Αμερικανικά ομόλογα: Στο σενάριο «Νιρβάνα» ποντάρουν οι traders

Υπάρχει μια αντίφαση ανάμεσα στις προβλέψεις των κορυφαίων οικονομολόγων της Wall Street και στο σήμα που εκπέμπει η ανεστραμμένη καμπύλη των αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων. Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι ο κίνδυνος της ύφεσης απομακρύνεται αλλά η παραδοσιακή προειδοποίηση από την καμπύλη των αποδόσεων δείχνει έντονα ότι η αμερικανική οικονομία πλησιάζει την ύφεση.

Το σενάριο «Νιρβάνα», αυτή είναι η ονομασία που του έχει δώσει ο εμπνευστής του Ed Yardeni, οικονομολόγος που καλύπτει την αγορά από τη δεκαετία του 1970 και πρόεδρος της Yardeni Research , μπορεί να δώσει μια εξήγηση, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.

Ομόλογα: Η Goldman αλλάζει τη θεωρία για την αναστροφή της καμπύλης

Η καμπύλη των αποδόσεων, όπως υποστηρίζει, σηματοδοτεί την επιβράδυνση του πληθωρισμού που συνήθως συνοδεύει μια ύφεση, αλλά όχι την ίδια την ύφεση. Και αυτό εκδηλώνεται στην αγορά κρατικών ομολόγων με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα εκδηλωνόταν μια διαφαινόμενη ύφεση: υψηλές αποδόσεις για τους βραχυπρόθεσμους ομολογιακούς τίτλους  και χαμηλότερες για τα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας, καθώς οι έμποροι αναμένουν ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θα αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια το επόμενο έτος.

«Είναι πιθανό η ερμηνεία της καμπύλης των αποδόσεων να είναι ότι η Fed κατάφερε να μειώσει τον πληθωρισμό» τόνισε και συπλήρωσε πως «η οικονομία έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτική και η Fed μπορεί να μην χρειαστεί να αυξήσει τα επιτόκια πολύ περισσότερο».

«Πολύ νωρίς»

Για το στρατόπεδο που εξακολουθεί να είναι προσηλωμένο στην παραδοσιακή ερμηνεία της ανεστραμμένης καμπύλης αποδόσεων, το μέγεθος του κύκλου αύξησης των επιτοκίων της Federal Reserve είναι δύσκολο να αγνοηθεί. Κάποια στιγμή, ο «οικονομικός πόνος» θα γίνεται πιο έντονος, καθώς οι τράπεζες θα περιορίζουν τον δανεισμό προς τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές. Ο Campbell Harvey, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Duke είναι ο πρώτος  που διαπίστωσε τις προγνωστικές ιδιότητες της ανεστραμμένης καμπύλης τη δεκαετία του 1980.

Σήμερα εκτιμά ότι «είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι η αναστροφή της καμπύλης αποδόσεων είναι ένα ψευδές σήμα» και συνεχίζει: «Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι αν έρχεται η ύφεση. Είναι το πόσο σοβαρή θα είναι. Ανησυχώ ότι η Fed – με δύο ακόμη αυξήσεις επιτοκίων – θα ρίξει αρκετή βενζίνη στη φωτιά που θα μας ωθήσει προς μια πολύ αρνητική κατεύθυνση».

Μέχρι στιγμής, η οικονομία έχει επιδείξει εκπληκτική ανθεκτικότητα. Η αγορά εργασίας παραμένει εύρωστη, ακόμη και αν ο ρυθμός αύξησης των θέσεων εργασίας έχει επιβραδυνθεί, και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών είναι ισχυρή. Εν τω μεταξύ, ο δομικός πληθωρισμός αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό 4,8% τον Ιούνιο, σημειώνοντας την μικρότερη αύξηση από το 2021.

Κερδίζει έδαφος το σενάριο «Νιρβάνα»

Ωστόσο το σενάριο «Νιρβάνα», που προβλέπει την πιο θετική έκβαση για την οικονομία – υποχώρηση του πληθωρισμού χωρίς να αυξηθεί σημαντικά η ανεργία ή να υποστεί πλήγμα η χρηματιστηριακή αγορά – κερδίζει περισσότερους υποστηρικτές.

Ανάμεσα τους η Meghan Swiber, κορυφαίο στέλεχος της Bank of America που τονίζει ότι «Το σχήμα της καμπύλης είναι περισσότερο συνάρτηση των προσδοκιών για τη μείωση του πληθωρισμού παρά για επιδείνωση της ανάπτυξη». Οι οικονομολόγοι της Goldman Sachs προτρέπουν τους επενδυτές να απορρίψουν  την παραδοσιακή ερμηνείας της αντιστροφή της καμπύλης αποδόσεων, λέγοντας ότι αντανακλά περισσότερο άλλες μακροχρόνιες τάσεις της αγοράς. «Δεν συμμεριζόμαστε τη διαδεδομένη ανησυχία για την αναστροφή της καμπύλης των αποδόσεων», εκτιμά ο Τζαν Χάτζιους, επικεφαλής οικονομολόγος της τράπεζας, αναθεωρώντας πτωτικά την εκτίμησή του για την πιθανότητα ύφεσης στο 20% από 25%.

Παράλληλα, το πρόσφατο, έντονο ράλι των μετοχών σηματοδοτεί ότι οι επενδυτές έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.

Τραπεζική κρίση

Ένα ευρέως παρακολουθούμενο κομμάτι της καμπύλης των αμερικανικών ομολόγων είναι η διαφορά μεταξύ των αποδόσεων των 2ετών και 10ετών ομολογιακών τίτλων, η οποία αντιστράφηκε για πρώτη φορά το 2022, καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ξεκίνησε τον κύκλο αύξησης των επιτοκίων με στόχο την καταπολέμηση του πληθωρισμού. Μέχρι τον Μάρτιο, η αναστροφή έφτασε στο πιο ακραίο επίπεδο από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, καθώς οι χρεοκοπίες των τραπεζών απειλούσαν να καταστρέψουν την οικονομία. Ωστόσο, αν και ο τραπεζικός τομέας σταθεροποιήθηκε και οι εν λόγω ανησυχίες της αγοράς υποχώρησαν, οι αποδόσεις των 10ετών συνέχισαν να διατηρούνται αρκετά κάτω από εκείνες των διετών ομολόγων.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, το χάσμα αυτό διευρύνθηκε και πάλι σε μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα – κοντά στα ανώτατα επίπεδα του έτους – παρόλου που οι εκθέσεις για την οικονομία ήταν σε μεγάλο βαθμό ισχυρότερες από τις αναμενόμενες. Επιπλέον κι άλλα  τμήματα της καμπύλης είναι βαθιά ανεστραμμένα, συμπεριλαμβανομένης της διαφοράς των αποδόσεων των 3μηνων και των 10ετών ομολόγων, που αποτελεί το επίκεντρο του έργου του Harvey.

Ένας λόγος για την προφανή παραδοξότητα θα μποορύσε να είναι ο ακόλουθος: Συνολικά, τα επιτόκια έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που οι μακροπρόθεσμες αποδόσεις υποδηλώνουν ότι η Fed θα καταλήξει να τα χαλαρώσει αργά προς πιο φυσιολογικά επίπεδα αντί να τα μειώσει δραματικά για να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη.

Ο Yardeni εκτιμά ότι οι άμεσες κινήσεις της Fed για να ενσταλάξει την εμπιστοσύνη στις περιφερειακές τράπεζες μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank – μέσω δανεισμού έκτακτης ανάγκης που διοχέτευσε ρευστότητα στο σύστημα – μπορεί να έχουν αποτρέψει το είδος της πιστωτικής κρίσης που συνήθως ακολουθεί την αντιστροφή της καμπύλης. «Μέχρι στιγμής, δεν είχαμε την πιστωτική κρίση σε όλη την οικονομία και δεν είχαμε την ύφεση» καταλήγει.