Όλα ξεκίνησαν με το παιχνίδι Dungeons & Dragons. Σε ένα κλαμπ για τους λάτρεις του παιχνιδιού ρόλων φαντασίας, ο Νέιτ γνώρισε την Άσλεϊ και τον Έρικ, ένα παντρεμένο ζευγάρι. Δύο χρόνια φιλίας μετατράπηκαν σε ειδύλλιο και οικειότητα: πρώτα μεταξύ της Άσλει και του Νέιτ, μετά μεταξύ Νέιτ και Έρικ. Σχημάτισαν ένα ερωτικό τρίγωνο. Έγινε ειλικρινής συζήτηση για τη δέσμευση, τα οικονομικά και την ανατροφή των παιδιών – η Άσλεϊ και ο Έρικ έχουν δύο παιδιά, τα οποία τώρα αποκαλούν τον Νέιτ «μπόνους μπαμπά». «Υπάρχει πολλή αγάπη», λέει ο Νέιτ, καθώς οι τρεις ενήλικες χαλαρώνουν στον καναπέ τους.

Τον Οκτώβριο πραγματοποίησαν μια τελετή δέσμευσης που έμοιαζε με γάμο, αν και με περισσότερους όρκους. («Προσπαθήσαμε να τους κρατήσουμε σύντομους», ανέφερε η Άσλει.) Η συμφωνία δεν έχει νομική βαρύτητα ως γάμος: κάθε πολιτεία απαγορεύει τη διγαμία ή την πολυγαμία. Έτσι, υπέγραψαν ένα “μη-συμφωνητικό”: ένα συμβόλαιο που περιγράφει τις υποχρεώσεις διατροφής και φροντίδας παιδιών σε περίπτωση διάλυσης ή θανάτου μεταξύ συντρόφων που δεν παντρεύτηκαν ποτέ νόμιμα. Η δικηγόρος τους, η Νταϊάνα Άνταμς, το επικύρωσε με μια «υπέροχη σφραγίδα που έκανε και θόρυβο».

Η Άσλεϊ, ο Έρικ και ο Νέιτ είναι πολυγαμικοί, κάτι που εμπίπτει στην ομπρέλα της συναινετικής μη μονογαμίας (cnm) – της συμφωνίας για επιδίωξη ενός ή περισσότερων σεξουαλικών ή ρομαντικών συντρόφων. Η συναινετική μη μονογαμία περιλαμβάνει επίσης αμιγώς σεξουαλικούς δεσμούς χωρίς την αγάπη και τη δέσμευση της πολυσυντροφικότητας, όπως το swinging (ανταλλαγή συντρόφων) και οι ανοιχτές σχέσεις. Σύμφωνα με έρευνες της Έιμι Μουρς του Πανεπιστημίου Chapman και των συναδέλφων της, ένας στους 20 συντρόφους έχει σχέση cnm ενώ ένας στους πέντε έχει δεσμευτεί με συναινετική μη μονογαμία κάποια στιγμή. Οι γκέι είναι πολύ πιο πιθανό να το κάνουν από ότι οι στρέιτ. Η κωδικοποίηση του Κογκρέσου για τους γάμους ομοφυλόφιλων, που ορίζει ότι τέτοιες ενώσεις πρέπει να γίνονται μεταξύ δύο ατόμων, «διαγράφει εντελώς πολλές υποθέσεις σεξουαλικής διαφορετικότητας», λέει η κ. Μουρς.

Τα ερωτικά τρίγωνα και τα κουαρτέτα είναι αυτό που η σύμβουλος σχέσεων Λόρα Μπόιλ αποκαλεί «εμβληματική πολυσυντροφικότητα»: δηλαδή κατανοητή στους μονογαμικούς που μπορούν να καταλάβουν την έννοια μιας κλειστής μονάδας συμβίωσης. Στην πραγματικότητα, τα δίκτυα είναι συχνά πιο περίπλοκα, αντιπροσωπευόμενα από διαμορφώσεις σε σχήμα «v» και «n» που δεν συνεπάγονται αμοιβαία έλξη μεταξύ πολλών ανθρώπων. Η κα Μπόιλ ζει χωριστά από τους τρεις συντρόφους της, και είναι συν-γονέας με τον πρώην της και τη γυναίκα του. Αποκαλεί τους πολυγαμικούς ανθρώπους «ανθρώπους με εμμονή προγραμματισμού» και πιστεύει ότι είναι πιο πρόθυμοι να δεχτούν κάποια ρευστότητα στις σχέσεις τους, για τις οποίες ο γάμος είναι ένα περιορισμένο πλαίσιο.

Ωστόσο, ο γάμος παρέχει φορολογικά ωφέλη, υγειονομική περίθαλψη και προνόμια μετανάστευσης που θα ήθελαν να διεκδικήσουν και τα πολυσυντροφικοί άτομα. Τα κράτη και οι πόλεις χορηγούν ψήγματα νομικής αναγνώρισης. Τον Σεπτέμβριο, ένας δικαστής στη Νέα Υόρκη επέτρεψε στον τρίτο σύντροφο ενός αποθανόντος άνδρα να υποστηρίξει ότι θα έπρεπε να κληρονομήσει το υπό ενοικιοστάσιο μίσθωμα. Δώδεκα πολιτείες επιτρέπουν την επιμέλεια των παιδιών από τους τρεις γονείς.

Το 2020, η Somerville, έξω από τη Βοστώνη, έγινε η πρώτη πόλη των ΗΠΑ που προσφέρει οικιακά πολυσυντροφικά συμφωνητικά συμβίωσης, ακολουθούμενη από τις παραπλήσιες πόλεις Arlington και το Cambridge. Οι δημοτικοί εργοδότες πρέπει να παρέχουν ασφάλιση υγείας και άλλες παροχές στους συντρόφους των εργαζομένων. Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν έχουν καμία τέτοια υποχρέωση – αυτή η απαίτηση θα πρέπει να προέρχεται από το κράτος. Οι σκεπτικιστές ανησυχούν για τους ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν έναν εξωφρενικό αριθμό συντρόφων. Αλλά η άρνηση δικαιωμάτων με βάση το τεκμήριο ότι οι άνθρωποι θα ενεργήσουν κακόπιστα δεν είναι τρόπος λειτουργίας, τονίζει ο Αλεξάντερ Τσεν της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ.

Τα πολυσυντροφικά άτομα αναφέρουν υψηλά επίπεδα διακρίσεων από εργοδότες και ιδιοκτήτες. τα δικαστήρια συχνά τους μεταχειρίζονται δυσμενώς σε διαφορές σχετικά με την επιμέλεια. Οι συνήγοροι πιέζουν για διατάγματα που απαγορεύουν τις διακρίσεις με βάση το καθεστώς της σχέσης. Ρτο επακόλουθο στίγμα σημαίνει πράγματι ότι πολλοί μένουν σιωπηροί. Οι ερωτηθέντες στην έρευνα λένε ότι τα πολυσυντροφικά άτομα είναι λιγότερο πιθανό να πληρώσουν φόρους ή να βγάλουν βόλτα τον σκύλο τους. Υποτίθεται ότι αισθάνονται λιγότερη σεξουαλική ικανοποίηση, λιγότερη εμπιστοσύνη και περισσότερη ζήλια όταν ισχύει το αντίθετο.

Οι απόψεις αλλάζουν: το 2020 το ένα πέμπτο των Αμερικανών είπε στην Gallup ότι η πολυγαμία ήταν ηθικά αποδεκτή, ποσοστό τετραπλάσιο από εκείνο του 2006. Αυτό αντανακλά μεγαλύτερη προβολή των μέσων ενημέρωσης και αυξανόμενη αποδοχή μη παραδοσιακών οικογενειακών σχημάτων. Οι Millennials τείνουν περισσότερο προς τη μη μονογαμία: δύο στους πέντε την προτιμούν, ίσως επειδή η εναλλακτική λύση δεν αποδίδει και τόσο καλά. Σε ανώνυμες έρευνες, το ένα πέμπτο των ατόμων σε μονογαμικές σχέσεις παραδέχονται ότι απατούν τους συντρόφους τους.

© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved. Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο. Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στο www.economist.com

Πρόσφατα Άρθρα