Αντί να πανηγυρίσει για την αναγνώριση ενός «κορυφαίου επιτεύγματος της δεύτερης θητείας» του ο Ντόναλντ Τραμπ επέλεξε να επιτεθεί εναντίον του περιοδικού Τime, κάνοντας λόγο για «τη Χειρότερη Φωτογραφία Όλων των Εποχών».
Το ζήτημα που προέκυψε δεν αφορά το περιεχόμενο του άρθρου, το οποίο χαρακτήρισε «σχετικά καλό», αλλά την οπτική του εξωφύλλου.
Η φωτογραφία, τραβηγμένη από χαμηλή γωνία με έντονο φως από το background, δείχνει τον πρόεδρο να κοιτάζει προς τα πάνω, συνοδευόμενη από τον τίτλο «Ο Θρίαμβός Του».
Ο Ντόναλντ Τραμπ, σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Truth Social το πρωί της Τρίτης, κατήγγειλε ότι το περιοδικό «εξαφάνισε» τα μαλλιά του και «μετά τοποθέτησε κάτι να επιπλέει πάνω από το κεφάλι tου, που έμοιαζε με ένα αιωρούμενο στέμμα, αλλά εξαιρετικά μικρό. Πραγματικά παράξενο!»
Ο πρόεδρος συνέχισε λέγοντας πως «Ποτέ δεν μου άρεσε να φωτογραφίζομαι από κάτω προς τα πάνω, αλλά αυτή είναι μια πολύ κακή φωτογραφία που αξίζει να καταγγελθεί. Τι κάνουν και γιατί;» πρόσθεσε.
Το εν λόγω τεύχος της Time αναγνωρίζει την πρώτη φάση της συμφωνίας ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς—την οποία ο Τραμπ υποστήριξε προσωπικά—ως «στρατηγική καμπή» για τη Μέση Ανατολή γράφει το Politico.
Αυτή η φάση οδήγησε στην απελευθέρωση όλων των Ισραηλινών ομήρων που κρατούνταν στη Γάζα και περίπου 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ, βάζοντας και τυπικά τέλος σε δύο χρόνια σύγκρουσης που πυροδοτήθηκε από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023 και συνεχίστηκε με σφορδά αντίποινα που έφτασαν τα όρια των εγκλημάτων πολέμου από τις δυνάμεις του Νετενιάχου στο Ισραήλ.
It’s complicated
Ο Αμερικανός πρόεδρος διατηρεί μια μακρά και περίπλοκη σχέση με το περιοδικό Time, το οποίο τον έχει φιλοξενήσει συχνά στο εξώφυλλό του—ενίοτε με μη κολακευτικό τρόπο—αλλά τον έχει ανακηρύξει και «Πρόσωπο της Χρονιάς» δύο φορές.
Το σχόλιο του Τραμπ έχει προκαλέσει πολλά σχόλια την ώρα που ο πλανήτης επικεντρώνεται στην ιστορική ειρηνευτική συμφωνία Ισραήλ-Χαμάς.
Αν και πρόκεται για ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά επιτεύγματα του πλανητάρχη, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να έχει ένα και μόνο μέλημα: το πώς φαίνεται στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. «Υπέρμετρη ματαιοδοξίας» γράφουν τα media.
Η ειρήνη στη Γάζα μπορεί να είναι μια κληρονομιά που αλλάζει το παιχνίδι, αλλά για τον Τραμπ, η μάχη για ένα τέλειο κλικ στο εξώφυλλο φαίνεται να είναι εξίσου ζωτικής σημασίας.
Το αν το περιοδικό επέλεξε σκοπίμως μια «άκομψη» φωτογραφία για να υπονομεύσει τον πανηγυρικό τίτλο, ή αν ο Τραμπ απλώς δεν αντέχει την ατέλεια, είναι ένα ανοιχτό θέμα προς συζήτηση. Αυτό που σίγουρα δεν άμφισβητείται είναι η εμμονή του προέδρου με την εικόνα του.
Me, myself and I
Αυτή τη φορά είναι η εικόνα του εξώφυλλου που επισκιάζει τον θρίαμβο της διπλωματίας, νωρίτερα μέσα στη χρονιά ο Ντόναλντ Τραμπ, εξοργίστηκε με πορτρέτο του στο Καπιτώλιο της Πολιτείας του Κολοράντο σε σημείο να απαιτήσει από τον κυβερνήτη να αφαιρέσει την προσωπογραφία που σχολίασε ως «σκοπίμως αλλοιωμένη».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ σχολίασε το πορτρέτο του μέσω της πλατφόρμας του, Truth Social, καταλογίζοντας ευθύνες τόσο στον κυβερνήτη Τζάρεντ Πόλις όσο και στη ζωγράφο του έργου.
«Κανείς δεν θέλει μια κακή φωτογραφία ή ζωγραφιά του εαυτού του, αλλά αυτή στο Κολοράντο, στο Καπιτώλιο της Πολιτείας, που τοποθετήθηκε από τον Κυβερνήτη μαζί με όλων των άλλων Προέδρων, ήταν σκοπίμως αλλοιωμένη σε βαθμό που ακόμα και εγώ, ίσως, να μην έχω ξαναδεί», έγραψε ο Τραμπ για το πορτρέτο της καλλιτέχνιδας Σάρα Μπόρντμαν που δημιουργήθηκε με λάδι σε καμβά και αποκαλύφθηκε το 2019.
Στην απεικόνιση, ο Τραμπ φορά σκούρο κοστούμι και κόκκινη γραβάτα, ενώ το έργο εκτίθεται στη «Γκαλερί των Προέδρων» στη ροτόντα του Καπιτωλίου του Κολοράντο.
Οι δηλώσεις του Τραμπ έγιναν λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση των επισκέψεών του σε Τελ Αβίβ, Ιερουσαλήμ και Σαρμ ελ Σέιχ, όπου επέβλεψε την υπογραφή της συμφωνίας.
Ο Τραμπ συνέχισε την ανάρτησή του, συγκρίνοντας το δικό του πορτρέτο με αυτό του προκατόχου του, λέγοντας: «Η καλλιτέχνιδα έκανε επίσης το πορτρέτο του προέδρου Ομπάμα, και δείχνει υπέροχος, αλλά το δικό μου είναι πραγματικά το χειρότερο».
Πρόσθεσε ότι πολλοί κάτοικοι του Κολοράντο έχουν επικοινωνήσει μαζί του για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους και ανάρτησε φωτογραφία του πορτρέτου, το οποίο φαίνεται να απαλύνει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.
Στην ίδια ανάρτηση, ο Τραμπ επιτέθηκε προσωπικά στον κυβερνήτη του Κολοράντο, χαρακτηρίζοντάς τον «εξαιρετικά αδύναμο στο θέμα του εγκλήματος» και προσβάλλοντας την καλλιτέχνιδα, γράφοντας: «Μάλλον έχασε το ταλέντο της όσο μεγάλωνε».
Ο εκπρόσωπος του κυβερνήτη Τζάρεντ Πόλις δεν απάντησε άμεσα σε αίτημα για σχολιασμό στους New York Times, ενώ ούτε η ίδια η Μπόρντμαν έκανε κάποια δήλωση. Στην ιστοσελίδα της, πάντως, το πορτρέτο του Τραμπ συγκαταλέγεται στα έργα της.
Σύμφωνα με την ίδια, η καλλιτέχνιδα είχε κερδίσει διαγωνισμό για τη δημιουργία των πορτρέτων τόσο του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα όσο και του Ντόναλντ Τραμπ, τα οποία εκτίθενται στο Καπιτώλιο του Ντένβερ. Κατά την αποκάλυψη του πορτρέτου το 2019, η Μπόρντμαν είχε δηλώσει στην εφημερίδα The Denver Post: «Είναι σημαντικό για μένα τα πορτρέτα να μην έχουν πολιτική “απόχρωση”».
Και στις δύο περιπτώσεις ο Τραμπ επιβεβαιώνει ότι η εικόνα του είναι η υπέρτατη είδηση. Η πρόσφατη οργίλη αντίδρασή του στο εξώφυλλο του περιοδικού Time –όχι για το άρθρο, που τον εξυμνούσε για την ιστορική ειρηνευτική συμφωνία Ισραήλ-Χαμάς, αλλά για τη φωτογραφία που δήθεν «εξαφάνισε» τα μαλλιά του— δεν είναι μία απλή εκδήλωση ματαιοδοξίας -είναι ίσως η πιο ενδεικτική, πράξη στο διαρκές δράμα του μεγαλοπρεπούς ναρκισσισμού που σκηνοθετεί ο πρώην και εν δυνάμει ξανά πρόεδρος των ΗΠΑ σημειώνει ο The Guardian.
Η εμμονή του Τραμπ με τον τρόπο που απεικονίζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν αποτελεί μία ιδιορρυθμία, αλλά τη θεμέλια λίθο της δημόσιας persona του.
Για εκείνον, η επιβεβαίωση της δύναμης και της αψεγάδιαστης εικόνας του είναι υπαρξιακής σημασίας, πολύτιμη ακόμα και από τα γεωπολιτικά επιτεύγματα. Όταν μάλιστα η εικόνα είναι «εξαιρετικά κακή» και δείχνει ένα «αιωρούμενο στέμμα, αλλά εξαιρετικά μικρό», όπως ο ίδιος κατήγγειλε, τότε η διπλωματική νίκη υποχωρεί μπροστά στην αισθητική προσβολή σημειώνει το The Statesman.
Τραμπ, ο G.O.A.T. του Ναρκισσισμού
Σύμφωνα με ιστορικές και ψυχολογικές αναλύσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει θέσει νέα στάνταρ στις αμφίβολες κατηγορίες μεταξύ των Αμερικανών προέδρων, ιδίως στον τομέα του ναρκισσισμού έχει υπογραμμίσει το Psych Central.
Η ανάγκη του Τραμπ για αυτο-εξύμνηση συνδέεται άμεσα με την ψυχολογική δυναμική της «ακόρεστης όρεξης του για εξουσία σχολιάζει ο The Guardian. «Όπως σε μία χιονόμπαλα που μεγαλώνει όσο κυλάει σε μια μεγάλη πλαγιά, έτσι και κάθε νέα επιτυχία τροφοδοτεί εντονότερες λαχτάρες και μεγαλύτερη αίσθηση δικαιώματος».
Η πορεία του Τραμπ δικαιολογεί τη διαπίστωση γράφει ο Ronald W. Pruessen, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο στο The Conversation.
Ο Τραμπ ξεκίνησε από τα real estate του πατέρα του, πέρασε στην τηλεοπτική δημοφιλία με το τηλεοπτικό του σόου The Apprentice και συνέχισε να ταϊζει την ανάγκη του για προβολή κατακτώντας το πιο ισχυρό αξίωμα στις ΗΠΑ.
Στον Τραμπ, η όρεξη για εξουσία είναι ανεξέλεγκτη και χωρίς τα ηθικά φρένα που χαρακτήριζαν προκατόχους με ισχυρό Εγώ, όπως ο Τζορτζ Ουάσινγκτον και ο Φράνκλιν Ντ. Ρούζβελτ, οι οποίοι συνδύαζαν την αυτοεκτίμηση με την αυτοσυγκράτηση και τον σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τραμπ έχει αναδειχθεί άλλωστε και ως ο κορυφαίος ψεύτης, βάσει της πρωτοφανούς καταγραφής χιλιάδων fake news και χονδροειδών υπερβολών (πάνω από 30.000 κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του). Ενώ η ανειλικρίνεια δεν είναι ξένη στον Λευκό Οίκο (βλ. Άιζενχαουερ ή Κλίντον), ο αριθμός και η συχνότητα των ψευδών του Τραμπ τον καθιστούν ένα μοναδικό φαινόμενο.
Επιπλέον ο Τραμπ πιστεύει ότι βρίσκεται πάνω από τον νόμο. Από την περιβόητη δήλωση «Θα μπορούσα να σταθώ στη μέση της Πέμπτης Λεωφόρου και να πυροβολήσω κάποιον, και δεν θα έχανα ψηφοφόρους» μέχρι την υποκίνηση της εξέγερσης της 6ης Ιανουαρίου 2021, ο Τραμπ «επιδεικνύει μια αλαζονική ασέβεια προς τους θεσμούς, υποκινούμενη από την πεποίθηση της απόλυτης ατιμωρησίας του».
Βέβαια, όπως γράφει ο Pruessen, ο ναρκισσισμός είναι το πεδίο όπου ο Τραμπ υπερβαίνει τους προκατόχους του. Η έκφραση «Μόνο εγώ μπορώ να το διορθώσω» («I alone can fix it»), είτε αφορά την οικονομία, είτε τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι η επιτομή της ύβρης – ενός ακραίου και παράλογου αισθήματος υπερηφάνειας και εμπιστοσύνης.
Ενώ πρόεδροι όπως ο Τζορτζ Ουάσινγκτον και ο Φράνκλιν Ντ. Ρούζβελτ διέθεταν υψηλή αυτοεκτίμηση, την συνδύαζαν με αυτοσυγκράτηση και γνήσιο σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές. Όχι ο Τραμπ.
Ο Τραμπ βλέπει τον εαυτό του ως την πιο πολύτιμη μπράντα που υπάρχει και απαιτεί να τον φροντίζουν ως τέτοια -άλλωστε η ανάγκη και απαίτηση του για αυτο-εξύμνηση δεν περιορίζεται στα εξώφυλλα.
Η διαδεδομένη φήμη ότι διατηρεί στην κατοχή του πίνακες που τον απεικονίζουν με ηρωικό ή ακόμα και μοναρχικό τρόπο επιβεβαιώνει την ανάγκη του για μυθοποίηση του εαυτού του, ακόμη και μέσω της τέχνης. Αυτό αποτύπωσε και ο καλλιτέχνης Φάμπιαν Ζόλαρ με τον πίνακα του Donald Trump Narcissus.
Η εμμονή του με τη ηρωική απεικόνισή του κορυφώθηκε τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. Τότε, η επίσημη σελίδα του Λευκού Οίκου στο Instagram, μετά από ανάρτηση του Τραμπ στο Truth Social όπου αυτο-αποκαλείτο ο Βασιλιάς (Long Live The King), ανάρτησε ένα ψεύτικο εξώφυλλο στο οποίο ο πρόεδρος εμφανιζόταν να φορά στέμμα.
Η εμμονή του Τραμπ με την εικόνα του είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, που τον οδήγησε στο παρελθόν σε αδιανόητες ενέργειες.
Το 2017, αποκαλύφθηκε ότι ο Τραμπ είχε κρεμασμένα στους τοίχους των πολυτελών γκολφ κλαμπ του ψεύτικα εξώφυλλα του περιοδικού Time, τα οποία τον εμφάνιζαν ως πρωταγωνιστή.
Το περιοδικό αναγκάστηκε να ζητήσει επισήμως την απομάκρυνση των πλαστών αυτών εξωφύλλων, σε μία κίνηση που φανερώνει την αυταπάτη του προέδρου για τη συνεχή επιβεβαίωση της δόξας του.
Ο συνδυασμός του Εγώ και της «ακόρεστης όρεξης» του Τραμπ είναι μια ακόμη επιβεβαίωση της ρήσης του Λόρδου Ακτον: «Η εξουσία τείνει να διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».
Η εμμονή του με το Εγώ του, που εκδηλώνεται με τόσο εμφατικό τρόπο ακόμα και τη στιγμή ενός διπλωματικού θριάμβου, είναι η πραγματική είδηση για εκείνον και το βασικό στοιχείο για την κατανόηση της πολιτικής του παρουσίας.
Ο Τραμπ έχει «μηδενική ανοχή» σε οποιαδήποτε ατέλεια στην απεικόνισή του. Τέλος.
