα σκίσουν ή θα επιδιορθώσουν τη συμφωνία με τη Βόρεια Ιρλανδία; Θα διοχετεύσουν κρατικά χρήματα σε ιδιωτικές εταιρείες ή θα αφήσουν τις δυνάμεις της αγοράς να ακολουθήσουν την πορεία τους;

Η εκλογική νίκη του Τζόνσον το 2019 οφείλει πολλά στην ικανότητά του να πείσει τους ανθρώπους και στις δύο πλευρές αυτών των συζητήσεων ότι συμφωνούσε μαζί τους. Αν και μπορεί να παρατείνει τη θητεία του κατά ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες, αυτή η πράξη εξισορρόπησης έχει κάνει τον δρόμο της. Οι πιθανοί διάδοχοί του θα βρουν ακόμη πιο δύσκολο να επιλυθούν οι εγγενείς εντάσεις της Βρετανίας το 2022.

REUTERS BREAKINGVIEWS